Laverda 750 SFC by Heller 1/8
Jul 26, 2016 18:40:54 GMT 2
Post by konstantinf on Jul 26, 2016 18:40:54 GMT 2
Επιστροφή στην 1/8 λοιπόν με την Laverda 750 SF της Heller.
Η ιστορία της Laverda αρχίζει το 1873 με την κατασκευή αγροτικών μηχανημάτων. Η πρώτη μικρή μοτοσυκλέτα σχεδιάστηκε το 1947. Το 1967 η Laverda παρουσιάζει την δικύλινδρη 750 SF (Super Freni), έργο κι αυτή του μηχανικού Luciano Zen. Ωστόσο, καθώς παράλληλα με τις μηχανές τουρισμού που είχαν τα πιο σύγχρονα τεχνολογικά ραφιναρίσματα, η εταιρία ασχολείται και με την αγωνιστική πελατεία, από το 1970, η 750 SF θα συμπληρωθεί με μια εκδοχή για πελάτες αγώνων, αποκλειστικά για ιδιώτες πιλότους: την 750 SFC (Super Freni Competizione).
Εφοδιασμένη φυσικά με τιμόνι με βραχιόλια, σπορ επένδυση και σέλα με υποστήριξη μέσης, έχει κυρίως μπρος και πίσω τεράστια φρένα ταμπούρα Laverda 230 mm με διπλό έκκεντρο για να μπορούν να απορροφούν την επιπλέον ενέργεια που απέδιδε ο τροποποιημένος κινητήρας. Οι βαλβίδες είναι μεγαλύτερες, ορισμένα κομμάτια είναι γυαλισμένα και ελαφρωμένα. Πάνω από 500 κομμάτια ήταν διαφορετικά. Η 750 SFC κερδίζει όλους τους αγώνες εντούρο στην Ευρώπη ανάμεσα στο 1970 και το 1974, εκτός από το "Bol d'or", όπου ωστόσο τερματίζει τρίτη το 1970 και δεύτερη το 1971.
Ο κινητήρας είναι δικύλινδρος, τετράχρονος, αερόψυκτος, γερτός κατά 25’ προς τα μπρος. Ο εκκεντροφόρος επί κεφαλής κινείται από μια αλυσίδα Duplex ανάμεσα στους 2 κυλίνδρους. Οι ημισφαιρικές κεφαλές των κυλίνδρων είναι ενσωματωμένες σ’ αυτούς. Οι κύλινδροι είναι μονομπλόκ από ελαφρό κράμα, ο στροφαλοφόρος στηρίζεται σε 4 κουζινέτα και ένα ρουλεμάν από την πλευρά της μετάδοσης κίνησης. Η λίπανση γίνεται υπό πίεση μέσω μιας αντλίας γραναζιών. Το κάρτερ, χωρητικότητας 2,5 λίτρων, χρησιμεύει και σαν ρεζερβουάρ λαδιού. Η τροφοδότηση με καύσιμο γίνεται από ένα καρμπιρατέρ Amal 'concentrics' με ψεκαστήρα διαμέτρου 36 mm. Το ρεζερβουάρ χωράει 23 λίτρα. Το σύστημα ανάφλεξης είναι Bosch, η μπαταρία 12 V, 32 Α, η εκκίνηση ηλεκτρική.
Η κύρια μετάδοση κίνησης γίνεται με αλυσίδα τρίπλεξ των 318, η δευτερεύουσα με αλυσίδα 5/8". Ο συμπλέκτης πολλαπλών δίσκων είναι μέσα στο λάδι, το κιβώτιο έχει 5 ταχύτητες και οι άξονες στηρίζονται σε ρουλεμάν.
Το πλαίσιο αποτελείται από σωληνωτές δοκούς και είναι χαμηλωμένο κατά 3 cm, πλησιάζοντας έτσι το κέντρο βάρους προς το έδαφος. Φυσική συνέπεια είναι ότι οι δύο εξατμίσεις από τις δύο πλευρές της μηχανής πρέπει να υπερυψωθούν. Η ανάρτηση είναι με τηλεσκοπική περόνη Cériani και υδραυλικά αμορτισέρ μπροστά και ταλαντευόμενη περόνη Cériani και υδραυλικά αμορτισέρ πίσω. Τα φρένα μπρος και πίσω έχουν διπλά έκκεντρα ενώ οι σιαγόνες κινούνται από μικρούς διωστήρες. Οι ζάντες αλουμινίου Borrani φορούν μπροστά λάστιχο 3,25 x 18 και πίσω 4,00 x 18.
