|
|
Post by gtziaf on May 7, 2020 21:08:50 GMT 2
Φανταζομαι ειναι καπως αγχωτικο το βερνικωμα τωρα; Ή ειναι απλα να το παρεις αποφαση και να πεις ολα καλα θα πανε  Δημήτρη, έψαχνα πολλές μέρες χρόνο να σου απαντήσω γιατί θίγεις ένα πολύ σημαντικό θέμα. Πάντα όταν ένα μοντέλο κουβαλάει πίσω του πολύ δουλειά, πολύ χρόνο ή/και κόπο όταν φτάνει η ώρα του βερνικιού, υπάρχει πάντα ένα άγχος. Μια στραβοτιμονιά, μια κακή ανάμειξη, λίγο στάξιμο, σκόνες ή τίποτα φουσκάλες και τρύπες μπορεί να καταστρέψουν ότι με κόπο έχει χτιστεί. Το είχα νιώσει στο πετσί μου, πρώτη φορά, στη 312PB, το πρώτο μου full detail multimedia κιτ. Εκεί, έχοντας φάει περίπου 7-8 μήνες εργασιών, λες μάγκα μου τώρα θα πρέπει να κάνεις το τέλειο φινίρισμα, Συνήθως δεν γίνεται και αυτό το πρέπει είναι που βαραίνει τα χέρια. Για μένα ή λύση σε αυτό είναι να χρησιμοποιεί κάποιος δοκιμασμένες λύσεις, όταν φτάνει σε αυτό το σημείο και για αυτές τις περιπτώσεις. Για παράδειγμα δεν θα δοκίμαζα το νέο 2Κ του τάδε, στο μοντέλο που έχω φάει τα νιάτα μου, αλλά θα το "έπαιζα" πρώτα στο 24άρι που φτιάχνω για την πλάκα μου. Επίσης, σημαντική παράμετρος είναι ότι, όταν πας σε δοκιμασμένες λύσεις, συνήθως ξέρεις τι να κάνεις για τις αντιμετωπίσεις και τέλος το απρόβλεπτο ή ανεξέλεγκτο, είναι πιο απίθανο να συμβεί. Όσο αφορά τη Beta, το καλό είναι ότι και semi gloss να την έκανα, δεν ήταν λάθος, αφού το πραγματικό ελάχιστα γυαλιστερό ήταν. Αλλά, επειδή κανένας μας δεν θέλει ένα κακογυαλισμένο μοντέλο στη βιτρίνα του, ακόμη και αν είναι λίγο εκτός ιστορικής ακρίβειας, θα τη γυαλίσω. Απλά δεν υπάρχει το άγχος του παχιού βερνικιού που έχουν τα μοντέλα παραγωγής σε μια έκθεση αυτοκινήτου, για παράδειγμα. Το τελευταίο διάστημα χρησιμοποιώ 2K της splash, αλλά αυτό που έχω δεν μου φτάνει και υπό τις παρούσες συνθήκες δεν μπορώ να προμηθευτώ άλλο. Έτσι θα πάω (πήγα, η διαδικασία ήδη ξεκίνησε) στο κλασσικό για μένα 513, το οποίο το ξέρω, με ξέρει το αγαπώ και υποφέρει  Λεπτά, στρώματα για να διατηρηθεί η εφαρμογή των πάνελ του αμαξώματος, καλό γυάλισμα και βλέπουμε. Κλείνοντας, από αυτά που έχω δει μέχρι τώρα σε πολύπλοκες κατασκευές μου, οι μετά του βερνικιού συναρμολογήσεις και εργασίες είναι πιο αγχωτικές, περίπλοκες και απαιτητικές. Αλλά επειδή έτσι δεν βγαίνει άκρη και μετά από κάθε μοντέλο θα χρειαζόμασταν γιατρό για το άγχος ή το στομάχι μας, αρκεί να πηγαίνουμε βήμα - βήμα, λίγα πράγματα τι φορά, μέχρι εκεί που μας χαροποιεί και δεν γίνεται ψυχαναγκασμός. Έτσι, προσωπικά τουλάχιστον, αντιμετωπίζω εγώ την έμφυτη τάση άγχους που αναφέρεις και η διασκέδαση υπερισχύει στο τέλος. Πολλές φορές ανεξαρτήτως αποτελέσματος.  Αν κάποιος έχει να προσθέσει κάτι επί του θέματος, η κατάθεση των απόψεων είναι πάντα βοηθητική για όλους.  |
|
|
|
Post by kyriakos on May 7, 2020 21:39:46 GMT 2
έτσι ακριβώς είναι Γιώργο ειδικά στο τελευταίο κομμάτι σου που λες βήμα βήμα κ λίγο κάθε φορά, δυστυχώς πόσες φορές έχω πιάσει τον εαυτό μου να βιάζεται κ το νιώθω κ ξέρω πως θα βγει λάθος κ ξέρω πως ο γυρισμος θα είναι επώδυνος (άντε πάλι απ' την αρχή) είναι ένα χόμπι που δεν συγχωρεί, βέβαια ο καθένας έχει κ το ταβάνι του στην πρωσοπικη τελειομανία του καθενός,από τα λάθη μας μαθαίνουμε κ στην ζωή μας κ στο μοντελισμο..
