A study in "British Racing Green"
Jul 24, 2020 18:09:58 GMT 2
Post by gtziaf on Jul 24, 2020 18:09:58 GMT 2
O Steve και ο Jim, είναι δυο μεσήλικες φίλοι από τα παλιά, ας πούμε κάτι σαν κουμπάροι, αν είχαν γεννηθεί στη χώρα του Αριστοτέλη ή στο νησί της Αφροδίτης, κάτοικοι Ανατολικής Αγγλίας και διακεκριμένοι επιστημονικοί συνεργάτες, του Πανεπιστημίου, του Κέιμπριτζ.
Οι δύο φίλοι μοιράζονται την ίδια «πετριά» για οτιδήποτε έχει ρόδες και μοτέρ, ιδίως αν είναι made in UK, όπως οι περισσότεροι ομόσταβλοι petrolheads στο Νησί. Αλλά, οι ρυθμοί της ζωής, οι υποχρεώσεις και οι οικογένειες δεν είναι «φίλοι» με τα motorsports, με συνέπεια οι δύο ήρωες της ιστορίας μας να έχουν να μυρίσουν καμένο λάστιχο και φυτικό καστρόλ, από το ΣΚ που ο Mansel, έκανε κοκορέτσι τους Prost και Senna, σε εκείνο το αξέχαστο βρετανικό gp, του ’90.
Με τη στέρηση να έχει φτάσει στο χρώμα της μισητής Ferrari, ο Jim καλεί τον Steve, σε vpn σύνδεση φυσικά, μη το μάθει η γυναίκα κι έχουμε άλλα. Αν ακούγαμε, η κουβέντα μπορεί να πήγαινε κάπως έτσι…
Steve: Hello Jim, how are u…
Jim: Skata k aposkata, man. Έχω φλιπάρει, μπρο.
Steve: Ωχ, ωχ, είναι σοβαρό; Μας αναστάτωσε καμιά νέα φοιτιτριούλα, Doc?
Jim: Τι φοιτιτριούλες και πράσινα άλογα, στιιβ. Σε αυτή τη φάση, η lady D να μου «καθόταν», όχι θα έλεγα.
Steve: … (παύση)… το χοντραίνεις, ψηλέ…
Jim: Θέλω να τρέξω, Στίβ, με καταλαβαίνεις…, να μπω στη πίστα, να αναπνεύσω λίγο βενζινόλαδο.
Steve: Και γιατί δεν το κάνεις, mate;
Jim: Που ζεις ρε συ μεγάλε, σε έχει βαρέσει η τελευταία ήττα απ’ την Οξφόρδη (σημ. μετ. μιλάει για τον ετήσιο αγώνα κωπηλασίας), στο κεφάλι; Αν το μάθει η κυρά, θα με κρεμάσει ανάποδα. Άσε που θα κουβαληθούν τα πιτσιρικιά. Ξες, «μπαμπά… θα πάμε να τλαβήξουμε χειλόφλενα…;» και τα λοιπά κλασσικά, εικονογραφημένα.
Steve: I ‘m your man, Doc…
Steve: Άκου, τι θα γίνει… Θα βγάλω τον εξερευνητή και θα πω στη Στίβενα, ότι πάω στο Xάβερχιλ να ψωνίσω χόρτα για το ντίνερ.
Jim: και… τι σχέση έχει αυτό ρε συ; Κουμπώνεις τίποτες;
Steve: Σώπα, άκου, μάθαινε… Θα περάσω, θα φορτώσουμε το θηρίο στον εξερευνητή και φύγαμε για Snetterton circuit…
Jim: Eννοάς, το θηρίο, το καμάρι μου, το παλιό, το καλό το ορθόδοξο icon, πάνω στη ντιζελοκίνητη γκρανκάσα σου; Εεεε δεν πας καλά…, καλά λέω ότι κάτι κουμπώνεις.
Steve: Έχε μου εμπιστοσύνη. Σε ¾ είμαι εκεί. Φρόντισε να στείλεις τα γυναικόπαιδα για ψώνια μέχρι να κάνουμε τη δουλειά, φορτώνουμε και lewis (ποιητική αδεία).
Jim: Λες, ρε συ δικέ μου… ψήθηκα. Κάν’ το μία ώρα, να ετοιμάσω το έδαφος.
Jim: Που είσαι όμως αδελφέ, πρόβλημα… Τι θα πας στη γυναίκα σου αντί για χόρτα;
Steve: Χαχα, αυτό θα το φροντίσεις εσύ. Στην Κ4, την Agostini, εκείνη την αριστερή κατηφορική, που σίγουρα θα αγοράσεις το οικόπεδο, λόγω της αμπαλίασης σου, φρόντισε να μαζέψεις μπόλικα. Εγώ μετά ξέρω τι θα τα κάνω…
Jim: Άντε ρε πάνε στη Βασίλισσα να δεις αν έρχομαι…
Jim: Ααα που ‘σαι, μιας και είπες lewis... Τον είδες τον πιτσιρικά του Ron Dennis. Λες να σηκώσει κάνα πρωτάθλημα, να τρελαθούμε;
Steve: Θα τα πούμε αυτά στο δρόμο, δεν έχουμε χρόνο. Αλλά, καλά σε λέω άμπαλο. Εδώ δε πήρε πρωτάθλημα ο Moss, o lewis θα πάρει; Άσχετε, ε άσχετε.
Steve: Ετοιμάσου, έρχομαι… Και που είσαι ο αργότερος κερνάει τα καύσιμα.
Και ήρθε, το φόρτωσαν και φύγαν. Και περάσαν καλά κι εμείς καλύτερα…
Σημ. Η οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα και καταστάσεις είναι εντελώς συμπτωματική αλλά όχι τυχαία.
