Ferrari F40 CSAI-GT #80742 MonteShell – Tamiya 1/24
Sept 25, 2024 11:53:24 GMT 2
Post by gtziaf on Sept 25, 2024 11:53:24 GMT 2
H F40 συχνά χαρακτηρίζεται συχνά ως το κορυφαίο supercar που κατασκευάστηκε ποτέ, είναι το τελευταίο μοντέλο που σχεδιάστηκε υπό την ηγεσία του Ένζο Φεράρι για να εορταστούν τα σαραντάχρονα της Ferrari.
Λίγο μετά το επίσημο ντεμπούτο της, τον Ιούλιο του 1987 στο Μαρανέλο, ξεκίνησαν οι συζητήσεις για μια ειδική εκδοχή προετοιμασμένη για αγώνες. Οι απαραίτητες τροποποιήσεις ανατέθηκαν στον Giuliano Michelotto και περιλάμβαναν ένα ακόμα πιο ελαφρύ αμάξωμα, αναβαθμισμένο κινητήρα στα 590 άλογα, μεγαλύτερα φρένα της Brembo, ελαφρύτερα καπό από ανθρακονήματα εμπρός και πίσω, αγωνιστική ανάρτηση, πλήρως ρυθμιζόμενες αντιστρεπτικές ράβδους και φαρδύτερες ζάντες. Τα αυτοκίνητα χαρακτηρίζονται ως F40 CSAI-GT, απευθύνονταν σε ιδιωτικές ομάδες για να αγωνιστούν σε εθνικά πρωταθλήματα GT και αποδείχθηκαν οι προάγγελοι των πιο εξειδικευμένων αγωνιστικών εκδόσεων, όπως οι F40 LM και το F40 LM Evolution (GTE).
Κατασκευάστηκαν 7 επίσημα CSAI-GΤ, όλα από τον Michelotto. Από αυτά, η F40 με τον αριθμό πλαισίου #80742 ήταν και παραμένει ένα από τα πιο εμβληματικά και επιτυχημένα F40 που έχουν υπάρξει. Αρχικά αγωνίστηκε με τα χρώματα "MonteShell" το 1993, κερδίζοντας εννέα από τους δέκα αγώνες του Ιταλικού Πρωταθλήματος GT, κατακτώντας το πρωτάθλημα. Το αυτοκίνητο οδηγούσε σε όλη τη σεζόν ο Marco Brand και χρησιμοποιούσε το Νο 7.
Την επόμενη χρονιά, αναβαθμίστηκε και άλλαξε εμφάνιση ("Totip"). Κατέκτησε και πάλι το Campionato Italiano Supercar GT, με διάφορους οδηγούς και συνολικά 5 νίκες. Στο τέλος του 1994 τροποποιήθηκε στις προδιαγραφές "LM" για την Team Taisan και το Japan GT Championship, όπου αγωνίστηκε χωρίς κάποια αξιοσημείωτη επιτυχία.
Σήμερα το αυτοκίνητο διατηρεί τις αναβαθμίσεις και την εμφάνιση LM με τις 18άρες ζάντες της OZ, το αγωνιστικό κιβώτιο, τα μεγαλύτερα ιντερκούλερ, τα φρένα των 380mm αλλά ξαναβάφτηκε στα χρώματα της Shell.
Το κιτ της Tamiya
Οι παλιοί που θυμάστε τις περιπέτειες μου με την F40 στα πλαίσια της «Τιτανομαχίας», γνωρίζετε ότι το κιτ είναι από τα χειρότερα της Ιαπωνικής εταιρείας. Προβληματική εφαρμογή, ένα πίσω καπό που δεν κλείνει σχεδόν ότι και να κάνεις, λάθη στο σχήμα, λεπτομέρειες που απουσιάζουν και άπειρα σημάδια καλουπαρίσματος συνθέτουν την εικόνα ενός ζόρικου πρότζεκτ. Έχοντας όμως την εμπειρία από την παλιότερη κατασκευή, θα προσπαθήσω για το καλύτερο.
Τα περιεχόμενά του κλασσικού κιτ τς Tamiya.
