|
|
Post by gtziaf on Jul 14, 2021 21:53:45 GMT 2
Αγαπητέ φίλε Γιώργο, ας μπορούσα εγώ έστω και να πλησίαζα αυτό το φινίρισμα, και η βαριεστημάρα της διαδικασίας δεν θα με απασχολούσε καθόλου! 🙂 Είναι σαν το αυγό με την κότα, το φινίρισμα.  Για να γίνει καλό πρέπει να τριφτεί, να βερνικωθεί, να ξανατριφτεί κοκ, που είναι βαρετό. Αλλά αν δεν είναι βαρετό, δεν γίνεται καλό...   Με απλά λόγια πρέπει να βαρεθείς για πετύχει  ΥΓ. Αν ζούσαμε στο χρυσό αιώνα, αυτά τα γνωμικά θα τα βρίσκατε χαραγμένα σε πλάκες. Τώρα θα χαθούν στη λήθη του χρόνου.  |
|
|
|
Post by nektarios on Jul 14, 2021 22:12:32 GMT 2
Στην αρχαία Ελλάδα έλαμψε με τα αποφθέγματά του ο Σόλων ο Αθηναίος, και στη σύγχρονη λάμπει ο Γιώργος ο Αριδαίος! 😁 😋
Επί της ουσίας όμως ασφαλώς και έχεις δίκαιο! Δεν είναι δυνατόν δύο διαδικασίες που απέχουν μεταξύ τους χιλιόμετρα ως προς τη μεθοδικότητα και τον κόπο και χρόνο που απαιτούν, να έχουν το ίδιο αποτέλεσμα. Ό,τι δίνεις, παίρνεις...
|
|
|
|
Post by gtziaf on Jul 18, 2021 19:15:29 GMT 2
Μετά από πολλούς μήνες που στον πάγκο και ανάλογα στις φωτογραφίες κάπου υπήρχε το σασί, στη σημερινή ενημέρωση, κυριαρχούν τα μεμονωμένα κομμάτια του αμαξώματος. Το τελευταίο διάστημα λοιπόν, ξεκίνησα τα βαψίματα. Η φύση των χρωμάτων και το μαύρο υπόστρωμα δεν βοηθάει στη φωτογράφηση, αφού σε κάθε φωτογραφία οι αποχρώσεις δείχνουν διαφορετικές. Μια και λέμε για αποχρώσεις τα 18 κομμάτια που αποτελούν το αμάξωμα (μαζί με τα 2 end plates της αεροτομής και τους 2 καθρέπτες) έπρεπε να βαφτούν ομοιόμορφα. Έτσι αρχικά βάφτηκαν όλα τα κομμάτια με τα 2 χρώματα του λίβερι, προσπαθώντας να επιτευχθεί η ομοιομορφία. Το άλλo πρόβλημα, ήταν τα μεταλλικά flakes, χαρακτηριστικό των μεταλλικών αποχρώσεων της Zero paints. Πέρα από τα κλασσικά κόλπα (ελαφρά λιγότερο ανακάτεμα και σούρωμα με καλσόν), το βάψιμο έγινε με αερογράφο αναρρόφησης κι όχι τον κλασσικό βαρύτητας που χρησιμοποιώ. Μετά από δοκιμές, ανακάλυψα ότι οι συγκεκριμένοι αερογράφοι, πιθανόν επειδή τα flakes κάθονται στον πυθμένα του μπουκαλιού, λόγω βάρους, δίνουν πιο pal αποτέλεσμα και μικρότερο κόκκο στα μεταλλικά χρώματα.       Στη συνέχεια επικεντρώθηκα στα τμήματα που θα μπουν πρώτα στο αμάξωμα και αφορούν το πίσω μέρος του αυτοκινήτου. Ξεκίνησα με τα πλαϊνά τμήματα, όπου πρώτα ο χώρος των ηλεκτρονικών καλύφθηκε με κάρμπον χαλκομανία, μετά τα πρώτα χέρια βερνίκι. Στη συνέχεια έριξα άλλα 2 χέρια βερνίκι, το έτριψα και ψέκασα άλλα 4 ( 2x wet on wet). Είπαμε είναι βαρετό αλλά δεν γίνεται αλλιώς.  Ανάλογες εργασίες έγιναν για τον πίσω προφυλακτήρα και το πίσω καπό του μοτέρ. Θα αφεθούν να ξεκουραστούν 10 - 15 μέρες και θα γυαλιστούν στη συνέχεια.         Αυτά και για σήμερα. Να έχετε μια καλή εβδομάδα |