|
|
|
|
Post by Diecast917k on May 7, 2020 23:38:20 GMT 2
Αρχικα,ευχαριστω για την απαντηση,περιεχει σημαντικες πληροφοριες και αληθινες παρατηρησεις, ακομα νιωθω το αγχος που ειχα στο πρωτο μοντελο (την 917k) την οποια εφτιαχνα 2 χρονια και οταν εφτασε η στιγμη απλα ετρεμα,θυμαμαι μαλιστα οτι οταν ψεκασα το τελευταιο χερι βερνικι εκανα ο,τι ειχα διαβασει στο φορουμ,περασα ενα σκετο χερι διαλυτικο για να γινει ομαλο το βερνικι, το εκλεισα σε ενα κουτι και δεν το πειραξα για πολλες μερες (καπου στις 2 βδομαδες παρολο που το 2κ σε 5 ειναι ουσιαστικα πετρα) αλλα και διαφορα αλλα που τωρα τα θεωρω στανταρ πρακτικη. Υπηρξα πολυ τυχερος σε πολλα σταδια της κατασκευης αλλα η ελλειψη πειρας ηταν ο μεγαλυτερος εχθρος μου, για αυτο και πρωτα δοκιμασα να βερνικωσω αλλο μοντελο (την καμουφλαζ lotus 99t που εχω ανεβασει καποια στιγμη) αλλα και να γυαλισω αλλο,παρεμπιπτοντως με τις δικες σας αλοιφες της Novus που ειχα παρει καποια στιγμη το 17, ωστε να καταφερω ενα 'καλο' τελικο αποτελεσμα. Αυτο που θελω να μαθω ειναι,αν γινεται να επιστρεψεις μετα απο μια αποτυχια σε ενα μοντελο μεγαλο σαν την Beta. Επειδη εχω μια μεταλλικη 1/12 F40 που θελω καποια στιγμη να φτιαξω,με κραταει πισω ο φοβος αποτυχιας βαψιματος ενος τοσο μεγαλου μοντελου,και επειδη το εζησα με το E30 (το οποιο ακομα παλευω να τελειωσω  ) με τον διαφορετικο τονο χρωματος στα βαμμενα κομματια του,δεν θελω να παθω το ιδιο με την 12αρα και να τρεχω. Αληθεια με τι τροπο κραταμε τοσο μεγαλο μοντελο για να βαφτει σωστα παντου? Θα με ενδιεφερε να μαθω τον μπιχαιντ δε σιν τροπο. Με το καλο να δουμε και το τελικο αποτελεσμα αφου απτ'α λεγομενα δεν ειναι και τοσο μακρια!! |
|
|
|
Post by mikys2019 on May 8, 2020 0:29:12 GMT 2
Γιωργο πιστευω οτι η σκεψη σου για 1Κ βερνικι ειναι η πιο σωστη κ σιγουρη ...αλλα σου εχω απολυτη εμπιστοσυνη ..προχωρα κ η βιτρινα περιμενει ενα ακομα βραβειο .
