Volkswagen New Beetle - Tamiya 1/24

Κωνσταντίνε τα σφουγγαράκια είναι αυτά. Η συσκευασία δίνει αρκετά από κάθε βαθμό μαζί με τη βάση με σκρατς που προσαρμόζεται στο dremel. Αν πλένονται προσεκτικά μετά τη χρήση μπορούν να χρησιμοποιηθούν πολλές φορές οπότε θα χρειαστεί πολύς καιρός πριν απαιτηθεί αγορά εκ νέου.



Προσωπικά τα προμηθεύτηκα εδώ:

Modelworld

Το παρόν δεν αποτελεί διαφήμιση, είναι ενημέρωση προς τους χρήστες του forum

Ωραίος Σακη,καποιες γρατσουνιές παρέμειναν αλλά γενικά έχεις ένα πολύ καλό αποτέλεσμα,άλλωστε η καλή αναλυση των φωτογραφιών μας βοηθάει να ψειριζουμε τη μαιμου  για πράγματα που δεν φαίνονται σχεδόν καθόλου με γυμνό μάτι!Καλή συνέχεια!

Πολύ διδακτικό update Σάκη, όσο για τις συγκεκριμένες αλοιφές μπήκαν στο πρόγραμμα αγορών...

Προβληματίστηκα πολύ για το αν θα ήταν ορθό να γίνει αυτό το update καθώς πρόκειται για οδηγό τεχνικών κυρίως για νεότερους στο χώρο με 2-3 έξτρα tips για μεγαλύτερα tiers. Δεν θέλω να περιπλέξω τη σειρά των τεχνικών αλλά από την άλλη καλό είναι να αναφερθεί τι μεσολάβησε και ξαφνικά το μοντέλο γυαλίζει περισσότερο. Έχοντας αφήσει τον Σκαραβαίο στο γυάλισμα του προηγούμενου update, επιθυμούσα να πειραματιστώ και να πετύχω όσο είναι δυνατόν φινίρισμα έκθεσης.

Έχοντας μεν τρίψει και εξαλείψει το orange peel ήταν αδύνατο από τόσο χαμηλά να επανέλθει εκθεσιακού επιπέδου γυάλισμα. Η λύση ήταν το δεύτερο χέρι βερνίκι. Σε κουβέντα με τον Γιώργο αναλύσαμε τους κινδύνους που υπάρχουν να μην καθίσει σωστά ή να αντιδράσει με το προηγούμενο, και πως θα μπορούσα να ρίξω ένα καθαρό χέρι χωρίς να "χτίσω" περαιτέρω την επιφάνεια. Η διαδικασία ήταν η εξής:

- Το μοντέλο καθαρίστηκε διεξοδικά με υγρό πιάτων 2 φορές προκειμένου να φύγει κάθε ίχνος κερώματος.
- Δεν αφέθηκε να στεγνώσει παρά σκουπίστηκε με πετσέτα. Οποιοσδήποτε ξένος παράγοντας (ακόμα και τα άλατα από το νερό) στην επιφάνεια θα μπορούσε να προκαλέσει αντίδραση με το βερνίκι.
- Αποφασίστηκε να αραιωθεί ακόμα περισσότερο το 2Κ (30% βερνίκι/σκληρυντής και 70% διαλυτικό).
- Έπεσε ένα αχνό χέρι, ίσα να καταστήσει την επιφάνεια ματ ώστε να έχει κάπου να πιάσει το επόμενο.
- Στα καπάκια ένα χέρι wet.
- Έσταξα μερικές σταγόνες διαλυτικό στον αερογράφο (ναι, κι άλλο διαλυτικό), και ψέκασα αμέσως ένα ακόμα χέρι.

Το αποτέλεσμα ήταν μια πολύ λεία επιφάνεια με ελάχιστο orange peel, πριν καν ακόμα τριφτεί με οτιδήποτε.




