Mini Cooper S, το παλιό, το Ορθόδοξο…
Jun 16, 2020 17:58:44 GMT 2
Post by gtziaf on Jun 16, 2020 17:58:44 GMT 2
Ήταν 26 Αυγούστου του 1959 όταν η British Motor Corporation (BMC) παρουσίασε το ένα από τα πιο εμβληματικά αυτοκίνητα της παγκόσμιας αυτοκινητικής ιστορίας.
Ο σχεδιαστής του, Sir Alec Issigonis, προσπάθησε να συνδυάσει τους μεγάλους χώρους για τους επιβάτες, με τις μίνιμουμ εξωτερικές διαστάσεις, καθίσματα για τέσσερις, απολαυστική συμπεριφορά στο δρόμο με σπορτίφ ψήγματα, εξαιρετική για την εποχή οικονομία καυσίμου και φυσικά προσιτή τιμή. Ήταν μόνο μερικοί από τους λόγους, τις επιτυχίας του Μίνι.
Τον επόμενο χρόνο ο John Cooper – ο γνωστός μηχανικός και προσωπικός φίλος του Sir Alec Issigonis διέκρινε την ανάγκη ύπαρξης εκδόσεων με ακόμα πιο τονισμένο τον σπορ χαρακτήρα. Και κάπως παρουσιάστηκε τον Σεπτέμβριο του 1961 το Mini Cooper - αρχικά με έναν 1.000άρη κινητήρα με ισχύ 55 ίππων και εν συνεχεία με μια «βιταμινούχα» εκδοχή του που έφτανε σε απόδοση τους… εξωφρενικούς για το μέγεθος της κατασκευής και την εποχή 70 ίππους.
Με αυτόν τον τρόπο άνοιξε και ο δρόμος για την «εμπλοκή» του μοντέλου στους αγώνες, που είχε ως αποκορύφωμα τη νίκη του Φινλανδού οδηγού, Rauno Aaltonen, στην κατηγορία του στο Rally Monte Carlo του 1963, αλλά και εκείνες στο ίδιο «τερέν» το 1964, το 1965 και το 1967.
Η παραγωγή του κλασικού Mini σταμάτησε οριστικά το 2000. Όλα αυτά τα χρόνια, περισσότερα από 5,3 εκατομμύρια μονάδες του πιο επιτυχημένου κόμπακτ αυτοκινήτου στον κόσμο έχουν βγει από τις γραμμές παραγωγής πολλών εργοστασίων ανά τον κόσμο – ανάμεσά τους και 600.000 Mini που κατασκευάστηκαν στη γνώριμη μέχρι και σήμερα μονάδα της Οξφόρδης της Μ. Βρετανίας από το 1959 έως και το 1968.
Πληροφορίες – φωτογραφίες 4Τροχοί
΄
Τα μίνι επίσης αποτέλεσαν το κατεξοχήν όχημα του μέσου petrolhead, ο οποίος ήθελε ένα φθηνό εναλλακτικό μέσω, για μια Κυριακάτικη εξόρμηση σε κάποια από τις πολλές πίστες που είναι διαθέσιμες στο νησί. Ένα τέτοιο mini, που πλέον εκτελεί χρέη truck day vehicle, θα προσπαθήσω να αναπαραστήσω, χρησιμοποιώντας το λιτό, curbside, κιτ της Fujimi.
Όπως βλέπετε, το κιτ αποτελείτε από ελάχιστα κομμάτια, ότι πρέπει για καλοκαιρινή κατασκευή και φυσικά αποφόρτιση μετά τη Lancia. Από τα κομμάτια αυτά, πολλά δεν θα χρησιμοποιηθούν, για να αναπαρασταθεί μια γυμνή πιο αγωνιάρικη έκδοση. Φυσικά θα γίνουν κάποιες προσθήκες σε πιστιάρικα αξεσουάρ, ώστε να ταιριάζει στο ρόλο του.