Οι δύο φίλοι μοιράζονται την ίδια «πετριά» για οτιδήποτε έχει ρόδες και μοτέρ, ιδίως αν είναι made in UK, όπως οι περισσότεροι ομόσταβλοι petrolheads στο Νησί. Αλλά, οι ρυθμοί της ζωής, οι υποχρεώσεις και οι οικογένειες δεν είναι «φίλοι» με τα motorsports, με συνέπεια οι δύο ήρωες της ιστορίας μας να έχουν να μυρίσουν καμένο λάστιχο και φυτικό καστρόλ, από το ΣΚ που ο Mansel, έκανε κοκορέτσι τους Prost και Senna, σε εκείνο το αξέχαστο βρετανικό gp, του ’90.
Με τη στέρηση να έχει φτάσει στο χρώμα της μισητής Ferrari, ο Jim καλεί τον Steve, σε vpn σύνδεση φυσικά, μη το μάθει η γυναίκα κι έχουμε άλλα. Αν ακούγαμε, η κουβέντα μπορεί να πήγαινε κάπως έτσι…
Steve: Hello Jim, how are u…
Jim: Skata k aposkata, man. Έχω φλιπάρει, μπρο.
Steve: Ωχ, ωχ, είναι σοβαρό; Μας αναστάτωσε καμιά νέα φοιτιτριούλα, Doc?
Jim: Τι φοιτιτριούλες και πράσινα άλογα, στιιβ. Σε αυτή τη φάση, η lady D να μου «καθόταν», όχι θα έλεγα.
Steve: … (παύση)… το χοντραίνεις, ψηλέ…
Jim: Θέλω να τρέξω, Στίβ, με καταλαβαίνεις…, να μπω στη πίστα, να αναπνεύσω λίγο βενζινόλαδο.
Steve: Και γιατί δεν το κάνεις, mate;
Jim: Που ζεις ρε συ μεγάλε, σε έχει βαρέσει η τελευταία ήττα απ’ την Οξφόρδη (σημ. μετ. μιλάει για τον ετήσιο αγώνα κωπηλασίας), στο κεφάλι; Αν το μάθει η κυρά, θα με κρεμάσει ανάποδα. Άσε που θα κουβαληθούν τα πιτσιρικιά. Ξες, «μπαμπά… θα πάμε να τλαβήξουμε χειλόφλενα…;» και τα λοιπά κλασσικά, εικονογραφημένα.
Steve: I ‘m your man, Doc…
Steve: Άκου, τι θα γίνει… Θα βγάλω τον εξερευνητή και θα πω στη Στίβενα, ότι πάω στο Xάβερχιλ να ψωνίσω χόρτα για το ντίνερ.
Jim: και… τι σχέση έχει αυτό ρε συ; Κουμπώνεις τίποτες;
Steve: Σώπα, άκου, μάθαινε… Θα περάσω, θα φορτώσουμε το θηρίο στον εξερευνητή και φύγαμε για Snetterton circuit…
Jim: Eννοάς, το θηρίο, το καμάρι μου, το παλιό, το καλό το ορθόδοξο icon, πάνω στη ντιζελοκίνητη γκρανκάσα σου; Εεεε δεν πας καλά…, καλά λέω ότι κάτι κουμπώνεις.
Steve: Έχε μου εμπιστοσύνη. Σε ¾ είμαι εκεί. Φρόντισε να στείλεις τα γυναικόπαιδα για ψώνια μέχρι να κάνουμε τη δουλειά, φορτώνουμε και lewis (ποιητική αδεία).
Jim: Λες, ρε συ δικέ μου… ψήθηκα. Κάν’ το μία ώρα, να ετοιμάσω το έδαφος.
Jim: Που είσαι όμως αδελφέ, πρόβλημα… Τι θα πας στη γυναίκα σου αντί για χόρτα;
Steve: Χαχα, αυτό θα το φροντίσεις εσύ. Στην Κ4, την Agostini, εκείνη την αριστερή κατηφορική, που σίγουρα θα αγοράσεις το οικόπεδο, λόγω της αμπαλίασης σου, φρόντισε να μαζέψεις μπόλικα. Εγώ μετά ξέρω τι θα τα κάνω…
Jim: Άντε ρε πάνε στη Βασίλισσα να δεις αν έρχομαι…
Jim: Ααα που ‘σαι, μιας και είπες lewis... Τον είδες τον πιτσιρικά του Ron Dennis. Λες να σηκώσει κάνα πρωτάθλημα, να τρελαθούμε;
Steve: Θα τα πούμε αυτά στο δρόμο, δεν έχουμε χρόνο. Αλλά, καλά σε λέω άμπαλο. Εδώ δε πήρε πρωτάθλημα ο Moss, o lewis θα πάρει; Άσχετε, ε άσχετε.
Steve: Ετοιμάσου, έρχομαι… Και που είσαι ο αργότερος κερνάει τα καύσιμα.
Και ήρθε, το φόρτωσαν και φύγαν. Και περάσαν καλά κι εμείς καλύτερα…
Σημ. Η οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα και καταστάσεις είναι εντελώς συμπτωματική αλλά όχι τυχαία.
Πάντως, κι εγώ την ίδια απορία είχα όταν είδα τη φώτο αναφοράς. 
Αλλά, γιατί να αφήνουμε "μικρές" λεπτομέρειες να μας χαλάσουν μια όμορφη ιστορία. Είναι σαν να έρχεται η Μόνικα να μας προτείνει να πάμε για ποτό κι εμείς να ρωτάμε, που με βρήκες. 