Τα βασικά τεχνικά χαρακτηριστικά είναι 70 ίπποι στις 7500 στροφές, μεγίστη ταχύτητα 220 χμ/ω, βάρος 210 κιλά, μήκος 2120 mm, πλάτος 640 mm, ύψος 1190 mm, μεταξόνιο 1490 mm, απόσταση από το έδαφος 170 mm, ύψος της σέλας 820 mm.
Η Laverda πουλήθηκε το 2004 στην Piaggio, η οποία αποφάσισε να μην συνεχίσει την παραγωγή υπό αυτό το όνομα.
Το κιτ της Heller στη συνηθισμένη εξαιρετική ποιότητα του πλαστικού (χαρακτηριστικό το μικρό πάχος των κομματιών για να πλησιάσει και ως προς αυτή τη διάσταση την κλίμακα 1/8) περιέχει κοντά 300 κομμάτια και ανήκει στη σειρά Prestige Collection. Αυτό σημαίνει ότι έρχεται πλήρες με όλα τα αναγκαία χρώματα, την κόλλα, και το πινελάκι (!), κάτι που είναι βολικό μεν για τον αρχάριο αλλά δεν συνάδει με τη δυσκολία του κιτ. Περισσότερα για τις τυχόν παγίδες του κιτ κατά την διάρκεια του WIP. Εδώ οι συνήθεις φωτογραφίες από το κουτί και τα περιεχόμενα του:
Καθώς είναι η πρώτη φορά που ασχολούμαι με μηχανή, παρακαλώ να μου συγχωρήσετε την άγνοια στην χρήση της κατάλληλης ορολογίας στην παραπάνω εισαγωγή και σ’ αυτά που θ’ ακολουθήσουν και ζητώ από τους ειδήμονες των μηχανών (π.χ. τον Κομνηνό και τον Ηλία) υποστήριξη και συμβουλές.
Η ιστορία της Laverda αρχίζει το 1873 με την κατασκευή αγροτικών μηχανημάτων. Η πρώτη μικρή μοτοσυκλέτα σχεδιάστηκε το 1947. Το 1967 η Laverda παρουσιάζει την δικύλινδρη 750 SF (Super Freni), έργο κι αυτή του μηχανικού Luciano Zen. Ωστόσο, καθώς παράλληλα με τις μηχανές τουρισμού που είχαν τα πιο σύγχρονα τεχνολογικά ραφιναρίσματα, η εταιρία ασχολείται και με την αγωνιστική πελατεία, από το 1970, η 750 SF θα συμπληρωθεί με μια εκδοχή για πελάτες αγώνων, αποκλειστικά για ιδιώτες πιλότους: την 750 SFC (Super Freni Competizione).
Εφοδιασμένη φυσικά με τιμόνι με βραχιόλια, σπορ επένδυση και σέλα με υποστήριξη μέσης, έχει κυρίως μπρος και πίσω τεράστια φρένα ταμπούρα Laverda 230 mm με διπλό έκκεντρο για να μπορούν να απορροφούν την επιπλέον ενέργεια που απέδιδε ο τροποποιημένος κινητήρας. Οι βαλβίδες είναι μεγαλύτερες, ορισμένα κομμάτια είναι γυαλισμένα και ελαφρωμένα. Πάνω από 500 κομμάτια ήταν διαφορετικά. Η 750 SFC κερδίζει όλους τους αγώνες εντούρο στην Ευρώπη ανάμεσα στο 1970 και το 1974, εκτός από το "Bol d'or", όπου ωστόσο τερματίζει τρίτη το 1970 και δεύτερη το 1971.
Ο κινητήρας είναι δικύλινδρος, τετράχρονος, αερόψυκτος, γερτός κατά 25’ προς τα μπρος. Ο εκκεντροφόρος επί κεφαλής κινείται από μια αλυσίδα Duplex ανάμεσα στους 2 κυλίνδρους. Οι ημισφαιρικές κεφαλές των κυλίνδρων είναι ενσωματωμένες σ’ αυτούς. Οι κύλινδροι είναι μονομπλόκ από ελαφρό κράμα, ο στροφαλοφόρος στηρίζεται σε 4 κουζινέτα και ένα ρουλεμάν από την πλευρά της μετάδοσης κίνησης. Η λίπανση γίνεται υπό πίεση μέσω μιας αντλίας γραναζιών. Το κάρτερ, χωρητικότητας 2,5 λίτρων, χρησιμεύει και σαν ρεζερβουάρ λαδιού. Η τροφοδότηση με καύσιμο γίνεται από ένα καρμπιρατέρ Amal 'concentrics' με ψεκαστήρα διαμέτρου 36 mm. Το ρεζερβουάρ χωράει 23 λίτρα. Το σύστημα ανάφλεξης είναι Bosch, η μπαταρία 12 V, 32 Α, η εκκίνηση ηλεκτρική.
