Mercedes 500K ΑΚ Cabriolet 1935 1/8 by Pocher
Oct 15, 2017 9:09:18 GMT 2
Post by konstantinf on Oct 15, 2017 9:09:18 GMT 2
Καλημέρα φίλοι μου! Για την φετινή χειμωνιάτικη κατασκευή σας προτείνω μια επιστροφή στην εποχή του μεσοπολέμου με ένα θρυλικό αυτοκίνητο, τόσο στην κλίμακα 1/1 όσο και στην περίπτωση μας στην 1/8: την Mercedes 500K, από την σειρά Classic της Pocher.
1935: Ο Χίτλερ έχει ανέβει στην εξουσία. Η Γερμανική οικονομία είναι στα βάραθρα, η ανεργία στα 30%. Η πολεμική βιομηχανία δημιουργεί τεράστια ελλείμματα στον κρατικό προϋπολογισμό. Υπάρχει ωστόσο (ή μάλλον ως εκ τούτου) μια ελίτ που καλοπερνάει και έχει τα "απαραίτητα" για πολυτελή αυτοκίνητα. Η αυτοκινητοβιομηχανία παράγει γι αυτήν την πελατεία, έτσι και η Mercedes-Benz. Η Mercedes 500K (εργοστασιακός τύπος W29) είναι ένα αυτοκίνητο μεγάλου τουρισμού που η Mercedes-Benz κατασκεύασε μεταξύ 1934 και 1936 και παρουσίασε πρώτη φορά στην Έκθεση Αυτοκινήτου του Βερολίνου του 1934. Ξεχώριζε από τη απλή 500άρα σεντάν από το "K" που υποδήλωνε "Kompressor", ο οποίος υπήρχε μόνο σ’ αυτά τα αυτοκίνητα υψηλών επιδόσεων, και διαδέχθηκε την Mercedes-Benz 380 που είχε κυκλοφορήσει μόλις ένα χρόνο πριν. Προσέφερε αφενός ένα μεγαλύτερο και ισχυρότερο κινητήρα και αφ’ ετέρου μια πιο πλούσια καρότσα, ανταποκρινόμενη έτσι στις απαιτήσεις των πελατών για περισσότερη πολυτέλεια και υψηλότερες επιδόσεις.
Η 500K χρησιμοποιούσε την ίδια ανεξάρτητη ανάρτηση που είχε πρωτοεισαχθεί με την 380, ένα μπροστινό άξονα με διπλά ψαλίδια, ταλαντευόμενο πίσω άξονα με διπλές αρθρώσεις, καθώς και χωριστούς θόλους τροχών, ελικοειδή ελατήρια και αμορτισέρ – μια παγκόσμια πρώτη. Ήταν συνεπώς ένα ανετότερο και πιο ευκολοοδήγητο αυτοκίνητο από την προηγούμενη γενιά των Mercedes' S/SS/SSK της δεκαετίας του 20, και ελκυστικότερο για τους αγοραστές, ιδιαίτερα για τον αυξανόμενο αριθμό γυναικών οδηγών με ψηλοτάκουνα της εποχής εκείνης.
Πατώντας τέρμα το γκάζι, έπαιρνε μπρος o υπερσυμπιεστής Roots βοηθώντας τον πεντάλιτρο οκτακύλινδρο εν σειρά κινητήρα να παράγει μέχρι 160 ίππους (120 kW) και επιτρέποντας στο αυτοκίνητο να πιάνει τα 160 χλμ/ω, καταναλώνοντας ωστόσο μέχρι και 30 λίτρα καυσίμου στα 100 χλμ σ’ αυτήν την ταχύτητα.
