Πανέμορφο Γιώργο και υπέροχα εκτελεσμένες λεπτομέρειες. Αν και όπως είπε ο Δημήτρης δεν πολυφαίνεται η ομογενοποίηση, είμαι σίγουρος ότι από κοντά θα είναι εμφανέστερη. Ανυπομονώ να το δω μέσα στην κόκκινη "μπανιέρα" του...
Σάκη, σωστά είναι δύσκολο να φανούν οπότε έκανα μια απόπειρα σύγκρισης, που νομίζω είναι πιο εμφανές. Εδώ ελπίζω να είναι πιο εμφανές το "ματάρισμα" π.χ. στα fuel lines. Ελαφρώς είναι ορατή η διαφορά και σε άλλες λεπτομέρειες , όπως τα air funnels, τα μπουζοκαλώδια και οι κυλινδροκεφαλές, αν το προσέξεις αρκετά σε καλό ζουμ. Όπως και να έχει αν ήταν έντονα εμφανές το εφέ, η εφαρμογή της τεχνικής δεν θα ήταν επιτυχημένη.
Σύντομα θα μπει και στο αμάξωμα. Ευχαριστώ για τον σχολιασμό
Πλησιάζοντας προς την ολοκλήρωση της 312, αυτό που τελικά λείπει είναι η ικανοποίηση του να ολοκληρώνεις κάτι πραγματικό δύσκολο... Είναι αλήθεια ότι στη συγκεκριμένη, η Hiro έχει κάνει πραγματικά καλή δουλειά και πέρα από την αυτονόητη προσοχή και προσήλωση, δεν χρειάζονται οι μαγείες ή το "σκάκι" για να μονταριστεί, όπως έχει συμβεί με όλα τα υπόλοιπα κιτ των Ιαπώνων, που έχω φτιάξει.
Έτσι το σασί εισήλθε στο αμάξωμα προστέθηκαν κάποιες μικρολεπτομέρειες εδώ κι εκεί και φυσικά συνδέθηκαν οι σωληνώσεις - καλωδιώσεις.
Στη συνέχεια, συναρμολογήθηκαν τα αντί ρολ της πίσω ανάρτησης, αφού κόπηκαν κατάλληλα μήκη αλουμινένιων rod. Για αυτά δεν χρησιμοποίησα τα διαμέτρου 1,4 που δίνει το κιτ, αλλά αντίστοιχα 1,2 της Hobby design, που μου ταίριαζαν καλύτερα στην κλίμακα.
Τέλος, κολλήθηκαν οι χαλκομανίες στα λάστιχα και "ενοποιήθηκαν" με ψέκασμα διαφόρων μαύρων. Από ότι έχω δει, στην επανέκδοση του κιτ, στην αρχή του χρόνου, περιλαμβάνονται προ-βαμμένα ελαστικά, κάτι που δυστυχώς δεν συμβαίνει με το παλαιότερης κυκλοφορίας δικό μου κιτ. Έτσι αναλώθηκαν αρκετές ώρες, κυρίως για τα χρυσά στεφάνια και στις δύο πλευρές του ελαστικού, διαδικασία καθόλου ευχάριστη. Στο τέλος, όλα πήγαν σχετικά καλά, με μικρές απώλειες και μένει μόνο το ματάρισμα των ελαστικών με σκόνες.
Αυτά για σήμερα. Χρόνια πολλά και καλό ΣΚ
Many drivers became champions, only a few became LEGEND
Η συνέχεια στη 312 αφορά το εμπρός σύστημα. Σε αυτό περιλαμβάνονται τα άνω ψαλίδια, τα αμορτισέρ, οι δεξαμενές καύσιμου, το σύστημα των φρένων, τα υγρά, διάφορες σωληνώσεις και η κρεμαγιέρα. Πάρα τα αρκετά διαφορετικά κομμάτια, όλα εφάρμοσαν χωρίς ιδιαίτερες δυσκολίες. Μαζί με αυτά, αφού μάλιστα οι εργασίες στο σασί να έφταναν προς το τέλος τους και δεν υπήρχε πλέον κίνδυνος να σπάσει, προστέθηκε το τιμόνι και ο άξονας της κρεμαγιέρας.
Ακολούθησε το κάτω τμήμα της ανάρτησης, το οποίο, είναι αλήθεια, ότι ήθελε περισσότερη προσοχή, έτσι για να θυμηθούμε ότι φτιάχνουμε χίρο... Το κάτω ψαλίδι το σφράγισα και με λίγο παραπάνω εποξική, για να αντέχει το βάρος, του μοντέλου, που είναι αρκετό. Στο τέλος κολλήθηκαν και τα δισκόφρενα, οπότε το σασί είναι έτοιμο, με εξαίρεση το ψυγείο, το οποίο θα το δούμε στο επόμενο.
Το χαρακτηριστικό δέσιμο των εξατμίσεων εκείνης της σειράς δημιουργεί κάτι μοναδικό!
Ελπίζω να προσπαθήσω κάποτε ένα από τα 43αρια της tameo (20αρι Hiro δεν έχω) που έχω!
Ευχαριστώ, Φάνη.
Δυστυχώς η Hiro έχει αστοχήσει λίγο με τις εξατμίσεις, αφού το δέσιμο που λες, δεν είναι 100% σωστό. Αλλά πάλι είναι μοναδικό, τα υπόλοιπα είναι λεπτομέρειες.
Θα τα προσπαθήσεις, θα τα προσπαθήσεις. Σου εύχομαι να τα κατ' ευχαριστηθείς. Δεν είχες πάρει μια 20άρα M7?
Many drivers became champions, only a few became LEGEND
Και να που φτάσαμε στο τελευταίο update της 312... Όπως σας είχα προϊδεάσει ασχολήθηκα με το ψυγείο, που στις F1 τις εποχής ήταν ένα και βρισκόταν στο εμπρός μέρος, κάτι που έδινε το σχήμα πούρου στα μονοθέσια των 50's & 60's. Αυτό ίσχυε μέχρι το τέλος της δεκαετίας, όπου η Lotus παρουσίασε την 72, με διπλά ψυγεία εκατέρωθεν του κόκπιτ, διάταξη που παγιώθηκε και ακολουθείτε μέχρι σήμερα. Στο ψυγείο προστεθήκαν μερικά rods για το κύκλωμα ψύξης, όχι ότι φαίνονται δηλαδή αλλά αφού υπήρχε χώρος... Το κυρίως σώμα του είναι βαμμένο με clear yellow, πάνω από το γυαλισμένο μέταλλο, για αναπαρασταθεί η χρυσίζων απόχρωση του πραγματικού. Μαζί με τις σωληνώσεις, κάποια δεσίματα και μερικά φωτοχαραγμένα, κολλήθηκε στο εμπρός μέρος.
Για να ολοκληρωθεί η κατασκευή, κολλήθηκε το πάνω μέρος του κόκπιτ, μαζί με κάποια rivets και φυσικά το τζαμάκι.
Μένει μόνο η εφαρμογή του ρύγχους και των τροχών. Το ρύγχος συνδέεται με 6 rivets, με το αμάξωμα, διαδικασία που μου πήρε πάνω από 1 ώρα για να ολοκληρωθεί, οπότε δεν θα το βγάλω ξανά για τη τελική φωτογράφηση και οι λεπτομέρειες στο εμπρός μέρος είναι η τελευταία φορά που βλέπουν το φως της ημέρας
Το χαρακτηριστικό δέσιμο των εξατμίσεων εκείνης της σειράς δημιουργεί κάτι μοναδικό!
Ελπίζω να προσπαθήσω κάποτε ένα από τα 43αρια της tameo (20αρι Hiro δεν έχω) που έχω!
Ευχαριστώ, Φάνη.
Δυστυχώς η Hiro έχει αστοχήσει λίγο με τις εξατμίσεις, αφού το δέσιμο που λες, δεν είναι 100% σωστό. Αλλά πάλι είναι μοναδικό, τα υπόλοιπα είναι λεπτομέρειες.
Θα τα προσπαθήσεις, θα τα προσπαθήσεις. Σου εύχομαι να τα κατ' ευχαριστηθείς. Δεν είχες πάρει μια 20άρα M7?
Και εγώ το ελπίζω Γιώργο!
Ναι, μετά από πολύ προσπάθεια απέκτησα μια Μ7!
Με την ευκαιρία, γιατί εκείνες τις εποχές βάφανε τις εξατμίσεις άσπρες;
Καλόφτιαχτη η Μ7 Φάνη. Θεωρώ πως θα είναι ανάλογης ποιότητας με τη 312, όσο αφορά την εφαρμογή τουλάχιστον, οπότε θα την ευχαριστηθείς. Στον αντίποδα οι 33 θέλουν δουλίτσα...
Με την ευκαιρία, γιατί εκείνες τις εποχές βάφανε τις εξατμίσεις άσπρες;
Λογικά είναι αντιπυρική επίστρωση. Επίσης, ξέρω ότι υπάρχουν λευκά Heat Resistant χρώματα, που δεν αλλοιώνονται με τη θερμοκρασία, δεν κιτρινίζουν, δεν σπάνε κλπ, οπότε μπορεί να έχει να κάνει και με αυτό.
Καλημέρα
Many drivers became champions, only a few became LEGEND