To μοντέλο είναι παραγγελία και θα προσπαθήσω να χωρέσω την κατασκευή του στο πεπερασμένο φετινό, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, χρόνο μου. Ελπίζω να σας αρέσει το θέμα. Καλό μεσημέρι
Λίγο μετά το επίσημο ντεμπούτο της, τον Ιούλιο του 1987 στο Μαρανέλο, ξεκίνησαν οι συζητήσεις για μια ειδική εκδοχή προετοιμασμένη για αγώνες. Οι απαραίτητες τροποποιήσεις ανατέθηκαν στον Giuliano Michelotto και περιλάμβαναν ένα ακόμα πιο ελαφρύ αμάξωμα, αναβαθμισμένο κινητήρα στα 590 άλογα, μεγαλύτερα φρένα της Brembo, ελαφρύτερα καπό από ανθρακονήματα εμπρός και πίσω, αγωνιστική ανάρτηση, πλήρως ρυθμιζόμενες αντιστρεπτικές ράβδους και φαρδύτερες ζάντες. Τα αυτοκίνητα χαρακτηρίζονται ως F40 CSAI-GT, απευθύνονταν σε ιδιωτικές ομάδες για να αγωνιστούν σε εθνικά πρωταθλήματα GT και αποδείχθηκαν οι προάγγελοι των πιο εξειδικευμένων αγωνιστικών εκδόσεων, όπως οι F40 LM και το F40 LM Evolution (GTE).
Κατασκευάστηκαν 7 επίσημα CSAI-GΤ, όλα από τον Michelotto. Από αυτά, η F40 με τον αριθμό πλαισίου #80742 ήταν και παραμένει ένα από τα πιο εμβληματικά και επιτυχημένα F40 που έχουν υπάρξει. Αρχικά αγωνίστηκε με τα χρώματα "MonteShell" το 1993, κερδίζοντας εννέα από τους δέκα αγώνες του Ιταλικού Πρωταθλήματος GT, κατακτώντας το πρωτάθλημα. Το αυτοκίνητο οδηγούσε σε όλη τη σεζόν ο Marco Brand και χρησιμοποιούσε το Νο 7.
Την επόμενη χρονιά, αναβαθμίστηκε και άλλαξε εμφάνιση ("Totip"). Κατέκτησε και πάλι το Campionato Italiano Supercar GT, με διάφορους οδηγούς και συνολικά 5 νίκες. Στο τέλος του 1994 τροποποιήθηκε στις προδιαγραφές "LM" για την Team Taisan και το Japan GT Championship, όπου αγωνίστηκε χωρίς κάποια αξιοσημείωτη επιτυχία.
Σήμερα το αυτοκίνητο διατηρεί τις αναβαθμίσεις και την εμφάνιση LM με τις 18άρες ζάντες της OZ, το αγωνιστικό κιβώτιο, τα μεγαλύτερα ιντερκούλερ, τα φρένα των 380mm αλλά ξαναβάφτηκε στα χρώματα της Shell.
Το κιτ της Tamiya
Οι παλιοί που θυμάστε τις περιπέτειες μου με την F40 στα πλαίσια της «Τιτανομαχίας», γνωρίζετε ότι το κιτ είναι από τα χειρότερα της Ιαπωνικής εταιρείας. Προβληματική εφαρμογή, ένα πίσω καπό που δεν κλείνει σχεδόν ότι και να κάνεις, λάθη στο σχήμα, λεπτομέρειες που απουσιάζουν και άπειρα σημάδια καλουπαρίσματος συνθέτουν την εικόνα ενός ζόρικου πρότζεκτ. Έχοντας όμως την εμπειρία από την παλιότερη κατασκευή, θα προσπαθήσω για το καλύτερο.
Τα περιεχόμενά του κλασσικού κιτ τς Tamiya.
To μοντέλο είναι παραγγελία και θα προσπαθήσω να χωρέσω την κατασκευή του στο πεπερασμένο φετινό, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, χρόνο μου. Ελπίζω να σας αρέσει το θέμα. Καλό μεσημέρι