Οι πελάτες είχαν την επιλογή ανάμεσα σε τρία διαφορετικά πλαίσια και 8 αμαξώματα. Οι δύο μακρύτερες εκδοχές του πλαισίου, "B" και "C" για τετραθέσια καμπριολέ, είχαν μεταξόνιο 3,29 μέτρα και χρησιμοποιήθηκαν αργότερα και για άλλα μοντέλα σεντάν και σπορ. Το κοντύτερο πλαίσιο "A", με μεταξόνιο 2,98 μέτρα, χρησιμοποιήθηκε για τα διθέσια μοντέλα: το Motorway Courier και το Special Roadster του 1936 που πρόσφεραν και την μεγίστη απόδοση. Όλα τα μοντέλα ήταν εξοπλισμένα με την τελευταία λέξη της τεχνολογίας όπως τζάμια ασφαλείας, υδραυλικά φρένα, και ένα 12βολτο ηλεκτρικό σύστημα ικανό να σηκώνει το φορτίο ηλεκτρικών υαλοκαθαριστήρων, ηλεκτρικών ασφαλειών στις πόρτες και πληθώρας ενδείξεων στο ταμπλό.
Κατά την διετία της παραγωγής των 500Κ, το εργοστάσιο συναρμολόγησε 342 κομμάτια, συμπεριλαμβανομένων και 29 Special Roadsters. Σήμερα, τα αυτοκίνητα αυτά εξακολουθούν να κοστίζουν πανάκριβα λόγω της σπανιότητας τους. Η συλλογή του Bernie Ecclestone που βγήκε σε δημοπρασία τον Οκτώβρη του 2007, περιελάμβανε 5 προπολεμικές Mercedes, εκ των οποίων το 500K Special Cabriolet έπιασε σχεδόν 700’000 λίρες Αγγλίας.
Το αντίστοιχο μοντέλο της Pocher παρουσιάστηκε σε διάφορες εκδοχές, βασισμένες όλες σε εργοστασιακά σχέδια που η Mercedes-Benz έθεσε στη διάθεση της Pocher και σε μετρήσεις που έγιναν πάνω σε ένα συλλεκτικό αυτοκίνητο, που ο ευτυχής Ιταλός ιδιοκτήτης του άφησε στα εργοστάσια της Pocher για δύο χρόνια. Τα περισσότερα κιτ που παράχθηκαν αφορούν στο μοντέλο 540Κ που διαδέχθηκε την 500Κ. Είχα την τύχη να βρω πριν μερικά χρόνια ένα από τα λίγα κιτ της 500Κ στην δίθυρη τετραθέσια εκδοχή (μοντέλο Pocher #Κ74, το πρώτο που κυκλοφόρησε). Αποτελείται από 2378 κομμάτια, εκ των οποίων 500 από πλαστικό, 1400 από μπρούντζο (κυρίως βίδες, ροδέλες και παξιμάδια), 215 από ανοξείδωτο ατσάλι και τα υπόλοιπα από διάφορα υλικά (δέρμα, χαλκό, καουτσούκ, …). Όπως και για την Alfa Romeo, την Rolls Royce και την Bugatti της ίδιας σειράς, ανοίγουν το καπό και οι πόρτες, ανάβουν τα φώτα, ανεβοκατεβαίνουν τα παράθυρα και η κουκούλα, στρέφεται ο στροφαλοφόρος και κινούνται τα πιστόνια.
Η Mercedes 500Κ θεωρείται (μαζί με την Bugatti) από τα πιο απαιτητικά κιτ της Pocher, και γι’ αυτό έκρινα ότι πρέπει πια να ασχοληθώ μαζί του όσο βαστούν τα κότσια μου… Για την κατασκευή θα στηριχτώ, εκτός από τις εργοστασιακές οδηγίες της Pocher, στο DVD του Paul Koo και στο φυλλάδιο της Model Motorcars που αφενός εντοπίζουν τις (πολυάριθμες) κακοτοπιές του κιτ και υποδεικνύουν τρόπους αποφυγής/διόρθωσης τους, αλλά και προτείνουν διάφορα βελτιωτικά και σκρατσιές. Θα επανέλθω σ’ αυτά κατά την πορεία της κατασκευής.
Για την ώρα και για ορεκτικό ιδού οι φωτογραφίες από το ξεαμπαλάρισμα. Συγνώμη για τις κομμένες άκρες στην τελευταία φωτό, αλλά δεν μπορούσα να καδράρω καλύτερα (τα κομμάτια πιάνουν απλωμένα ένα ολόκληρο χαλί…).