Η κύρια μετάδοση κίνησης γίνεται με αλυσίδα τρίπλεξ των 318, η δευτερεύουσα με αλυσίδα 5/8". Ο συμπλέκτης πολλαπλών δίσκων είναι μέσα στο λάδι, το κιβώτιο έχει 5 ταχύτητες και οι άξονες στηρίζονται σε ρουλεμάν.
Το πλαίσιο αποτελείται από σωληνωτές δοκούς και είναι χαμηλωμένο κατά 3 cm, πλησιάζοντας έτσι το κέντρο βάρους προς το έδαφος. Φυσική συνέπεια είναι ότι οι δύο εξατμίσεις από τις δύο πλευρές της μηχανής πρέπει να υπερυψωθούν. Η ανάρτηση είναι με τηλεσκοπική περόνη Cériani και υδραυλικά αμορτισέρ μπροστά και ταλαντευόμενη περόνη Cériani και υδραυλικά αμορτισέρ πίσω. Τα φρένα μπρος και πίσω έχουν διπλά έκκεντρα ενώ οι σιαγόνες κινούνται από μικρούς διωστήρες. Οι ζάντες αλουμινίου Borrani φορούν μπροστά λάστιχο 3,25 x 18 και πίσω 4,00 x 18.
Τα βασικά τεχνικά χαρακτηριστικά είναι 70 ίπποι στις 7500 στροφές, μεγίστη ταχύτητα 220 χμ/ω, βάρος 210 κιλά, μήκος 2120 mm, πλάτος 640 mm, ύψος 1190 mm, μεταξόνιο 1490 mm, απόσταση από το έδαφος 170 mm, ύψος της σέλας 820 mm.
Η Laverda πουλήθηκε το 2004 στην Piaggio, η οποία αποφάσισε να μην συνεχίσει την παραγωγή υπό αυτό το όνομα.
Το κιτ της Heller στη συνηθισμένη εξαιρετική ποιότητα του πλαστικού (χαρακτηριστικό το μικρό πάχος των κομματιών για να πλησιάσει και ως προς αυτή τη διάσταση την κλίμακα 1/8) περιέχει κοντά 300 κομμάτια και ανήκει στη σειρά Prestige Collection. Αυτό σημαίνει ότι έρχεται πλήρες με όλα τα αναγκαία χρώματα, την κόλλα, και το πινελάκι (!), κάτι που είναι βολικό μεν για τον αρχάριο αλλά δεν συνάδει με τη δυσκολία του κιτ. Περισσότερα για τις τυχόν παγίδες του κιτ κατά την διάρκεια του WIP. Εδώ οι συνήθεις φωτογραφίες από το κουτί και τα περιεχόμενα του:
Καθώς είναι η πρώτη φορά που ασχολούμαι με μηχανή, παρακαλώ να μου συγχωρήσετε την άγνοια στην χρήση της κατάλληλης ορολογίας στην παραπάνω εισαγωγή και σ’ αυτά που θ’ ακολουθήσουν και ζητώ από τους ειδήμονες των μηχανών (π.χ. τον Κομνηνό και τον Ηλία) υποστήριξη και συμβουλές.
... Θα το κάνω όποτε χρειαστεί για κάποιο συγκεκριμένο πρόβλημα. Προς το παρόν προσπαθώ να τις βάλω σε μια σειρά γιατί είναι και μπερδεμένες, και σχετικά αόριστες και σε μερικές περιπτώσεις εμφανώς λάθος. Περισσότερα επ' αυτού στο πρώτο update. Οι ακτινωτές ζάντες είναι καλοφτιαγμενες και με μπόλικη λεπτομέρεια - το μόνο τους μειονέκτημα είναι ότι είναι χρωμιωμένες. Αλλά λόγω βαρεμάρας (βλέπε παραπάνω) και επειδή τα τεράστια ταμπούρα αφήνουν λίγο ακτινωτό προφίλ λέω να μην τις ξεβάψω και να τις αφήσω έτσι. Τέτοιου είδους παρεμβάσεις θα κάνω στα επόμενα μοντέλα (αν μου πετύχει αυτό) καθώς η Heller έχει στην 1/8 και μια BMW και μια Norton.
) και από εμένα. Ωραίο θέμα αν και είναι κάπως τρομακτικός ο συνδυασμός κλίμακας και Heller.