|
|
|
Post by Φάνης on Jul 19, 2021 5:48:03 GMT 2
Πολύ όμορφο δείχνει το μεταλλικό χρώμα Γιώργο! Επίπονη και κουραστική/αγχωτική κάποιες στιγμές η διαδικασία με το βερνίκωμα-τρίψιμο-βερνίκωμα-τρίψιμο-γυάλισμα, πόσο μάλλον σε ένα 12αρι αλλά είναι και αυτή η οποία δίνει το τελικό όμορφο αποτέλεσμα! Αλήθεια, με πόσο έτριψες στην φωτό που δείχνεις το ενδιάμεσο αποτέλεσμα μετά το τρίψιμο; Καλή συνέχεια! Καλημέρα! |
|
|
|
Post by konstantinf on Jul 19, 2021 6:16:20 GMT 2
Επίπονο και βαρετό (για σένα), όχι και για μας... Και αναγκαία η λεπτομερής παρουσίαση, μιας και πρόκειται για "διδασκαλία". Ευχαριστούμε και καλή συνέχεια!
|
|
|
|
Post by gtziaf on Jul 19, 2021 8:17:28 GMT 2
Καλημέρα, κύριοι. Φάνη, με διχίλιαρο σφουγγαράκι tamiya, σε αυτλην την περίπτωση. Κώστα, το ακόμα πιο βαρετό (για μένα) και επίπονο είναι το γυάλισμα. Πραγματικά, δεν το παλεύω πια, το έχω σκυλοβαρεθεί.  Ευχαριστώ για τον σχολιασμό. |
|
|
|
Post by Sakis on Jul 19, 2021 8:48:39 GMT 2
Η διαδικασία τριψίματος - γυαλίσματος δείχνει αγχωτική μερικές φορές όταν τη βλέπεις. Σίγουρα όμως απαιτείται για το καλύτερο αποτέλεσμα.
Όπως σου είπα και τηλεφωνικά, αν ανησυχείς για τον κόκκο στην 1/12 τι πρέπει να κάνεις την 1/24; Το χρώμα πάντως δείχνει ότι έχει στρώσει υπέροχα!
|
|
|
|
Post by konstantinf on Jul 19, 2021 11:35:31 GMT 2
Προσυπογράφω τα γραφόμενα του Σάκη. Αλλά μια δεύτερη ανάγνωση της ανάρτησής σου μου γέννησε και μιαν απορία: Γιατί δεν ακολούθησες το "δόγμα" (που εγώ δεν ακολουθώ πάντα...), ότι βάφουμε το αμάξωμα αφού προσαρμόσουμε (έστω και πρόχειρα) όσα περισσότερα κομμάτια γίνεται (φτερά, καπό, ποδιές, κλπ.) προς επίτευξη μεγίστης ομοιομορφίας του χρώματος;
|
|
|
|
Post by Φάνης on Jul 19, 2021 12:05:59 GMT 2
Καλημέρα, κύριοι. Φάνη, με διχίλιαρο σφουγγαράκι tamiya, σε αυτή την περίπτωση. Ευχαριστώ πολύ Γιώργο. Μια διευκρίνιση μόνο, βρεγμένο ή στεγνό; |
|
|
|
Post by gtziaf on Jul 19, 2021 17:01:02 GMT 2
Η διαδικασία τριψίματος - γυαλίσματος δείχνει αγχωτική μερικές φορές όταν τη βλέπεις. Σίγουρα όμως απαιτείται για το καλύτερο αποτέλεσμα. Όπως σου είπα και τηλεφωνικά, αν ανησυχείς για τον κόκκο στην 1/12 τι πρέπει να κάνεις την 1/24; Το χρώμα πάντως δείχνει ότι έχει στρώσει υπέροχα! Ξεκινώντας από το τελευταίο, αυτό που θα έκανα είναι να μην χρησιμοποιώ χρώματα με έντονο κόκκο στην 1/24, όσο αυτό είναι εφικτό. Τα LP της tamiya είναι μια χαρά σειρά με πολλές πλέον αποχρώσεις, οπότε δεν υπάρχει λόγος. Τώρα αν σε κάποια παραγγελία που ο άλλος θέλει π.