Αληθεια το ιδιο μπεκ αερογραφο χρησιμοποιεις σε ολες τις κλιμακες ?
|
|
|
|
Post by ViL27 on May 8, 2020 1:23:25 GMT 2
Δημητρη αυτο με το χερι διαλυτικο πανω απ το βερνικι το κανεις ακομα,λειτουργει για σενα?αχνο περασμα φανταζομαι ε?Το ειχα ακουσει απο καποιον συνμοντελιστη καποια στιγμη αλλα εκτοτε δεν το εχω ξανακουσει απο καποιον αλλο
|
|
|
|
Post by gtziaf on May 8, 2020 8:38:58 GMT 2
Καλημέρα, συνμοντελιστάδες. Αυτο που θελω να μαθω ειναι,αν γινεται να επιστρεψεις μετα απο μια αποτυχια σε ενα μοντελο μεγαλο σαν την Beta. Επειδη εχω μια μεταλλικη 1/12 F40 που θελω καποια στιγμη να φτιαξω,με κραταει πισω ο φοβος αποτυχιας βαψιματος ενος τοσο μεγαλου μοντελου,και επειδη το εζησα με το E30 (το οποιο ακομα παλευω να τελειωσω ) με τον διαφορετικο τονο χρωματος στα βαμμενα κομματια του,δεν θελω να παθω το ιδιο με την 12αρα και να τρεχω. Αληθεια με τι τροπο κραταμε τοσο μεγαλο μοντελο για να βαφτει σωστα παντου? Θα με ενδιεφερε να μαθω τον μπιχαιντ δε σιν τροπο. Εξαρτάται την αποτυχία, Δημήτρη. Γενικά, όλα γίνονται κατά μια έννοια αλλά δεν υπάρχει μπούσουλας, ανάλογα πάντα το είδος και την έκταση της ατυχίας. Αυτό που μένει σταθερό είναι η ψυχραιμία στην αντιμετώπιση της. Όσο πιο ψύχραιμος, τόσο καλύτερα. Μερικές φορές και η εμπειρία βοηθάει. Π.χ. αν μου κάνει τρύπες το βερνίκι, ξέρω ότι θα ρίξω σκέτο thinner (για να έρθω στο σχόλιο του Σπύρου) αμέσως, δεν κάτσω να περιμένω να στεγνώσει και βλέπω. Για το ομοιόμορφο βάψιμο, το ανέλυσα και στην κατασκευή. Προχώρησα το αμάξωμα με τη λογική να βρω έναν τρόπο να κουμπώνω γρήγορα και χωρίς δράματα όλα τα πάνελ του αμαξώματος μαζί. Όταν πλέον έβαψα τα κομμάτια ξεχωριστά, προσέχοντας να έχω ρίξει τον ίδιο αριθμό χεριών στο καθένα, και τσεκάροντας στο φως την τονικότητα, ένωσα όλα το αμάξωμα μαζί και ψέκασα ένα ελαφρύ χέρι ομογενοποίησης του χρώματος. Γενικά, η πρόβλεψη βοηθάει σε αυτές τις περιπτώσεις. (π.χ. ένα άλλο παράδειγμα, αν θυμάσαι, στην άλφα 33 1/24, αντικατέστησα τις βίδες συγκράτησης σασί-μαξώματος με μαγνήτες, γνωρίζοντας ότι θα χρειαστούν 10άδες δοκιμαστικές στη πορεία. Με τις βίδες αυτό δεν θα ήταν εφικτό, με τους μαγνήτες ήταν.) Αυτό που θέλω να πω είναι ότι καταλαβαίνοντας τις ανάγκες του κιτ, σε συναρμολόγηση, βάψιμο, προχωράς ανάλογα την κατασκευή. Με το καλο να δουμε και το τελικο αποτελεσμα αφου απτ'α λεγομενα δεν ειναι και τοσο μακρια!! Έχει πολύ δρόμο ακόμη, Δημήτρη. Τα μισά κομμάτια και το 70% των φωτοχαραγμένων είναι στα κουτιά οργάνωσης ακόμη, όσο και να αυτό φαίνεται απίθανο στον εξωτερικό παρατηρητή. Γενικά αυτά τα κιτ, δίνουν πολλά στα γύρω - γύρω, αυξάνοντας την πολυπλοκότητα του τελικού στησίματος. |