Από εκεί και πέρα διόρθωσα ελάχιστα σημεία με 6000 έως 10.000 ντουκόχαρτο και έπαιξαν ξανά οι κρέμες με τη σειρά. Εδώ οφείλω να τονίσω ότι ναι μεν το dremel είναι μια ξεκούραστη λύση, αλλά το χέρι είναι εκείνο που μπορεί να διορθώσει τοπικά ατέλειες, οπότε δεν είναι μονόδρομος η αγορά μηχανήματος.




Το αποτέλεσμα πλέον με ικανοποιεί.
Εδώ οφείλω να τονίσω ότι η διαδικασία αυτή ΔΕΝ ΕΝΔΕΙΚΝΥΤΑΙ σε μη εξοικειωμένους με τις χημικές συστάσεις, τον τρόπο βαφής κλπ. Οι κίνδυνοι είναι πολλοί, κάθε βερνίκι αντιδράει διαφορετικά και το ρίσκο για ολικό reset είναι μεγάλο. Θα μπορούσα να αποφύγω το δεύτερο χέρι βερνίκι αν δεν έτριβα με τόσο έντονο ντουκόχαρτο εξαρχής. Οπότε η συμβουλή μου για entry level είναι: φροντίστε να ψεκάσετε όμορφα και στρωτά την επιφάνειά σας, απλοποιήστε τα βήματα και να θυμάστε πάντα less is more. Επειδή όμως ο πειραματισμός είναι ένα όμορφο κομμάτι του hobby μας, δοκιμάστε προσεγγίσεις/τεχνικές άφοβα σε παλιά κιτ, κουτάλια κλπ. και μετά επανέρχεστε στο μοντέλο.

Τα φιλιά μου...

Μια χαρά είναι η πετσετούλα, μη μου τη σνομπάρεις! Τραβάει το νερό άμεσα και δεν αφήνει σκονίτσες. Τουλάχιστον η δικιά μου...
Οι αλοιφές πρέπει να φύγουν πάση θυσία. Προσωπικά σαπουνίζω το μοντέλο μετά από κάθε κρέμα πριν περάσω στην επόμενη, οπότε είχα μόνο το κερί να βγάλω.

Όχι απλά δούλεψε το 2Κ, έβγαλε επιφάνεια που πολλοί θα άφηναν με χαρά ως έχει. Αν λάβεις υπόψη ότι βερνίκι/σκληρυντής είναι 2/1 τότε στα 10 ml τα 7 είναι διαλυτικό τα 2 βερνίκι και το 1 σκληρυντής. Μη φανταστείς ότι κάθομαι σαν τον αλχημιστή με τις πιπέτες. Πάντα με το μάτι και την αντίληψη τα έκανα και συνεχίζω να τα κάνω όλα. Γενικά όμως θέλει προσοχή, η στραβή είναι απίστευτα εύκολο να γίνει, πίστεψέ με. Καλό είναι να αποφεύγονται τα πισωγυρίσματα στα βήματα. Θα το τονίζω όπου μπορώ ειδικά για τους πιο νέους στο hobby.

Ο επιμένων νικά, Σάκη!
Ως προς το θέμα της πετσέτας: Είμαι κι εγώ φαν, και σκουπίζω όλα μου τα κομμάτια (τριμμένα, ασταρωμένα, βαμμένα) με πετσέτα μετά το πλύσιμο, ΑΛΛΑ: Η πετσέτα πρέπει να είναι παλιά ώστε να έχει χάσει όλο της το χνούδι, πλυμένη με αποσκληρυντικό (αν το νερό της περιοχής σας είναι σκληρό) και στεγνωμένη στο στεγνωτήριο για να ξαναγίνει αφράτη. Πράγματα που μαθαίνονται με τα χρόνια, χε, χε! Πετσέτα πλυμένη με σκληρό νερό και στεγνωμένη στον αέρα είναι σαν τζίβα και σίγουρα θα αφήσει γραμμές στο ωραίο σας μοντελάκι...