WIP Ferrari 312B - 1/12 Tamiya
Sept 18, 2012 9:36:27 GMT 2
Post by est1976 on Sept 18, 2012 9:36:27 GMT 2
Χαιρετίζω όλη τη παρέα του Forum
Μετά από μια ανάπαυλα 3 μηνών επανέρχομαι στον πάγκο εργασίας μου με ένα θέμα που θα συγκινήσει και θα διεγείρει το θυμικό αρκετών από εσάς. Τη Ferrari 312 B του 1970-71, στη γνωστή κλίμακα που δουλεύω εδώ και χρόνια, την 1/12 της Tamiya.
Λίγα λόγια για την ιστορία και τα τεχνικά στοιχεία του μονοθεσίου.
Το 1970 ήταν μια χρονιά σταθμός στην ιστορία της F1. Νέες εταιρείες όπως οι March, Tyrrell και Surtees μπαίνουν στους αγώνες. Και μια νέα γενιά οδηγών διεκδικεί θέση σε κάποια ομάδα. Ανάμεσά τους οι Emerson Fittipaldi, Gianclaudio Regazzoni και François Cévert. Η Ferrari επίσης περνάει περίοδο ευτυχίας με την επιστροφή του Jacky Ickx, την πρόσληψη του Clay Regazzoni και την αναγέννηση των κόκκινων μονοθεσίων της σε τεχνικό επίπεδο.
Το τελευταίο Πρωτάθλημα κατασκευστών και οδηγών των κόκκινων ήταν το 1964 με τον John Surtees και η τελευταία νίκη της σε GP, ο Γαλλικός αγώνας του 1968. Η κατάσταση στην ιταλική ομάδα ήταν μάλλον έκρυθμη στο τέλος του 1969 αφού είχε καταλάβει την τελευταία θέση στο Πρωτάθλημα, το 1968 την 4η θέση με μια νίκη και το 1967 την 5η θέση χωρίς καμμία νίκη. Όλα αυτά τα χρόνια έτρεχε με έναν V12 στις 60 μοίρες κινητήρα.
Το πρόβλημα του κέντρου βάρους και της γενικής συμπεριφοράς του νέου μονοθεσίου αποφασίζεται να λυθεί με την υιοθέτηση ενός επίπεδου 12κύλινδρου κινητήρα με τμήματα αρχιτεκτονικής δανεισμένα από την 512 F1 και την 212 E με την οποία ο Peter Schetty είχε κερδίσει το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα αναβάσεων του 1969.
Η σειρά μονοθεσίων 312 είναι γνήσιο τέκνο του θρυλικού ονόματος Mauro Forghieri που ήδη από το τέλος του 1968 είχε προaχθεί σε Αρχιμηχανικό και Αγωνιστικό Διευθυντή της Ferrari.
Ο κυβισμός ανέβηκε στα 3 λίτρα και για λόγους περιορισμού των τριβών ο στρόφαλος εδραζόταν σε 4 κουζινέτα βάσης. Οι δοκιμές όμως στον πάγκο έδειξαν ότι ο στρόφαλος έιχε τη τάση να σπάει σαν γυαλί. Το πρόβλημα λύθηκε με τη τοποθέτηση ενός αποσβεστήρα από καουτσούκ μεταξύ φορέα και σφόνδυλου για δραστική μείωση των ταλαντώσεων.
Πιστή στη παράδοση Ferrari, η αρχιτεκτονική του σασί ήταν κατά το ήμισυ σωληνωτή και κατά το υπόλοιπο μονοκόκ.
Η αρχή του Πρωταθλήματος του 1970 δεν ήταν και η καλύτερη για τους Ιταλούς. Για τους τρεις πρώτους αγώνες ο Ickx σήκωσε μόνος του το βάρος των κόκκινων. Ο Regazzoni τον ελάφρυνε από το Zandvoort. Και από το Zeltweg ο κινητήρας της 312Β απέδιδε 460 ΗΡ στις 11.600 έναντι των αρχικών 455 ΗΡ στις 11.500.
Τα χαμόγελα επέστρεψαν στην ομάδα. Σε Αυστρία, Καναδά και Μεξικό έκαναν το 1-2, στο Γαλλικό, Γερμανικό, Ιταλικό και ΗΠΑ είχαν την Pole Position και στο Ολλανδικό, Γερμανικό, Αυστριακό, ΗΠΑ και Μεξικανικό έκαναν τον ταχύτερο Γυρο.
