Norton Commando Roadster 1/8 by Heller
Apr 17, 2017 17:21:52 GMT 2
Post by konstantinf on Apr 17, 2017 17:21:52 GMT 2
Γειά σας φίλοι μου και Χριστός Ανέστη!
Για να επιστρέψουμε στην 1/8 και για να καλύψουμε την αναμονή όσο στεγνώνουν τα φτερά της Caterham, ξεκινάμε με την Norton Commando 750 Roadster της Heller (και φυσικά εκτός του GB, μιας και η ωραία αυτή μηχανή δεν σχετίστηκε ποτέ με αγώνες – σε αντίθεση με την Manx τη συνέχεια της οποίας περιμένουμε εδώ και 4 μήνες να μας παρουσιάσει ο Παναγιώτης…)
Η βρετανική εταιρεία Norton είναι ένα από τα πιο γνωστά ονόματα στην ιστορία της μοτοσυκλέτας. Παρήγαγε με συνέπεια επί δεκαετίες μια σειρά μοτοσυκλετών υψηλής απόδοσης που κέρδισαν δάφνες σε πολλούς αγώνες σε όλο τον κόσμο, οδηγούμενες από μερικούς από τους μεγαλύτερους αναβάτες του αθλήματος. Οι αγωνιστικές επιτυχίες της Norton στις αρχές της δεκαετίας του 1960 επιτεύχθηκαν από τους θρυλικούς Geoff Duke και Ray Amm με τις μονοκύλινδρες μηχανές των 350cc και 500cc με διπλό εκκεντροφόρο. Εμπορικές εκδοχές και των δύο αυτών τύπων για γενική χρήση κυκλοφόρησαν ως συνέχεια της σειράς «Manx». Αυτές ακολουθήθηκαν το 1964 από την Dominator, μια δικύλινδρη εν σειρά 500άρα που παρήχθη επίσης σε μια έκδοση των 600cc. Μετά την απορρόφηση της Norton μαζί με την AJS και την Matchless από το συγκρότημα Associated Motor Cycles (AMC), η Norton συνέχισε να παράγει την Dominator μέχρι το 1966, οπότε η AMC κήρυξε πτώχευση.
Από τις στάχτες της AMC προέκυψε η Norton-Villiers. Για να εκσυγχρονισθεί η γκάμα των Norton, ο κυβισμός του δικύλινδρου κινητήρα αυξήθηκε σε 750cc και το 1967 εμφανίστηκε το πλαίσιο «isolastic». Αυτό συγκρατούσε τον κινητήρα και το κιβώτιο ταχυτήτων ως μία ενιαία μονάδα, αναρτημένη με συνδέσμους από καουτσούκ για να απομονώνει τον αναβάτη από τις διαβόητες δονήσεις του κινητήρα. Το μοντέλο των 750cc και η ισχυρότερη έκδοση των 828cc, που παρουσιάστηκε το 1973, πήραν το όνομα Commando.
Η παλέτα των Commando αποτελείται από τρία μοντέλα: το Roadster, το Interstate με στόχο την αμερικανική αγορά, και το Hi-Rider με το ψηλό τιμόνι και αμερικάνικο στυλ. Εξέλιξη της Commando ήταν επίσης η επιτυχημένη μηχανή αγώνων John Player Norton.
Λίγα λόγια για τα τεχνικά χαρακτηριστικά και τις επιδόσεις:
Το κιτ τώρα, με το οποίο θα ασχοληθούμε τις επόμενες εβδομάδες, αναφέρεται στην 750άρα Roadster και είναι της σειράς Prestige Collection της Heller, στην οποία ανήκει και η περσινή μου Laverda. To κιτ έχει περάσει από 40 κύματα, καθώς πρωτοεμφανίστηκε την δεκαετία του 1970 (!), πέρασε στα χέρια της Airfix το 1979, για να ξανάρθει στη μαμά Heller κάπου στα 2000, και να καταλήξει στο 5ο rebox που έχω στα χέρια μου το 2015… (κάποια στιγμή τη δεκαετία του 80 το διέθετε και η γιαπωνέζικη Tomy). Αυτά για να πούμε ότι πρόκειται για χρέπι με περγαμηνές, αλλά και με όλες τις ωραίες λεπτομέρειες που βάζει η Heller στα μοντέλα της. Περιέχει 317 κομμάτια, και φυσικά για βελτιωτικά ειδικά γι αυτό το μοντέλο ούτε λόγος!