χ. rosso fiorano 100%, με τα τιπ που αναφέρονται στη δημοσίευση παραπάνω μπορεί να επιτευχθεί ένα καλό αποτέλεσμα. Από την άλλη επειδή θα φαινόταν περισσότερο στην 1/24, δεν σημαίνει ότι δεν θα κάνεις ότι καλύτερο μπορείς στις μεγαλύτερες κλίμακες. Για το γυάλισμα, δεν καταλαβαίνω γιατί να δείχνει ή να είναι αγχωτική η διαδικασία. Ίσα - ίσα, με την μέθοδο του βερνικώνω, τρίβω, βερνικώνω, τρίβω βερνικώνω, στο τέλος γυαλίζεις με 6000 έως 8000 μόνο, ενώ οι πιθανότητες να πάει κάτι στραβά μειώνονται. Φυσικά πάντα υπεισέρχεστε ο ανθρώπινος παράγοντας μιας απροσεξίας ή το λάθος (π.χ. σε εμένα μου έπεσε από το ξυλάκι ο προφυλακτήρας, σε κάποιο ενδιάμεσο χέρι), αλλά πάλι αυτή ακριβώς η διαδικασία βοήθησε να είναι εύκολη η αποκατάσταση. Επιπρόσθετα, με αυτόν τον τρόπο έλυσα και το πρόβλημα με τις ακμές. Οπως και να έχει, όλα αυτά τα έχω δοκιμάσει πολλάκις σε δεκάδες κιτ, από του σκοτωμού μέχρι πιο σοβαρά. Σκέψου, αν πιάσεις ένα τόσο πολύπλοκο κιτ κι έχεις το άγχος για το πως θα το βάψεις, δεν βοηθάει ή μάλλον κάνει αδύνατη την επιτυχή ολοκλήρωση της διαδικασίας κατασκευής. Ευχαριστώ για τον σχολιασμό |
|
|
|
Post by gtziaf on Jul 19, 2021 17:07:50 GMT 2
Προσυπογράφω τα γραφόμενα του Σάκη. Αλλά μια δεύτερη ανάγνωση της ανάρτησής σου μου γέννησε και μιαν απορία: Γιατί δεν ακολούθησες το "δόγμα" (που εγώ δεν ακολουθώ πάντα...), ότι βάφουμε το αμάξωμα αφού προσαρμόσουμε (έστω και πρόχειρα) όσα περισσότερα κομμάτια γίνεται (φτερά, καπό, ποδιές, κλπ.) προς επίτευξη μεγίστης ομοιομορφίας του χρώματος; Δυστυχώς Κώστα, η φύσης της Mclaren είναι τέτοια που τα κομμάτια του αμαξώματος δεν μπορούν να συνενωθούν με κάποιο τρόπο και να βαφτούν. Το αμάξωμα, αν μπορείς να το χαρακτηρίσεις έτσι, είναι απλά πάνελ τα οποία κουμπώνουν πάνω στο σασί και όταν τοποθετηθούν όλα, συμπληρώνεται το παζλ του αμαξώματος. Αυτός είναι ένας από τους λόγους που κάνει δύσκολη και ιδιαίτερη την παρούσα κατασκευή. Παρόλα αυτά, αφού έβαψα τα κομμάτια τα τοποθέτησα σε ένα μεγάλο σκληρό χαρτόνι και με τον αερογράφο ομογενοποίησα τις αποχρώσεις όπου χρειάστηκε, ελέγχοντας ταυτόχρονα για τυχόν διαφορές. Το δείχνω στις πρώτες φωτογραφίες του αρχικού ποστ. Τώρα νομίζω έγινε πιο σαφής η διαδικασία. Ευχαριστώ για την ερώτηση. |
|
|
|
Post by gtziaf on Jul 19, 2021 17:09:43 GMT 2
