Είμαι πάντα εδώ! Η δουλειά πάει πολύ ρολαριστά αλλά δεν έχει μειωθεί ο βαθμός προσπάθειας να χτιστεί ένα ευπρεπές μονοθέσιο.
Τελειώνοντας με το κιβώτιο ταχυτήτων είπα να ασχοληθώ με τα ημιαξόνια. Ακολουθώ τελείως ανορθόδοξη σειρά στις εργασίες, αλλά έχω δώσει προτεραιότητα στα δύσκολα σημεία του κιτ.
Τα 2 ανισομήκη ημιαξόνια αποτελούνται από 6 μισά σωληνωτά και δυο σταυρούς (Cardan που σχηματίζουν τα Univeral Joints) το κάθε ένα.
online photo sharingΌσοι έχουν μοντάρει ημιαξόνια της Tamiya στο 1/12 θα έχουν αντιμετωπίσει τη σπαζοκεφαλιά που συνοψίζεται στο εξής: Πως κολλάμε τα μισά σωληνωτά κομμάτια μεταξύ τους εγκλωβίζοντας ταυτόχρονα τους σταυρούς ανάμεσά τους και δουλεύοντας μετά πάνω στα πλήρη ημιαξόνια τρίβοντας, στοκάροντας και στο τέλος βάφοντάς τους, με τον κίνδυνο οι σταυροί στις άκρες να γίνουν αγνώριστοι;
Ακολούθησα την εξής μέθοδο:Οι σταυροί βάφτηκαν πρώτοι και μόνοι τους με Metalcote Polished Steel και γυαλίστηκαν:
Κατόπιν μασκαρίστηκαν στο ένα μήκος τους.
Εγκλωβίστηκαν στα σωληνωτά ημιαξόνια κολώντας τα μισά τους. Έγινε τρίψιμο, στοκάρισμα, τρίψιμο και αστάρωμα των ημιαξονίων, προσέχοντας να μην κολλήσουν από το αστάρι οι πείροι των σταυρών και να κινούνται ελεύθερα στις βάσεις περιστροφής τους.
Τα δυο από τα τρια τμήματα των ημιαξονίων κάθε πλευράς βάφτηκαν με Silver και το τρίτο (αυτό που φωλιάζει στη πλήμνη) με Semi Gloss Black.
Για να τελειώσει αυτό το κεφάλαιο έπρεπε να γίναι δοκιμή εαν τα μικρά Silver μέρη των ημιαξονίων κουμπώνουν σωστά στις εγκοπές τους μέσα στο διαφορικό ώστε οι τροχοί να κινούνται ταυτόχρονα.
Ως επίσης να ελεγχθεί εαν οι δισκόπλακες περνάνε άνετα στις αναμονές τους.
Όλα ήρθαν όπως τα ήθελα και τα ημιαξόνια πήγαν στην άκρη για αργότερα. Σχόλια για τα σήματα της Dinoplex δεν θέλω. Ήρθε καινούργια καρτέλλα από Indycals δωρεάν και αντικαταστάθηκαν με την προσθήκη του σήματος στη μίζα που δεν μπήκε πριν λόγω ...ποιότητος χαλκομανιών της Tamiya!
Δισκόπλακες ή το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου.
Είναι το θέμα που συνήθως το περνάμε με ένα απλό τριψιματάκι και dry fit εαν χρειάζεται.
Και εδώ μου ήρθε η έμπνευση! Από τις φωτό αναφοράς φαινόταν καθαρά ότι ήταν αεριζόμενοι αλλά το κιτ τους δίνει πλήρεις. Αποφασίζω να φτιάξω ισομήκεις εγκοπές σε σταθερά διαστήματα μεταξύ τους που με τη βοήθεια των ΡΕ στις δυο επιφάνειες τριβής της δισκόπλακας θα αναπαριστούν τις τρύπες αερισμού. Καθαρίζεται τρίβεται και ασταρώνεται κάθε δίσκος.
Γίνεται ακριβής μέτρηση της διαμέτρου του και στο Illustrator αποτυπώνεται ο δίσκος και οι διάμετροι (μαύροι) ανάμεσα στους οποίους πρέπει να σκαφτεί ο δίσκος.
Κόβονται οι χάρτινοι δίσκοι
...και με ταινία διπλής όψεως στερεώνονται στον δίσκο
Με μαρκαδόρο
...σημαδεύω στις ακμές του δίσκου που πρέπει να σκάψω!
Και εδώ έρχεται ο ...θάνατος της αλεπούς. Κόβω κάθετα στην πρώτη άκρη του σκαψίματος και μετά κόβω στην άλλη άκρη. Όλα ΟΚ. Σκάβω 2,5 χιλ. Μόλις όμως αρχίζω να κόβω την πρώτη άκρη του επόμενου σκαψίματος αντιλαμβάνομαι ότι το άθικτο κομμάτι ανάμεσα στα δυο κοψίματα αρχίζει να τα παίζει άσχημα. Τυχαίο λεω και πιάνω σε ένα άλλο τμήμα του χείλους Η ιστορία επαναλαμβάνεται (και μάλιστα ως φάρσα)!
Το μεγαλειώδες σχέδιό μου δεν μπορεί να να υλοποιηθεί γιατί τα διαχωριστικά του αερισμού έχουν τάσεις αυτονόμησης.