Έμπνευση για τη κατασκευή αποτέλεσε το ακόλουθο video από το goodwood:
Ελπίζω να πάνε όλα καλά, γιατί το αποτέλεσμα ευελπιστώ να χρησιμοποιηθεί σε μια σύνθεση - ιστορία, που μου έχει καρφωθεί εδώ και μέρες στο μυαλό. Μείνετε συντονισμένοι
Καλές κατασκευές
Ο σχεδιαστής του, Sir Alec Issigonis, προσπάθησε να συνδυάσει τους μεγάλους χώρους για τους επιβάτες, με τις μίνιμουμ εξωτερικές διαστάσεις, καθίσματα για τέσσερις, απολαυστική συμπεριφορά στο δρόμο με σπορτίφ ψήγματα, εξαιρετική για την εποχή οικονομία καυσίμου και φυσικά προσιτή τιμή. Ήταν μόνο μερικοί από τους λόγους, τις επιτυχίας του Μίνι.
Τον επόμενο χρόνο ο John Cooper – ο γνωστός μηχανικός και προσωπικός φίλος του Sir Alec Issigonis διέκρινε την ανάγκη ύπαρξης εκδόσεων με ακόμα πιο τονισμένο τον σπορ χαρακτήρα. Και κάπως παρουσιάστηκε τον Σεπτέμβριο του 1961 το Mini Cooper - αρχικά με έναν 1.000άρη κινητήρα με ισχύ 55 ίππων και εν συνεχεία με μια «βιταμινούχα» εκδοχή του που έφτανε σε απόδοση τους… εξωφρενικούς για το μέγεθος της κατασκευής και την εποχή 70 ίππους.
Με αυτόν τον τρόπο άνοιξε και ο δρόμος για την «εμπλοκή» του μοντέλου στους αγώνες, που είχε ως αποκορύφωμα τη νίκη του Φινλανδού οδηγού, Rauno Aaltonen, στην κατηγορία του στο Rally Monte Carlo του 1963, αλλά και εκείνες στο ίδιο «τερέν» το 1964, το 1965 και το 1967.
Η παραγωγή του κλασικού Mini σταμάτησε οριστικά το 2000. Όλα αυτά τα χρόνια, περισσότερα από 5,3 εκατομμύρια μονάδες του πιο επιτυχημένου κόμπακτ αυτοκινήτου στον κόσμο έχουν βγει από τις γραμμές παραγωγής πολλών εργοστασίων ανά τον κόσμο – ανάμεσά τους και 600.000 Mini που κατασκευάστηκαν στη γνώριμη μέχρι και σήμερα μονάδα της Οξφόρδης της Μ. Βρετανίας από το 1959 έως και το 1968.
Πληροφορίες – φωτογραφίες 4Τροχοί
΄
Τα μίνι επίσης αποτέλεσαν το κατεξοχήν όχημα του μέσου petrolhead, ο οποίος ήθελε ένα φθηνό εναλλακτικό μέσω, για μια Κυριακάτικη εξόρμηση σε κάποια από τις πολλές πίστες που είναι διαθέσιμες στο νησί. Ένα τέτοιο mini, που πλέον εκτελεί χρέη truck day vehicle, θα προσπαθήσω να αναπαραστήσω, χρησιμοποιώντας το λιτό, curbside, κιτ της Fujimi.
Όπως βλέπετε, το κιτ αποτελείτε από ελάχιστα κομμάτια, ότι πρέπει για καλοκαιρινή κατασκευή και φυσικά αποφόρτιση μετά τη Lancia. Από τα κομμάτια αυτά, πολλά δεν θα χρησιμοποιηθούν, για να αναπαρασταθεί μια γυμνή πιο αγωνιάρικη έκδοση. Φυσικά θα γίνουν κάποιες προσθήκες σε πιστιάρικα αξεσουάρ, ώστε να ταιριάζει στο ρόλο του.
Έμπνευση για τη κατασκευή αποτέλεσε το ακόλουθο video από το goodwood:
Ελπίζω να πάνε όλα καλά, γιατί το αποτέλεσμα ευελπιστώ να χρησιμοποιηθεί σε μια σύνθεση - ιστορία, που μου έχει καρφωθεί εδώ και μέρες στο μυαλό. Μείνετε συντονισμένοι
Καλές κατασκευές
Παρεμπιπτόντως βλέπω πολύ όμορφη λεπτομέρεια να έχει το κίτ, π.χ. panels θυρών...
