Suzuki GSX 400E (1981) - Aoshima 1/12
Apr 8, 2013 22:50:43 GMT 2
Post by RS2000 on Apr 8, 2013 22:50:43 GMT 2
Καλησπέρα παίδες!
Μετά από αρκετό καιρό επέστρεψα στο εργαστήρι, και κυριολεκτικά βγάζω το άχτι μου πάνω στη Suzuki GSX 400E του 1981…
Η GSX400E έκανε το ντεμπούτο της το 1979 όταν διαδέχτηκε την GS400E, και έμεινε στην παραγωγή μέχρι το 1987, έχοντας υποστεί κατά το χρονικό διάστημα της παραγωγής της αρκετά στάδια αισθητικών και μηχανολογικών βελτιώσεων.
Ο κινητήρας της είναι δικύλινδρος τετράχρονος σε σειρά αερόψυκτος με κυβισμό 398 cc, και απόδοση 44 ίππων στις 9.500 σ.α.λ. Η μέγιστη ροπή στρέψης των 3,7 χιλιογραμμόμετρων εμφανίζεται στις 8.500 σ.α.λ. Η κίνηση μεταφερόταν στο πίσω τροχό με αλυσίδα μέσω κιβωτίου 6 σχέσεων.
Ο σωληνωτός σκελετός, οι αναρτήσεις, και τα φρένα δεν είχαν να δείξουν κάτι ιδιαίτερο για την εποχή. Ο σκελετός συμβατικός, οι αναρτήσεις με τηλεσκοπικά πηρούνια μπροστά και διπλά αμορτισέρ πίσω (με δυνατότητα ρύθμισης της προφόρτισης του ελατηρίου), ενώ τα φρένα ήταν μηχανικό ταμπούρο για τον πίσω τροχό, και υδραυλικό δισκόφρενο για τον εμπρός τροχό.
Η μόνη σοβαρή καινοτομία που είχε αφορούσε τον κινητήρα, και συγκεκριμένα τον αριθμό των βαλβίδων. Οι τέσσερις βαλβίδες για κάθε κύλινδρο έδιναν καλύτερη «αναπνοή» ιδιαίτερα στις ψηλές στροφές.
Ιδιαίτερη εντύπωση (με τα μέτρα της εποχής) κάνει η αιχμηρή σιλουέτα της και φυσικά ο καθαρός πιστονάτος ήχος του κινητήρα από τις στροφές του ρελαντί μέχρι το βαθύ κόκκινο… Όσοι τον πρόλαβαν καταλαβαίνουν τι εννοώ. Για όσους δεν πρόλαβαν τα παρακάτω βιντεάκια δίνουν μία μικρή γεύση…
www.youtube.com/watch?v=gTdALVeLznY, www.youtube.com/watch?v=ISNee6EKmMA, www.youtube.com/watch?v=XdAdIGv2RtE, www.youtube.com/watch?v=aVnq9Qx6Pto
Υπό κλίμακα:
Η κατασκευή όπως ανέφερα παραπάνω αφορά την Suzuki GSX 400E του 1981, το κιτ είναι της Aoshima στην κλασική (για δίτροχα) κλίμακα 1:12.
Το κιτ έχει αποδώσει με επιτυχία τη σιλουέτα της πραγματικής μηχανής, αλλά δυστυχώς κουβαλάει πολλά κοινά αρνητικά σημεία με την Kawasaki Z400FX που είχα φτιάξει πρόσφατα.
Η λεπτομέρεια είναι καλή αλλά λίγη και με λάθος αποτύπωση σε κάποια σημεία. Οι εφαρμογές επίσης καλές αλλά… Οι γραμμές από τα καλούπια είναι πολύ έντονες, το εμπρός λάστιχο είναι πιο φαρδύ από τη ζάντα, η αποτύπωση της λεπτομέρειας στον κινητήρα είναι πολύ φτωχή και με λάθη. Επίσης οι εξατμίσεις δεν έχουν τάπες στα σιλανσιέ, ενώ οι χαλκομανίες είναι πολύ ευαίσθητες και σπάνε με το παραμικρό.