|
|
|
Post by gtziaf on May 8, 2020 8:50:07 GMT 2
έτσι ακριβώς είναι Γιώργο ειδικά στο τελευταίο κομμάτι σου που λες βήμα βήμα κ λίγο κάθε φορά, δυστυχώς πόσες φορές έχω πιάσει τον εαυτό μου να βιάζεται κ το νιώθω κ ξέρω πως θα βγει λάθος κ ξέρω πως ο γυρισμος θα είναι επώδυνος (άντε πάλι απ' την αρχή) είναι ένα χόμπι που δεν συγχωρεί, βέβαια ο καθένας έχει κ το ταβάνι του στην πρωσοπικη τελειομανία του καθενός,από τα λάθη μας μαθαίνουμε κ στην ζωή μας κ στο μοντελισμο.. Συμφωνώ απόλυτα, Κυριάκο. Ναι, πάντα και όλοι βιαζόμαστε στα τελικά στάδια. Είναι φυσική ροπή. Όσο περισσότερο μάθουμε να το ελέγχουμε τόσο καλύτερα αποτελέσματα θα έχουμε. Γιωργο πιστευω οτι η σκεψη σου για 1Κ βερνικι ειναι η πιο σωστη κ σιγουρη ...αλλα σου εχω απολυτη εμπιστοσυνη ..προχωρα κ η βιτρινα περιμενει ενα ακομα βραβειο . Αληθεια το ιδιο μπεκ αερογραφο χρησιμοποιεις σε ολες τις κλιμακες ? Μιχάλη, δεν είχα και άλλη επιλογή, ήταν το μόνο διαθέσιμο σε επαρκή ποσότητα. Χρησιμοποιώ 0.5 και 0.3 αερογράφους, ανάλογα την εργασία. Δημητρη αυτο με το χερι διαλυτικο πανω απ το βερνικι το κανεις ακομα,λειτουργει για σενα?αχνο περασμα φανταζομαι ε?Το ειχα ακουσει απο καποιον συνμοντελιστη καποια στιγμη αλλα εκτοτε δεν το εχω ξανακουσει απο καποιον αλλο Σπύρο, δουλεύει ιδίως στο 2Κ. Θέλει προσοχή, βέβαια, να μην σου τρέξει. Εγώ το χρησιμοποιώ πλέον για να διορθώνω τρεξίματα ή τρύπες, αφού το βερνίκωμα μου περιλαμβάνει και ένα τελικό πολύ αραιωμένο χέρι, που λειτουργεί ανάλογα. Ο Σάκης, ο εταίρος καπαδόκης της συγκεκριμένης τεχνικής, την χρησιμοποιεί ακόμη στη pure μορφή της. Οπότε μπορεί να σου πει περισσότερα αλλά και την ιστορία πως ξεκινήσαμε να τη χρησιμοποιούμε εδώ στο φόρουμ. Καλημέρα |
|
|
|
Post by ViL27 on May 8, 2020 13:17:23 GMT 2
Thanks Γιωργο καλησπερα και καλο ΣΚ!
|
|
|
|
Post by Sakis on May 10, 2020 18:05:50 GMT 2
Καλησπέρα. Έτερος Καππαδόκης εδώ... Η ιστορία ξεκινάει πριν κάποια χρόνια ένα απόγευμα που η δύση του ήλιου μας βρίσκει σε ιστορικό ψητοπωλείο της Θεσσαλονίκης να λιβανίζουμε τα τελευταία χνάρια κοκορετσιού και να κυνηγάμε τα μικρά κομμάτια γύρου στο πιάτο με σκοπό να μαζευτεί μια μπουκιά. Οι λοιποί συνδαιτυμόνες έχουν αποχωρήσει (Νεκτάριος - παντόφλα, Αγάπιος - κοριτσόπουλο ή δουλειά στο ρακάδικο ή και τα δύο ως συνήθως) κι έχουμε ξεμείνει εγώ και ο Γιώργος. Στις τότε ρομαντικές (μοντελιστικά) συζητήσεις μας αναλύαμε τεχνικές, τις φύσεις και τον λόγο που υφίστανται, καθώς και πως μπορούμε να τις βελτιώσουμε. Τώρα που