Στον τελικο απολογισμό της χρονιάς κατέλαβαν τη 2η θέση στο Πρωτάθλημα Κατασκευαστών και στο Οδηγών ο Ickx πήρε τη 2η θέση και ο Regazzoni την 3η. Ήταν η χρονιά όπου το Πρωτάθλημα πήγε για πρώτη φορά σε οδηγό μεταθανάτια (Jochen Rindt).
Η 312Β ήταν η μαγιά από όπου γεννήθηκαν όλα τα θρυλικά μονοθέσια με αρχικό 312 (Β2, Β3, Τ, Τ2, Τ3, Τ4, Τ5).
Τεχνικά στοιχεία
Κινητήρας: Κωδ. 001. 12 κύλινδροι στις 180 μοίρες . Μπλοκ & κυλινδροκεφαλές από ελαφρό κράμα.
Δ x δ: 78,5 x 51,5 (σούπερ καρρέ)
Κυβισμός: 2.991,01 κ.ε.
Συμπίεση: 11,5:1
Ιπποδύναμη: 455 ΗΡ στις 11.500
Βαλβίδες: 4/κύλινδρο (48) και 2 x 2 ΕΕΚ
Τροφοδοσία: έμμεσος ψεκασμός Lucas
Ανάφλεξη: Σύστημα Dinoplex της Marelli, μονό μπουζί Champion.
Λίπανση: Ξηρό κάρτερ
Συμπλέκτης: Δίδισκος Borg & Beck
Κιβώτιο: 5 + όπισθεν
Σασί: Ημί-μονοκόκ, ατσάλινο σωληνωτό πίσω με κινητήρα σαν φέρον μέλος, βιδωτά φύλλα αλουμινίου στο αμάξωμα.
Εμπρός ανάρτηση: Ανισομεγέθη ψαλίδια, ελατήρια γύρω από αμορτισέρ τοποθετημένα εσωτερικά, αντιρολμπάρ.
Πίσω ανάρτηση: Ανεστραμένα κάτω ψαλίδια, διπλά διαμήκη μπράτσα, ελατήρια γύρω από αμορτισέρ, αντιρολμπάρ.
Φρένα: Δίσκοι
Συστημα διεύθυνσης: Κρεμαγιέρα
Μήκος: 4.020 χιλ
Πλάτος: 742 χιλ
Ύψος: 956 χιλ
Μετατρόχιο: 2.385 χιλ
Μετατρόχια: 1.565 χιλ εμπρός, 1,575 χιλ πίσω
Βάρος: 534 κιλά (με νερό και λάδι)
Ελαστικά: 9-22-13 εμπρός, 12,5-26-15 πίσω, Firestone
Ρεζερβουάρ: 240 λίτρα
Το κιτ της Tamiya πρωτοπαρουσιάστηκε το 1971, επανακυκλοφόρησε αυτούσιο το 1998 (αυτό έχω στον πάγκο μου) και έγινε πριν από λίγα χρόνια η επανέκδοσή του με ΡΕ.
Αποτελείται από περίπου 300 κομμάτια αρίστης ποιότητας πλαστικό. Με τη γνωστή βαρύτητα που δίνει η εταιρεία σε κάθε λεπτομέρεια.
Με τις γνωστές για τη σαφήνειά τους οδηγίες (και το γνωστό της motto: τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται»...).
Δεν έχει ζώνες ασφαλείας και παραγγέλθηκαν από Reji (δύσκολο πράγμα να βρεθεί σετ ζωνών για F1 στο 1/12!!).
www.modelimex.com/1-12-f1-seat-belts-and-buckles-pe-parts
Και ψάχνω να προμηθευτώ την καρτέλλα ΡΕ της επανέκδοσης του κιτ.
Η τελική εικόνα το μοντέλου θα πρέπει να μοιάζει με αυτή:
Και σε λεπτομέρεια κάτι τέτοιο:
Και κατόπιν έντονων διαβουλεύσεων αποφασίστηκε να φτιαχτεί το μονοθέσιο με το οποίο ο Ickx νίκησε στον αγώνα του Καναδά.
Γι αυτό και παραγγέλθηκαν τα αντίστοιχα decals από Indycals μαζί με τα γκρι patterns που μιμούνται την ...πλέξη του καθίσματος
Υπολογίζω ένα διάστημα τουλάχιστον 6 μηνών για την ολοκλήρωση του ...πονήματος.