Να λοιπόν, ως είθισται, το κουτί με τα περιεχόμενα του:
Οι ζάντες λείπουν από την οικογενειακή φωτογραφία, καθότι με το που άνοιξα το κουτί τρόμαξα από την ποιότητα της χρωμίωσης τους (μέχρι και τριχούλα κολλημένη κάτω από το χρώμιο βρήκα…) οπότε μην αντέχοντας να τις βλέπω, τις έκοψα, τις ξέβαψα, τις καθάρισα, και να τες:
Μια τελευταία ιδιαιτερότητα του κιτ: Οι οδηγίες της Heller που το συνοδεύουν είναι λίγο-πολύ άχρηστες (κακοτυπωμένες, ασαφείς ως προς τα χρώματα…), αλλά περιέχουν τη συγκεκριμένη ονοματολογία κάθε κομματιού. Αντίθετα οι οδηγίες της Airfix που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο είναι πολύ πιο ευανάγνωστες και σαφείς. Σας τις παραθέτω κι αυτές:
Ραντεβού σύντομα για το πρώτο update! Μέχρι τότε, keep modeling!
Για να επιστρέψουμε στην 1/8 και για να καλύψουμε την αναμονή όσο στεγνώνουν τα φτερά της Caterham, ξεκινάμε με την Norton Commando 750 Roadster της Heller (και φυσικά εκτός του GB, μιας και η ωραία αυτή μηχανή δεν σχετίστηκε ποτέ με αγώνες – σε αντίθεση με την Manx τη συνέχεια της οποίας περιμένουμε εδώ και 4 μήνες να μας παρουσιάσει ο Παναγιώτης…)
Η βρετανική εταιρεία Norton είναι ένα από τα πιο γνωστά ονόματα στην ιστορία της μοτοσυκλέτας. Παρήγαγε με συνέπεια επί δεκαετίες μια σειρά μοτοσυκλετών υψηλής απόδοσης που κέρδισαν δάφνες σε πολλούς αγώνες σε όλο τον κόσμο, οδηγούμενες από μερικούς από τους μεγαλύτερους αναβάτες του αθλήματος. Οι αγωνιστικές επιτυχίες της Norton στις αρχές της δεκαετίας του 1960 επιτεύχθηκαν από τους θρυλικούς Geoff Duke και Ray Amm με τις μονοκύλινδρες μηχανές των 350cc και 500cc με διπλό εκκεντροφόρο. Εμπορικές εκδοχές και των δύο αυτών τύπων για γενική χρήση κυκλοφόρησαν ως συνέχεια της σειράς «Manx». Αυτές ακολουθήθηκαν το 1964 από την Dominator, μια δικύλινδρη εν σειρά 500άρα που παρήχθη επίσης σε μια έκδοση των 600cc. Μετά την απορρόφηση της Norton μαζί με την AJS και την Matchless από το συγκρότημα Associated Motor Cycles (AMC), η Norton συνέχισε να παράγει την Dominator μέχρι το 1966, οπότε η AMC κήρυξε πτώχευση.
Από τις στάχτες της AMC προέκυψε η Norton-Villiers. Για να εκσυγχρονισθεί η γκάμα των Norton, ο κυβισμός του δικύλινδρου κινητήρα αυξήθηκε σε 750cc και το 1967 εμφανίστηκε το πλαίσιο «isolastic». Αυτό συγκρατούσε τον κινητήρα και το κιβώτιο ταχυτήτων ως μία ενιαία μονάδα, αναρτημένη με συνδέσμους από καουτσούκ για να απομονώνει τον αναβάτη από τις διαβόητες δονήσεις του κινητήρα. Το μοντέλο των 750cc και η ισχυρότερη έκδοση των 828cc, που παρουσιάστηκε το 1973, πήραν το όνομα Commando.