Καλημέρα, κύριοι. Φάνη, με διχίλιαρο σφουγγαράκι tamiya, σε αυτή την περίπτωση. Ευχαριστώ πολύ Γιώργο. Μια διευκρίνιση μόνο, βρεγμένο ή στεγνό; Στεγνό, Φάνη, δεν υπάρχει λόγος για βρεγμένο. Εξάλλου, να δεις στις φώτο, δεν επέμεινα καθόλου, μόνο σε 1-2 σημεία που είχαν κολλήσεις σκόνες. Βρεγμένα θα είναι τα micromesh, για το τελικό γυάλισμα. |
|
|
|
Post by Φάνης on Jul 19, 2021 18:06:32 GMT 2
Ευχαριστώ Γιώργο! Καλή συνέχεια! |
|
|
|
Post by nektarios on Jul 19, 2021 21:20:05 GMT 2
|
|
|
|
Post by gtziaf on Jul 20, 2021 11:27:29 GMT 2
|
|
|
|
Post by gtziaf on Jul 25, 2021 17:27:23 GMT 2
Καλησπέρα στην ομάδα με ένα update mix and match , διαφόρων πραγμάτων που πρέπει να γίνουν πριν μπούμε οριστικά στην τελική ευθείας της κατασκευής. Τώρα αν η ευθεία αυτή είναι ένας ή δύο μήνες, κανείς δεν ξέρει. Ρωτήστε τη hiro και τον Μάρεϊ, αυτοί φταίνε... Αν θέλετε κάτι πραγματικά αγχωτικό σε αυτές τις κατασκευές, αυτό δεν είναι άλλο από τα διαφανή, που έρχονται πρεσαριστά και πρέπει να κοπούν με ακρίβεια και να στη συνέχεια να λιμαριστούν, μέχρι να φτάσουν στο ιδανικό μέγεθος. Η διαδικασία είναι κοινή παντού, αλλά προφανώς δυσκολεύει όσο μεγαλώνουν τα κομμάτια. Εγώ ξεκίνησα από τα πίσω τζάμια, για να βρούμε τα πατήματα μας, και μετά να ακολουθήσουν τα παρμπρίζ κλπ. Όταν κόπηκαν, βάφτηκε ένα πλαίσιο στις ακμές με μαρκαδόρο και κολλήθηκαν με ταινία διπλής και λίγες πονταρισίες κυανοακρυλικής (odorless). Λίγο κερί, τους έδωσε το τελικό φινίρισμα.      Επειδή, οι λεπτομέρειες δεν τελειώνουν ποτέ, έφτιαξα 2 μπουκάλες λαδιού για τα εμπρός αμορτισέρ. Το είχα κάνει για τα πίσω, γιατί όχι και για τα εμπρός.  Ακολούθησε το γυάλισμα στα πλαϊνά panels, που θα μπούνε πρώτα πάνω στο μοντέλο. Πρώτα micromesh, μετά αλοιφές. Τα υλικά τα ξέρετε, υπάρχει και το σχετικό βιντεάκι, για όσους θέλουν να δουν τις λεπτομέρειες.    Κατά τα άλλα συνεχίζονται τα διάφορα χέρια βερνίκια, εδώ κι εκεί, ώστε να έχω κομμάτια έτοιμα να στεγνώνουν για γυάλισμα και προσθήκη λεπτομερειών.   Τέλος, ολοκληρώθηκε η κόλληση των χαλκομανιών, με τα κομμάτια για τα οποία απαιτήθηκε προσωρινή συναρμολόγηση, για να μοιραστούν και κόπου τα decals.   Αυτά και για σήμερα. Από την επόμενη εβδομάδα ξεκινάει το στήσιμο, με τα πλαϊνά τμήματα και τα ηλεκτρονικά που αυτά περιέχουν. Καλή εβδομάδα |
|
Για να γίνει καλό πρέπει να τριφτεί, να βερνικωθεί, να ξανατριφτεί κοκ, που είναι βαρετό. Αλλά αν δεν είναι βαρετό, δεν γίνεται καλό... 
Με απλά λόγια πρέπει να βαρεθείς για πετύχει 
Ανάλογες εργασίες έγιναν για τον πίσω προφυλακτήρα και το πίσω καπό του μοτέρ. Θα αφεθούν να ξεκουραστούν 10 - 15 μέρες και θα γυαλιστούν στη συνέχεια.