Να είστε όλοι καλά
Σταύρος
Μετά από μια ανάπαυλα 3 μηνών επανέρχομαι στον πάγκο εργασίας μου με ένα θέμα που θα συγκινήσει και θα διεγείρει το θυμικό αρκετών από εσάς. Τη Ferrari 312 B του 1970-71, στη γνωστή κλίμακα που δουλεύω εδώ και χρόνια, την 1/12 της Tamiya.
Λίγα λόγια για την ιστορία και τα τεχνικά στοιχεία του μονοθεσίου.
Το 1970 ήταν μια χρονιά σταθμός στην ιστορία της F1. Νέες εταιρείες όπως οι March, Tyrrell και Surtees μπαίνουν στους αγώνες. Και μια νέα γενιά οδηγών διεκδικεί θέση σε κάποια ομάδα. Ανάμεσά τους οι Emerson Fittipaldi, Gianclaudio Regazzoni και François Cévert. Η Ferrari επίσης περνάει περίοδο ευτυχίας με την επιστροφή του Jacky Ickx, την πρόσληψη του Clay Regazzoni και την αναγέννηση των κόκκινων μονοθεσίων της σε τεχνικό επίπεδο.
Το τελευταίο Πρωτάθλημα κατασκευστών και οδηγών των κόκκινων ήταν το 1964 με τον John Surtees και η τελευταία νίκη της σε GP, ο Γαλλικός αγώνας του 1968. Η κατάσταση στην ιταλική ομάδα ήταν μάλλον έκρυθμη στο τέλος του 1969 αφού είχε καταλάβει την τελευταία θέση στο Πρωτάθλημα, το 1968 την 4η θέση με μια νίκη και το 1967 την 5η θέση χωρίς καμμία νίκη. Όλα αυτά τα χρόνια έτρεχε με έναν V12 στις 60 μοίρες κινητήρα.
Το πρόβλημα του κέντρου βάρους και της γενικής συμπεριφοράς του νέου μονοθεσίου αποφασίζεται να λυθεί με την υιοθέτηση ενός επίπεδου 12κύλινδρου κινητήρα με τμήματα αρχιτεκτονικής δανεισμένα από την 512 F1 και την 212 E με την οποία ο Peter Schetty είχε κερδίσει το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα αναβάσεων του 1969.
Η σειρά μονοθεσίων 312 είναι γνήσιο τέκνο του θρυλικού ονόματος Mauro Forghieri που ήδη από το τέλος του 1968 είχε προaχθεί σε Αρχιμηχανικό και Αγωνιστικό Διευθυντή της Ferrari.
Ο κυβισμός ανέβηκε στα 3 λίτρα και για λόγους περιορισμού των τριβών ο στρόφαλος εδραζόταν σε 4 κουζινέτα βάσης. Οι δοκιμές όμως στον πάγκο έδειξαν ότι ο στρόφαλος έιχε τη τάση να σπάει σαν γυαλί. Το πρόβλημα λύθηκε με τη τοποθέτηση ενός αποσβεστήρα από καουτσούκ μεταξύ φορέα και σφόνδυλου για δραστική μείωση των ταλαντώσεων.
Πιστή στη παράδοση Ferrari, η αρχιτεκτονική του σασί ήταν κατά το ήμισυ σωληνωτή και κατά το υπόλοιπο μονοκόκ.
Η αρχή του Πρωταθλήματος του 1970 δεν ήταν και η καλύτερη για τους Ιταλούς. Για τους τρεις πρώτους αγώνες ο Ickx σήκωσε μόνος του το βάρος των κόκκινων. Ο Regazzoni τον ελάφρυνε από το Zandvoort. Και από το Zeltweg ο κινητήρας της 312Β απέδιδε 460 ΗΡ στις 11.600 έναντι των αρχικών 455 ΗΡ στις 11.500.
Τα χαμόγελα επέστρεψαν στην ομάδα. Σε Αυστρία, Καναδά και Μεξικό έκαναν το 1-2, στο Γαλλικό, Γερμανικό, Ιταλικό και ΗΠΑ είχαν την Pole Position και στο Ολλανδικό, Γερμανικό, Αυστριακό, ΗΠΑ και Μεξικανικό έκαναν τον ταχύτερο Γυρο.