ολοκληρωθήκαμε μοντελιστικά (sic) αναλωνόμαστε στο φτυάρι και το γέλιο μέχρι δακρύων κυνηγώντας τα ίδια κομμάτια κοκορετσιού συν τα μανιτάρια του Νεκτάριου που ποτέ δεν προλαβαίνει να τα φάει..... Anyway, είχαμε δει στη σειρά Plamo Tsukuru στο YouTube ότι τα Τζαπάνια ψέκαζαν κανονικά το 2Κ και μετά έπαιρναν ένα άλλο μπουκάλι, γέμιζαν αερογράφο και πιστόλιαζαν κατευθείαν πάνω στο φρέσκο βερνίκι. Έπειτα από Σωκρατική μέθοδο ερωταπαντήσεων "τι είναι το orange peel", "γιατί συμβαίνει", "τι εστί σωστό γυάλισμα" (και όχι $()*&#μένο μέλωμα), καταλήξαμε ότι θα μπορούσε να είναι αγνό διαλυτικό. Βλέπεις, τα μπιμπίκια, οι μικροί κρατήρες και οι ανομοιομορφίες στο στρώμα βερνικιού οφείλονται σε πολλούς παράγοντες (από υπολλείματα λίπους του δέρματος, σκόνης, αντίδρασης στρωμάτων) και αν συμβούν στεγνώνουν σχετικά γρήγορα κρατώντας τη φόρμα τους, εξ' ου και τα retarders ή levelling thinners που εξυπηρετούν στο να κρατήσουν την επιφάνεια υγρή για περισσότερο, δίνοντας χρόνο σε ανομοιογένειες να "ανοιξουν" και να στρώσουν. Εγώ πλέον το 2Κ μου το ψεκάζω με Levelling Thinner της Gunze και όχι το δικό του. Έπειτα, καθαρίζω τον αερογράφο και ρίχνω δύο καλά περάσματα στις βερνικωμένες επιφάνειες. ΠΡΟΣΟΧΗ εδώ: το wet χέρι για μένα μπορεί να είναι mist για κάποιον άλλον, οπότε πάντα πειραματιζόμαστε σύμφωνα με τα δικά μας κριτήρια σε πιέσεις, αναμίξεις κλπ. έχοντας απλά ένα γενικό μπούσουλα στο που περίπου δουλεύουν οι περισσότεροι. Εδώ πχ. είναι ακριβώς στο σημείο μετά το σκέτο χέρι διαλυτικό. Orange peel μπορεί να μη φαίνεται σε πολλά σημεία και να λυπάσαι να τρίψεις με ντουκόχαρτο αλλά μόλις το κάνεις βλέπεις πως χρειαζόταν. Απλά έχεις μια πολύ καλή βάση για λιγότερα τριψίματα.  Γιώργο sorry για το spam. ΥΓ. Μου έλειψε εκείνη η εποχή... |
|
|
|
Post by gtziaf on May 10, 2020 18:27:40 GMT 2
Γιώργο sorry για το spam. Τι σόρρυ, σου άνοιξα πάσα, για να βγεις στον αιφνιδιασμό. Απόλυτα γλαφυρή περιγραφή, ξανά έζησα τη σκηνή, χαλαρά. |
|
|
|
Post by mikys2019 on May 10, 2020 18:33:14 GMT 2
Διαβαζω διαβαζω με πιανει η πεινα κ λεω θελω σουβλακια ....κ συνεχιζω κ διαβαζω κ ως γνωστης χρωματων εχει πολυ λογικη (ισως πρεπει πιο πολλα κ πιο αερωμενα χερια ....ΙΣΩΣ ) (γενικα να ξερετε οτι σε ολα τα ασταρια νεφτιου θελουν πολυ παραπανω διαλυτικο κ εαν εχει ζεστο καιρο πιο πολυ διαλυτικο γιατι στην ζεστη εξατμιζεται το διαλυτικο κ το ασταρι δεν προλαβαινει να στεγνωσει νορμαλ με αποτελεσμα να γινετε πολυ ελαστικο χωρις πολυ προσφυσει) κ ξαφνικα λεω φωναχτα ...(συγνωμη σακη )
ΩΡΕΕΕΕΕΕ ΓΥΑΛΑΔΑ ...ΜΠΡΑΒΟ .ΘΕΟΣ Ο ΜΠΟΓΙΑΤΖΗΣ ΣΑΣ .
