Και έφτασα στο κεφάλαιο κυρίως αμάξωμα (...που να μην έφτανα!!).
Όλη η ευχαρίστηση της μέχρι τώρα κατασκευής πήγε περίπατο. Και εξηγούμαι:
Αυτά είναι τα κύρια κομμάτια του αμαξώματος:
Η μύτη του μονοθεσίου (φωτό 2) αποτελείται από πάνω και κάτω κομμάτι που δεν σενέπιπταν πουθενά. Όταν τα έκανα να συμπίπτουν άφηναν μια χαράδρα δεξιά και μια αριστερά. Συνδυασμός διαφορετικών στόκων και ΤΟ τρίψιμο με ψιλό ντουκόχαρτο από τον φόβο να μην χαθούν τα πλαϊνά νεύρα-φρύδια.
Επίσης η οροφή του κινητήρα που έπρεπε να κολληθεί κάτω από την προέκταση του αμαξώματος, πίσω από τον οδηγό είχε δική της άποψη περί εφαρμογής (φωτό 1). Το ήξερα αυτό ήδη από το dry fit αλλά έφτασε η ώρα να το αντιμετωπίσω. Με επίκληση πολλών σογιών Ιαπώνων έγινε και αυτό με αποδεκτό αλλά όχι ικανοποιητικό για εμένα αποτέλεσμα
Επίσης το φιλέτο που περιτρέχει τον οδηγό γύρω από το κόκπιτ σε σχήμα U είχε και αυτό τα θεματάκια του (ξέρει ο Γιώργος!).
Ετοιμάστηκε και το τμήμα που προσαρμόζεται στη κάτω πλευρά του σασί πίσω από το κάθισμα του οδηγού, όπου στερεώνεται ο κινητήρας και περιλαμβάνει και τα σημεία όπου αγκυστρώνουν οι κάτω διαμήκεις μπάρες της πίσω ανάρτησης
Όταν όλα τα κομμάτια του αμαξώματος ήταν έτοιμα, περάστηκαν με 2 χέρια Mr Base White 1000.
Και εδώ έκανα τη μέγιστη βλακεία (πριν από μερικές ημέρες), με έναν λάθος χειρισμό να χάσω από το στικάκι της μηχανής μεγάλο αριθμό φωτογραφιών από τη συνέχεια των εργασιών.
Προφορικά λοιπόν, το ασταρωμένο αμάξωμα βάφτηκε με Italian Red της Tamiya, στα στριφνα και δύσκολα σημεία από τον Απόστολο με τον αερογράφο του (thanks bro) και από εμένα στις απλωσιές με το κλασικό μου σπρέυ. Μπήκαν οι χαλκομανίες της Indycals και σφραγίστηκαν με Clear Gloss της.Tamiya.
Και εδώ είναι η μεγάλη σπαζοκεφαλιά: Οι οδηγίες ζητούν να κάνεις τον Τιραμόλα (αλλά δεν γίνεται και διαφορετικά)
Εγκλωβισμός του κόκπιτ ανάμεσα στο πάνω και κάτω μέρος του αμαξώματος με ταυτόχρονη κόλληση στη πλάτη του καθίσματος του ρολμπάρ και της βάσης στήριξης του κινητήρα. Και αυτά με το αμάξωμα βαμμένο και τις χαλκομανίες επάνω (αλλοιώς δεν μπορείς να σφραγίσεις). Και η βάση στήριξης του κινητήρα που στερεώνεται στη πλάτη πρέπει να έχει τέτοια κλίση ώστε όταν τοποθετηθεί ο ίδιος να είναι ακριβώς παράλληλος με τη προέκταση του αμαξώματος πίσω από τον οδηγό. Μετά από εντατικές προσπάθειες 3 ημερών όπου κάποιο από όλα τα κομμάτια δεν καθόταν σωστά και όταν αυτό ερχόταν στα ίσια του χαλούσε κάποιο άλλο, απελπίστηκα (σπάνιο σε εμένα αλλά το κατάφερε αυτό το κιτ!). Βρέθηκα σε απόγνωση και προκειμένου να κάνω από τα νεύρα μου κάποια ζημιά αποφάσισα να τα κλείσω όλα στο κουτί.
Το ξαναέπιασα μετά από 3 εβδομάδες και Ω! του θαύματος όλα κάθησαν σωστά με τη 2η προσπάθεια. Αλλά είχε χαθεί ο ενθουσιασμός και πήρα την απόφαση να τελειώσω την 312 σε ανεκτά επίπεδα ποιότητος, αλλά να την τελειώσω.
Τοποθετήθηκε ο κινητήρας,
...οι χοάνες με τις σίτες τους επάνω του
...τα χταπόδια των εξατμήσεων και το κιβώτιο με τη βάση της ράβδου εξισορρόπησης.
Κατόπιν ημιαξόνια, πλήμνες, δίσκοι και πίσω ανάρτηση και το ίδιο εμπρός..
Το συγκρότημα των ψυγείων λαδιού κολλήθηκε πάνω από το κιβώτιο και για το τέλος η μπαταρία σε δεύτερο χρόνο αλλά οι τέσσερις τελικές των χταποδιών σε πρώτη φάση. Οι οποίες στερεώνονται με ελατήριο η κάθε μια στο σώμα των ψυγείων λαδιού. Η δεύτερη απελπισία μου ήρθε όταν βρέθηκα στην απόλυτη αδυναμία να κουμπώσω το κάθε ελατήριο γύρω από κάθε τελική. Σημειώνω ότι το μοντέλο είχε πλέον διαστάσεις και βάρος απαγορευτικά για να το χειριστεί όπως θέλει κάποιος. Με τα πολλά και διάφορες πατέντες και αλχημείες τα ελατήρια κάθησαν κακήν κακώς με αβαρίες και αρκετή δόση CA. Σε αυτό το σημείο το αποτέλεσμα είναι μια αηδία αλλά είπαμε το κιτ θα τελειώσει ό,τι και να γίνει.
Οι ζάντες ασταρώθηκαν από εμένα και βάφτηκαν με Matt Gold της Humbrol από τον μάστορα (ματά...thanks Απόστολος). Οι βαλβίδες είναι ευγενής προσφορά αγαπητού συνφορουμίτη (ευχαριστώ Ανδρέα!). Τα λογότυπα περάστηκαν με το ίδιο Gold και πινέλο 4 μηδενικά.
Απομένει η αεροτομή, το γυάλισμα του αμαξώματος, το γυαλί του κόκπιτ και οι καθρέφτες. Αναμένεται και το 3D emblem της Ferrari από Καβάλα μεριά.
Οι εργασίες βρίσκονται σε αυτό το στάδιο, στο παρά 5 για να τελειώσει:
Την μπαταρία την περιποιήθηκα ιδιαίτερα
Το δοχείο υπερχείλισης του λαδιού απέκτησε τους σωλήνες του:
Μπποστινή ανάρτηση και κρεμαγιέρα όπου μπήκαν αισθητήρες θερμοκρασίας στο ψυγείο, σωληνάκια φρένων στα έμβολα και τα δισκόφρενα:
Και μερικές γενικές απόψεις
Αυτά τα ολίγα αγαπητοί συνφορουμίτες. Κλείνω σε λίγες ημέρες 9 μήνες (μαζί με τα κενά) που ασχολούμαι με αυτό το κιτ και σε λίγο θα λαλήσω πια!
Σταύρος
#8
: 
: :