Το κιτ μοιάζει πλήρες, ο σκελετός της κουκούλας είναι σπασμένος σε μερικά σημεία, τα πλαϊνά τζάμια και το παρμπρίζ έχουν θολώσει, αλλά αυτά διορθώνονται. Σύντομα κοντά σας με το πρώτο update!
1935: Ο Χίτλερ έχει ανέβει στην εξουσία. Η Γερμανική οικονομία είναι στα βάραθρα, η ανεργία στα 30%. Η πολεμική βιομηχανία δημιουργεί τεράστια ελλείμματα στον κρατικό προϋπολογισμό. Υπάρχει ωστόσο (ή μάλλον ως εκ τούτου) μια ελίτ που καλοπερνάει και έχει τα "απαραίτητα" για πολυτελή αυτοκίνητα. Η αυτοκινητοβιομηχανία παράγει γι αυτήν την πελατεία, έτσι και η Mercedes-Benz. Η Mercedes 500K (εργοστασιακός τύπος W29) είναι ένα αυτοκίνητο μεγάλου τουρισμού που η Mercedes-Benz κατασκεύασε μεταξύ 1934 και 1936 και παρουσίασε πρώτη φορά στην Έκθεση Αυτοκινήτου του Βερολίνου του 1934. Ξεχώριζε από τη απλή 500άρα σεντάν από το "K" που υποδήλωνε "Kompressor", ο οποίος υπήρχε μόνο σ’ αυτά τα αυτοκίνητα υψηλών επιδόσεων, και διαδέχθηκε την Mercedes-Benz 380 που είχε κυκλοφορήσει μόλις ένα χρόνο πριν. Προσέφερε αφενός ένα μεγαλύτερο και ισχυρότερο κινητήρα και αφ’ ετέρου μια πιο πλούσια καρότσα, ανταποκρινόμενη έτσι στις απαιτήσεις των πελατών για περισσότερη πολυτέλεια και υψηλότερες επιδόσεις.
Η 500K χρησιμοποιούσε την ίδια ανεξάρτητη ανάρτηση που είχε πρωτοεισαχθεί με την 380, ένα μπροστινό άξονα με διπλά ψαλίδια, ταλαντευόμενο πίσω άξονα με διπλές αρθρώσεις, καθώς και χωριστούς θόλους τροχών, ελικοειδή ελατήρια και αμορτισέρ – μια παγκόσμια πρώτη. Ήταν συνεπώς ένα ανετότερο και πιο ευκολοοδήγητο αυτοκίνητο από την προηγούμενη γενιά των Mercedes' S/SS/SSK της δεκαετίας του 20, και ελκυστικότερο για τους αγοραστές, ιδιαίτερα για τον αυξανόμενο αριθμό γυναικών οδηγών με ψηλοτάκουνα της εποχής εκείνης.
Πατώντας τέρμα το γκάζι, έπαιρνε μπρος o υπερσυμπιεστής Roots βοηθώντας τον πεντάλιτρο οκτακύλινδρο εν σειρά κινητήρα να παράγει μέχρι 160 ίππους (120 kW) και επιτρέποντας στο αυτοκίνητο να πιάνει τα 160 χλμ/ω, καταναλώνοντας ωστόσο μέχρι και 30 λίτρα καυσίμου στα 100 χλμ σ’ αυτήν την ταχύτητα.
Οι πελάτες είχαν την επιλογή ανάμεσα σε τρία διαφορετικά πλαίσια και 8 αμαξώματα. Οι δύο μακρύτερες εκδοχές του πλαισίου, "B" και "C" για τετραθέσια καμπριολέ, είχαν μεταξόνιο 3,29 μέτρα και χρησιμοποιήθηκαν αργότερα και για άλλα μοντέλα σεντάν και σπορ. Το κοντύτερο πλαίσιο "A", με μεταξόνιο 2,98 μέτρα, χρησιμοποιήθηκε για τα διθέσια μοντέλα: το Motorway Courier και το Special Roadster του 1936 που πρόσφεραν και την μεγίστη απόδοση. Όλα τα μοντέλα ήταν εξοπλισμένα με την τελευταία λέξη της τεχνολογίας όπως τζάμια ασφαλείας, υδραυλικά φρένα, και ένα 12βολτο ηλεκτρικό σύστημα ικανό να σηκώνει το φορτίο ηλεκτρικών υαλοκαθαριστήρων, ηλεκτρικών ασφαλειών στις πόρτες και πληθώρας ενδείξεων στο ταμπλό.