Η παλέτα των Commando αποτελείται από τρία μοντέλα: το Roadster, το Interstate με στόχο την αμερικανική αγορά, και το Hi-Rider με το ψηλό τιμόνι και αμερικάνικο στυλ. Εξέλιξη της Commando ήταν επίσης η επιτυχημένη μηχανή αγώνων John Player Norton.
Λίγα λόγια για τα τεχνικά χαρακτηριστικά και τις επιδόσεις:
- Κινητήρας : Τετράχρονος δικύλινδρος εν σειρά, 750cc (73 x 89mm), βαλβίδες επί κεφαλής με ωστήρια. Ξηρό κάρτερ λίπανσης. Χωρητικότητα καυσίμου 10 λίτρα. Μέγιστη ισχύς 85 hp στις 6500 στροφές.
- Μετάδοση : Κύρια αλυσίδα triplex. Υγρός συμπλέκτης πολλαπλών δίσκων. Κιβώτιο τεσσάρων ταχυτήτων με σχέσεις: 1η: 12.4, 2α: 8.25, 3η: 5.9 και 4η: 4.181. Πηνίο ανάφλεξης, μπαταρία 12 Volt.
- Αναρτήσεις και φρένα : Υδραυλικό τηλεσκοπικό πιρούνι εμπρός. Ταλαντευόμενο πίσω πιρούνι με τηλεσκοπικό αμορτισέρ Girling. Τα εμπρός και πίσω φρένα με ταμπούρα ελέγχονται με καλώδια.
- Διαστάσεις : Μεταξόνιο 144cm, μήκος 221cm, ύψος 100cm, απόσταση από το έδαφος 15cm, μέγ. πλάτος 86 cm, βάρος 180kg.
- Απόδοση : Μέγιστη ταχύτητα 115 μίλια την ώρα, ¼ μίλι από στάση σε 14 sec, κατανάλωση καυσίμου 40-45 μίλια στο γαλόνι.
Το κιτ τώρα, με το οποίο θα ασχοληθούμε τις επόμενες εβδομάδες, αναφέρεται στην 750άρα Roadster και είναι της σειράς Prestige Collection της Heller, στην οποία ανήκει και η περσινή μου Laverda. To κιτ έχει περάσει από 40 κύματα, καθώς πρωτοεμφανίστηκε την δεκαετία του 1970 (!), πέρασε στα χέρια της Airfix το 1979, για να ξανάρθει στη μαμά Heller κάπου στα 2000, και να καταλήξει στο 5ο rebox που έχω στα χέρια μου το 2015… (κάποια στιγμή τη δεκαετία του 80 το διέθετε και η γιαπωνέζικη Tomy). Αυτά για να πούμε ότι πρόκειται για χρέπι με περγαμηνές, αλλά και με όλες τις ωραίες λεπτομέρειες που βάζει η Heller στα μοντέλα της. Περιέχει 317 κομμάτια, και φυσικά για βελτιωτικά ειδικά γι αυτό το μοντέλο ούτε λόγος!
Να λοιπόν, ως είθισται, το κουτί με τα περιεχόμενα του:
Οι ζάντες λείπουν από την οικογενειακή φωτογραφία, καθότι με το που άνοιξα το κουτί τρόμαξα από την ποιότητα της χρωμίωσης τους (μέχρι και τριχούλα κολλημένη κάτω από το χρώμιο βρήκα…) οπότε μην αντέχοντας να τις βλέπω, τις έκοψα, τις ξέβαψα, τις καθάρισα, και να τες:
Μια τελευταία ιδιαιτερότητα του κιτ: Οι οδηγίες της Heller που το συνοδεύουν είναι λίγο-πολύ άχρηστες (κακοτυπωμένες, ασαφείς ως προς τα χρώματα…), αλλά περιέχουν τη συγκεκριμένη ονοματολογία κάθε κομματιού. Αντίθετα οι οδηγίες της Airfix που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο είναι πολύ πιο ευανάγνωστες και σαφείς. Σας τις παραθέτω κι αυτές:
Ραντεβού σύντομα για το πρώτο update! Μέχρι τότε, keep modeling!
) τι κάνουμε;
Εγώ για ανάλογο αποτέλεσμα χρειάζομαι οπωσδήποτε τουλάχιστον Tamiya, ή ακόμη και Alclad..