Το σχέδιο εγκαταλείπεται, στοκάρω κοψίματα και σκαψίματα, τρίβω, ισιώνω και μασκάροντας βάφω τις βάσεις στερέωσης των δίσκων με Metalcot Polished Steel και τις βίδες Silver.
Ετοιμάζω και τα ΡΕ των επιφανειών τριβής...
...και παθαίνω τη μεγάλη ανατριχίλα: Οι διάμετροι των ΡΕ είναι μεγαλύτεροι από τη διάμετρο του πολύπαθου δίσκου. Αφήνουν ένα περιποιημένο φαράγγι ανάμεσά τους. Έχω κάνει το λάθος τού πολύ μα πολύ αρχάριου να μην κάνω έλεγχο διαμέτρων πριν βάψω τους δίσκους όπου έπρεπε!
Μόνη λύση: Κολλάω τα ΡΕ, μασκάρω τα βαμμένα και αρχίζω να γεμίζω πρώτα με τον λευκό στόκο της Vallejo
και στη συνέχεια με τον all time classic γκρι της Humbrol...
Κατόπιν μασκαρίστηκαν όλες οι επιφάνειες των δίσκων και η ακμή τους πρώτα περάστηκε με Gun Metal της Tamiya, αφέθηκε να στεγνώσει πολύ καλά και τρίφτηκε παρα πολύ ελαφρά με ντουκόχαρτο 1500 για να αφήσει θαμπή υφή.
Η παρτίδα σώθηκε (νομίζω δηλαδή!).
Το σίγουρο είναι ότι δεν θέλω να ακούσω τη λέξη δισκόπλακες για μεγάλο χρονικό διάστημα (έχω και τις μπροστινές!)
Και σαν bonus, επειδή είχατε (όσοι είχατε!) το κουράγιο να διαβάσετε μέχρι εδώ: το κύκλωμα ψύξης λαδιού.
Αποτελείται από αυτά τα ολίγα τεμάχια:
photo storageΤρίφτηκαν για να φύγει το φλας, ασταρώθηκαν και βάφτηκαν με Aluminium και Silver της Humbrol, Semi Gloss Black και Metallic Gray της Tamiya.
Τα ψυγεία περάστηκαν ένα πρόχειρο χέρι Semi Gloss Black της Model Master, απλά σαν εφέ κάτω από το κυψελωτό ΡΕ που και αυτό βάφτηκε Aluminium της Humbrol Κατόπιν κολλήθηκαν μαζί.
Με τους αγωγούς αέρα είχα ένα μικρό θέμα διότι αποτελούνται από 2 κομμάτια ο καθένας, και η ραφή τους είναι ...φάτσα φόρα. Είχαν αρκετό σκαλοπάτι μετά το κόλλημά τους και οι 2 και έπρεπε να εξαφανιστελι τελείως η ραφή τους. Χρησιμοποιήθηκε πάλι ο στόκος της Vallejo και στο τέλος το λευκό αστάρι Mr Base White 1000 της Gunze με πινέλο .
Ούτε λίγο ούτε πολύ μου πήρε τουλάχιστον 4 μέρες για να εξαφανίσω τις ραφές.
Στο τέλος ασταρώθηκε με το λευκό Mr Base White 1000 σε σπρέυ και Matt White 2,5 χέρια της Humbrol.
Η συναρμολόγηση έχει το κόλπο της καμία σχέση με της οδηγίες! αλλοιώς παριστάνεις τον Τιραμόλα.
Πρώτα τα κανάλια λαδιού κάτω από τα ψυγεία
Κατόπιν το δεξί κύκλωμα λαδιού (δεν είναι δεξαμενή)
Το αριστερό κύκλωμα (ούτε αυτό είναι δεξαμενή) μαζί με τα ψυγεία:
Και τέλος οι αεραγωγοί:
Το μαύρο ...μαρκούτσι που εξέχει θα ...κοντύνει πολύ σύντομα!
Τέλος κεφαλαίου. Στην άκρη και αυτό και η συνέχεια έχει σιαγόνες, πλήμνες και πίσω ανάρτηση. Τελείως ανορθόδοξος σε αυτή τη δουλειά μου!!!
Ευχαριστώ πολύ για την υπομονή σας.
Με συνφορουμιτικούς χαιρετισμούς
Σταύρος
#6
). 
) αλλά γνώμη μου είναι ότι τα αξίζουν τα λεφτά τους (αν φυσικά δεν τα στερήσεις από γυναίκα, παιδιά, σκυλιά κλπ). Εξάλλου λόγω πολυπλοκότητας, φτιάχνεις (περίπου) δύο δωδεκάρια το χρόνο, οπότε και λόγω ποιότητας της δουλειάς σου, αξίζει το αποτέλεσμα να είναι το σωστό (προσωπική γνώμη 
: 
). 
) αλλά γνώμη μου είναι ότι τα αξίζουν τα λεφτά τους (αν φυσικά δεν τα στερήσεις από γυναίκα, παιδιά, σκυλιά κλπ). Εξάλλου λόγω πολυπλοκότητας, φτιάχνεις (περίπου) δύο δωδεκάρια το χρόνο, οπότε και λόγω ποιότητας της δουλειάς σου, αξίζει το αποτέλεσμα να είναι το σωστό (προσωπική γνώμη 
: 
: μου 
;D :
: :