|
|
|
|
Post by gtziaf on May 10, 2020 19:07:52 GMT 2
Μετά το βάψιμο και τις χαλκομανίες, με το το παρόν ποστ, μπαίνουμε κι επίσημα στο τελευταίο στάδιο της κατασκευής, που αφορά το κλείσιμο του μοντέλου. Για να γίνει αυτό, βερνίκωσα και γυάλισα το κεντρικό τμήμα του αμαξώματος. Στη συνέχεια μασκάρισμα, βάψιμο του εσωτερικού και των πάνελ αλουμινίου. Ακολούθως τοποθετήθηκαν τα ποδωστήρια, η μπανιέρα με τις αναμονές του καυσίμου κλπ και ριβετόμπαλες γύρω ή μέσα από τα πάνελ αλουμινίου.       Τέλος, τοποθετήθηκε το ταμπλό και κόλλησα (με εποξική) το αμάξωμα με το σασί. Αφού στέγνωσε 1-2 μέρες, συνδέθηκαν τα διάφορα καλώδια, σωλήνες κλπ, διαδικασία πιο μπελαλίδικη από όσο περίμενα αρχικά.      Θα ακολουθήσει η προσθήκη των ψυγείων και των τμημάτων του τούρμπο, που περιμένουν στωικά στο κουτί αποθήκευσης, ώστε να ολοκληρωθούν τα μηχανικά μέρη στο χώρο του κινητήρα. Να έχετε μια καλή και δημιουργική εβδομάδα. |
|
|
|
Post by konstantinf on May 10, 2020 19:34:44 GMT 2
Θα έλεγα: "Θεός", αν δεν ήταν εκείνα τα άσπρα σημάδια στην εσωτερική ακμή των μαρσπιέ. Τι είναι; κατάλοιπα από Compound; Καλά τελειώματα!
|
|
|
|
Post by gtziaf on May 10, 2020 20:19:35 GMT 2
Θα έλεγα: "Θεός", αν δεν ήταν εκείνα τα άσπρα σημάδια στην εσωτερική ακμή των μαρσπιέ. Τι είναι; κατάλοιπα από Compound; Καλά τελειώματα! Χαχα, μπορεί δεν ξέρω, δεν υπάρχουν πια. Μάλλον, κάποια στιγμή τα καθάρισα ή μπορεί να είναι απλά αντανάκλαση. Για τελειώματα, έχουμε ακόμη, 1-1μιση μήνα για πλάκα. Καλό βράδυ, Κωνσταντίνε. |
|
|
|
Post by mikys2019 on May 10, 2020 21:06:32 GMT 2
Γιωργο απλος ΜΑΓΟΣ .....ειδες παρατηρηση ο κωστας παφ πανε η ασπριλες ...χαχαχα
παντος γινετε παρα πολυ ομορφο το μπλε χρωμα τωρα φαινεται πολυ πιο σκουρο αλλα οι φωτο σε τρελενουν με αυτα που δειχνουν ...σε αλλες γυαλιζει παρα πολυ ωραια σε αλλες ματ σε αλλες σκουρο μπλε σε αλλες ποιο ανοιχτο .
δεν θα ηταν πιο ευκολο πρωτα να βαψεις το μαυρο κ μετα το χρωμα ? εγω το φοβαμαι το βερνικι κ χαρτοταινια .
το λατρευω το μονο μειον που του δινω ,δεν μαρεσει η ποιοτητα του ταμπλο...δεν ξερω μου φαινεται πολυ ψευτικο ...ισως φταινε παλι οι φωτο τι να πω ...παντος μπραβο
|
|
|
|
Post by alex78 on May 10, 2020 22:07:37 GMT 2
Εκπληκτική δουλειά Γιώργο, όμως θα συμφωνήσω με τον φίλτατο Μίκη, δείχνει κάπως....fake το ταμπλώ....
|
|
Λεπτά, στρώματα για να διατηρηθεί η εφαρμογή των πάνελ του αμαξώματος, καλό γυάλισμα και βλέπουμε.
) με τον διαφορετικο τονο χρωματος στα βαμμενα κομματια του,δεν θελω να παθω το ιδιο με την 12αρα και να τρεχω. Αληθεια με τι τροπο κραταμε τοσο μεγαλο μοντελο για να βαφτει σωστα παντου? Θα με ενδιεφερε να μαθω τον μπιχαιντ δε σιν τροπο.