Κατά την διετία της παραγωγής των 500Κ, το εργοστάσιο συναρμολόγησε 342 κομμάτια, συμπεριλαμβανομένων και 29 Special Roadsters. Σήμερα, τα αυτοκίνητα αυτά εξακολουθούν να κοστίζουν πανάκριβα λόγω της σπανιότητας τους. Η συλλογή του Bernie Ecclestone που βγήκε σε δημοπρασία τον Οκτώβρη του 2007, περιελάμβανε 5 προπολεμικές Mercedes, εκ των οποίων το 500K Special Cabriolet έπιασε σχεδόν 700’000 λίρες Αγγλίας.
Το αντίστοιχο μοντέλο της Pocher παρουσιάστηκε σε διάφορες εκδοχές, βασισμένες όλες σε εργοστασιακά σχέδια που η Mercedes-Benz έθεσε στη διάθεση της Pocher και σε μετρήσεις που έγιναν πάνω σε ένα συλλεκτικό αυτοκίνητο, που ο ευτυχής Ιταλός ιδιοκτήτης του άφησε στα εργοστάσια της Pocher για δύο χρόνια. Τα περισσότερα κιτ που παράχθηκαν αφορούν στο μοντέλο 540Κ που διαδέχθηκε την 500Κ. Είχα την τύχη να βρω πριν μερικά χρόνια ένα από τα λίγα κιτ της 500Κ στην δίθυρη τετραθέσια εκδοχή (μοντέλο Pocher #Κ74, το πρώτο που κυκλοφόρησε). Αποτελείται από 2378 κομμάτια, εκ των οποίων 500 από πλαστικό, 1400 από μπρούντζο (κυρίως βίδες, ροδέλες και παξιμάδια), 215 από ανοξείδωτο ατσάλι και τα υπόλοιπα από διάφορα υλικά (δέρμα, χαλκό, καουτσούκ, …). Όπως και για την Alfa Romeo, την Rolls Royce και την Bugatti της ίδιας σειράς, ανοίγουν το καπό και οι πόρτες, ανάβουν τα φώτα, ανεβοκατεβαίνουν τα παράθυρα και η κουκούλα, στρέφεται ο στροφαλοφόρος και κινούνται τα πιστόνια.
Η Mercedes 500Κ θεωρείται (μαζί με την Bugatti) από τα πιο απαιτητικά κιτ της Pocher, και γι’ αυτό έκρινα ότι πρέπει πια να ασχοληθώ μαζί του όσο βαστούν τα κότσια μου… Για την κατασκευή θα στηριχτώ, εκτός από τις εργοστασιακές οδηγίες της Pocher, στο DVD του Paul Koo και στο φυλλάδιο της Model Motorcars που αφενός εντοπίζουν τις (πολυάριθμες) κακοτοπιές του κιτ και υποδεικνύουν τρόπους αποφυγής/διόρθωσης τους, αλλά και προτείνουν διάφορα βελτιωτικά και σκρατσιές. Θα επανέλθω σ’ αυτά κατά την πορεία της κατασκευής.
Για την ώρα και για ορεκτικό ιδού οι φωτογραφίες από το ξεαμπαλάρισμα. Συγνώμη για τις κομμένες άκρες στην τελευταία φωτό, αλλά δεν μπορούσα να καδράρω καλύτερα (τα κομμάτια πιάνουν απλωμένα ένα ολόκληρο χαλί…).
Το κιτ μοιάζει πλήρες, ο σκελετός της κουκούλας είναι σπασμένος σε μερικά σημεία, τα πλαϊνά τζάμια και το παρμπρίζ έχουν θολώσει, αλλά αυτά διορθώνονται. Σύντομα κοντά σας με το πρώτο update!