Στον τελικο απολογισμό της χρονιάς κατέλαβαν τη 2η θέση στο Πρωτάθλημα Κατασκευαστών και στο Οδηγών ο Ickx πήρε τη 2η θέση και ο Regazzoni την 3η. Ήταν η χρονιά όπου το Πρωτάθλημα πήγε για πρώτη φορά σε οδηγό μεταθανάτια (Jochen Rindt).
Η 312Β ήταν η μαγιά από όπου γεννήθηκαν όλα τα θρυλικά μονοθέσια με αρχικό 312 (Β2, Β3, Τ, Τ2, Τ3, Τ4, Τ5).
Τεχνικά στοιχεία
Κινητήρας: Κωδ. 001. 12 κύλινδροι στις 180 μοίρες . Μπλοκ & κυλινδροκεφαλές από ελαφρό κράμα.
Δ x δ: 78,5 x 51,5 (σούπερ καρρέ)
Κυβισμός: 2.991,01 κ.ε.
Συμπίεση: 11,5:1
Ιπποδύναμη: 455 ΗΡ στις 11.500
Βαλβίδες: 4/κύλινδρο (48) και 2 x 2 ΕΕΚ
Τροφοδοσία: έμμεσος ψεκασμός Lucas
Ανάφλεξη: Σύστημα Dinoplex της Marelli, μονό μπουζί Champion.
Λίπανση: Ξηρό κάρτερ
Συμπλέκτης: Δίδισκος Borg & Beck
Κιβώτιο: 5 + όπισθεν
Σασί: Ημί-μονοκόκ, ατσάλινο σωληνωτό πίσω με κινητήρα σαν φέρον μέλος, βιδωτά φύλλα αλουμινίου στο αμάξωμα.
Εμπρός ανάρτηση: Ανισομεγέθη ψαλίδια, ελατήρια γύρω από αμορτισέρ τοποθετημένα εσωτερικά, αντιρολμπάρ.
Πίσω ανάρτηση: Ανεστραμένα κάτω ψαλίδια, διπλά διαμήκη μπράτσα, ελατήρια γύρω από αμορτισέρ, αντιρολμπάρ.
Φρένα: Δίσκοι
Συστημα διεύθυνσης: Κρεμαγιέρα
Μήκος: 4.020 χιλ
Πλάτος: 742 χιλ
Ύψος: 956 χιλ
Μετατρόχιο: 2.385 χιλ
Μετατρόχια: 1.565 χιλ εμπρός, 1,575 χιλ πίσω
Βάρος: 534 κιλά (με νερό και λάδι)
Ελαστικά: 9-22-13 εμπρός, 12,5-26-15 πίσω, Firestone
Ρεζερβουάρ: 240 λίτρα
Το κιτ της Tamiya πρωτοπαρουσιάστηκε το 1971, επανακυκλοφόρησε αυτούσιο το 1998 (αυτό έχω στον πάγκο μου) και έγινε πριν από λίγα χρόνια η επανέκδοσή του με ΡΕ.
Αποτελείται από περίπου 300 κομμάτια αρίστης ποιότητας πλαστικό. Με τη γνωστή βαρύτητα που δίνει η εταιρεία σε κάθε λεπτομέρεια.
Με τις γνωστές για τη σαφήνειά τους οδηγίες (και το γνωστό της motto: τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται»...).
Δεν έχει ζώνες ασφαλείας και παραγγέλθηκαν από Reji (δύσκολο πράγμα να βρεθεί σετ ζωνών για F1 στο 1/12!!).
www.modelimex.com/1-12-f1-seat-belts-and-buckles-pe-parts
Και ψάχνω να προμηθευτώ την καρτέλλα ΡΕ της επανέκδοσης του κιτ.
Η τελική εικόνα το μοντέλου θα πρέπει να μοιάζει με αυτή:
Και σε λεπτομέρεια κάτι τέτοιο:
Και κατόπιν έντονων διαβουλεύσεων αποφασίστηκε να φτιαχτεί το μονοθέσιο με το οποίο ο Ickx νίκησε στον αγώνα του Καναδά.
Γι αυτό και παραγγέλθηκαν τα αντίστοιχα decals από Indycals μαζί με τα γκρι patterns που μιμούνται την ...πλέξη του καθίσματος
Υπολογίζω ένα διάστημα τουλάχιστον 6 μηνών για την ολοκλήρωση του ...πονήματος.
Να είστε όλοι καλά
Σταύρος
: 
;D
: 
σε aftermarket υπάρχουν αυτά τα 2 σετ, 
: