Land Rover Series III LWB - Revell 1/24
Jul 28, 2020 10:36:35 GMT 2
Post by gtziaf on Jul 28, 2020 10:36:35 GMT 2
Η πιο πρόσφατη κυκλοφορία της Revell, αφορά το Land Rover Series III LWB το οποίο χρησιμοποιήθηκε στη σύνθεση με το Mini.
Σε γενικές γραμμές πρόκειται για ένα πολύ καλό κιτ με σχεδόν άριστη εφαρμογή αλλά κάποια προβλήματα στο engineering. Αυτά τα προβλήματα και κάποια πράγματα από την κατασκευή αναλύονται στο ποστ που ακολουθεί. Από άποψη λεπτομέρειας το κιτ είναι πολύ ικανοποιητικό ενώ στα συν είναι ότι δίνονται επιλογές για αριστεροτίμονη ή δεξιοτίμονη έκδοση αλλά και τη διαμόρφωση στο εσωτερικό με διαφορετικά είδη και τύπους καθισμάτων. Επίσης δίνεται κινητήρας, με αρκετά περιφερειακά και ανοιγόμενο καπό. Η λεπτομέρεια δεν είναι τόσο φινετσάτη και κάποια κομμάτια είναι λίγο χοντροκομμένα, κάτι που όμως δεν επηρεάζει καθοριστικά το τελικό αποτέλεσμα.
Για το φινίρισμα ακολούθησα μια πρωτότυπη διαδικασία για να πετύχω τους δύο στόχους που είχα θέσει εξ' αρχής. Να μην γυαλίζει ο ένας και να είναι 2 βαμμένο 2ο χέρι, αφού η ιστορία μας τοποθετείτε κάπου στο 1997, όπως ίσως καταλάβατε οι πιο προσεκτικοί. Έτσι το αμάξωμα ψεκάστηκε με british racing green της Zero paints περάστηκαν και 2 χέρια βερνίκι 513. Με αυτό τον τρόπο αναπαραστάθηκε ας πούμε το εργοστασιακό βάψιμο΄. Μαζί ψεκάστηκαν τα γυμνά μέρη στο εσωτερικό και τον χώρο του μοτερ που είναι βαμμένα στο χρώμα του αμαξώματος. Στη συνέχεια ψεκάστηκαν 2 πολύ ελαφριά χέρια με το Auratium green της Splash. Τα χρώματα της splash είναι πολύ παλ γενικά (αν χρησιμοποιούσα zero θα έπρεπε να το αραιώσω για το ίδιο εφέ), κάτι που βοήθησε παρά την κάλυψη του αμαξώματος με το νέο πιο ανοιχτό χρώμα, να φεγγίζει το παλιό πιο σκούρο χρώμα, κοιτώντας το υπό κάποιες γωνίες ενώ οι γραμμώσεις και οι ανάγλυφες λεπτομέρειες να αναδειχθούν, από την πρόσμιξη των δύο αποχρώσεων. Στη συνέχεια το χρώμα περάστηκε ένα χέρι κερί για να ψευτο-γυαλίσει, δίνοντας ένα φινίρισμα ερασιτέχνη φαναρτζή.
Τα πάνελ στο εσωτερικό και τον κινητήρα δεν περάστηκαν με το νέο χρώμα, αλλά κράτησα το παλιό, όπως γίνεται αρκετές φορές, όταν ένα αυτοκίνητο ξαναβάφεται, για μείωση του κόστους ή τεμπελιά του μαστόρα. Τέλος, δεν χρησιμοποίησα semi gloss βερνίκι, για να επιτύχω πιο ρεαλιστικό κι όχι επιτηδευμένο αποτέλεσμα.
Με τα πολλά το μοντέλο έδειχνε κάπως έτσι όταν ολοκληρώθηκε...
Σε γενικές γραμμές πρόκειται για ένα πολύ καλό κιτ με σχεδόν άριστη εφαρμογή αλλά κάποια προβλήματα στο engineering. Αυτά τα προβλήματα και κάποια πράγματα από την κατασκευή αναλύονται στο ποστ που ακολουθεί. Από άποψη λεπτομέρειας το κιτ είναι πολύ ικανοποιητικό ενώ στα συν είναι ότι δίνονται επιλογές για αριστεροτίμονη ή δεξιοτίμονη έκδοση αλλά και τη διαμόρφωση στο εσωτερικό με διαφορετικά είδη και τύπους καθισμάτων. Επίσης δίνεται κινητήρας, με αρκετά περιφερειακά και ανοιγόμενο καπό. Η λεπτομέρεια δεν είναι τόσο φινετσάτη και κάποια κομμάτια είναι λίγο χοντροκομμένα, κάτι που όμως δεν επηρεάζει καθοριστικά το τελικό αποτέλεσμα.
Για το φινίρισμα ακολούθησα μια πρωτότυπη διαδικασία για να πετύχω τους δύο στόχους που είχα θέσει εξ' αρχής. Να μην γυαλίζει ο ένας και να είναι 2 βαμμένο 2ο χέρι, αφού η ιστορία μας τοποθετείτε κάπου στο 1997, όπως ίσως καταλάβατε οι πιο προσεκτικοί. Έτσι το αμάξωμα ψεκάστηκε με british racing green της Zero paints περάστηκαν και 2 χέρια βερνίκι 513. Με αυτό τον τρόπο αναπαραστάθηκε ας πούμε το εργοστασιακό βάψιμο΄. Μαζί ψεκάστηκαν τα γυμνά μέρη στο εσωτερικό και τον χώρο του μοτερ που είναι βαμμένα στο χρώμα του αμαξώματος. Στη συνέχεια ψεκάστηκαν 2 πολύ ελαφριά χέρια με το Auratium green της Splash. Τα χρώματα της splash είναι πολύ παλ γενικά (αν χρησιμοποιούσα zero θα έπρεπε να το αραιώσω για το ίδιο εφέ), κάτι που βοήθησε παρά την κάλυψη του αμαξώματος με το νέο πιο ανοιχτό χρώμα, να φεγγίζει το παλιό πιο σκούρο χρώμα, κοιτώντας το υπό κάποιες γωνίες ενώ οι γραμμώσεις και οι ανάγλυφες λεπτομέρειες να αναδειχθούν, από την πρόσμιξη των δύο αποχρώσεων. Στη συνέχεια το χρώμα περάστηκε ένα χέρι κερί για να ψευτο-γυαλίσει, δίνοντας ένα φινίρισμα ερασιτέχνη φαναρτζή.
Τα πάνελ στο εσωτερικό και τον κινητήρα δεν περάστηκαν με το νέο χρώμα, αλλά κράτησα το παλιό, όπως γίνεται αρκετές φορές, όταν ένα αυτοκίνητο ξαναβάφεται, για μείωση του κόστους ή τεμπελιά του μαστόρα. Τέλος, δεν χρησιμοποίησα semi gloss βερνίκι, για να επιτύχω πιο ρεαλιστικό κι όχι επιτηδευμένο αποτέλεσμα. Με τα πολλά το μοντέλο έδειχνε κάπως έτσι όταν ολοκληρώθηκε...
και πιστεύω οτι σύντομα η παρουσίασή σου να μου φανεί πολύ χρήσιμη ως αναφορά, καθώς το συγκεκριμένο κιτ είναι από αυτά που θέλω να φτιάξω οπωσδήποτε!
, εσύ όμως που γνωρίζεις πολλά για το τι κυκλοφορεί σε κιτ μήπως έχεις καμιά ιδέα για το αν υπάρχει - έστω και σε μεταλλικό - 24άρι Discovery 300tdi, επειδή θέλω να φτιάξω αυτό με το οποίο κέρδισε το Camel Trophy η ελληνική ομάδα το 1996; 