Τα παραπάνω «θεματάκια» είναι απλά ένα δείγμα από το τι πρέπει να μπει σε μία σειρά και να διορθωθεί.
Τα δύο μισά του ρεζερβουάρ χρειάστηκαν προσεκτικό καθάρισμα από τις γραμμές του καλουπιού, και ελάχιστη ποσότητα στόκου για εφαρμόσουν σωστά. Τα πλαινά καπάκια και η ουρά επίσης καθαρίστηκαν με προσοχή. Όλα τα παραπάνω κομμάτια ασταρώθηκαν με το σπρέι ασταριού της Humbrol, και βάφτηκαν με μαύρο γυαλιστερό σμαλτόχρωμα (21) της ίδιας εταιρίας. Μετά από μία περίπου εβδομάδα πέρασα τις χαλκομανίες. Έχουν πολύ καλή εκτύπωση είναι πολύ λεπτές και πολύ ευαίσθητες. Οι μισές από αυτές έσπασαν κατά την τοποθέτηση, και ευτυχώς επισκευάστηκαν με λίγες αβαρίες. Βελτιωτικό υγρό χρησιμοποίησα σε ελάχιστα σημεία για να μειώσω το ήδη ελάχιστο φιλμ των χαλκομανιών.
Το τελικό στάδιο περιλαμβάνει το βερνίκωμα των παραπάνω κομματιών, που θα γίνει μετά από μερικές μέρες.
Στα πηρούνια πρόσθεσα λίγη λεπτομέρεια (βίδες από φύλλο πλαστικού), και αφαίρεσα τη βάση της δαγκάνας από το δεξί πηρούνι, θέλοντας να κατασκευάσω τη μηχανή με ένα δισκόφρενο (οπτικά πιο 80’s).
Έτριψα τη δισκόπλακα, και πρόσθεσα λίγη λεπτομέρεια (βίδες από φύλλο πλαστικού)
Οι εξατμίσεις χρειάστηκαν αρκετή δουλειά για να συνέλθουν. Μετά από προσεκτική κόλληση το περίσσευμα του πλαστικού παρέμενε υπερβολικό. Επιπρόσθετα ηχηρό παρόν έδιναν και οι γραμμές του καλουπιού. Ατελείωτο τρίψιμο με λίμες και σφουγγαράκι της 3Μ μέχρι να πετύχω το επιθυμητό αποτέλεσμα. Στα σημεία ένωσης των λαιμών με τα σιλανσιέ στοκάρισα με «μαρμελάδα» πλαστικού» Επίσης αφαίρεσα τις βάσεις στήριξης των εξατμίσεων στο σκελετό γιατί ήταν εκτός πραγματικότητας. Τέλος έφτιαξα τάπες, και πριτσίνια από φύλλο πλαστικού, ενώ από κυλινδρικό πλαστικό της Evergreen έκανα τις εξαγωγές. Στη συνέχεια τα κόλλησα στα σιλανσιέ των εξατμίσεων, και στοκάρισα τις μικροατέλειες στις επιφάνειες με υγρό στόκο.
Ευχαριστώ για το χρόνο σας!
Τα λέμε ξανά σύντομα.
Απόστολος
Μετά από αρκετό καιρό επέστρεψα στο εργαστήρι, και κυριολεκτικά βγάζω το άχτι μου πάνω στη Suzuki GSX 400E του 1981…
Η GSX400E έκανε το ντεμπούτο της το 1979 όταν διαδέχτηκε την GS400E, και έμεινε στην παραγωγή μέχρι το 1987, έχοντας υποστεί κατά το χρονικό διάστημα της παραγωγής της αρκετά στάδια αισθητικών και μηχανολογικών βελτιώσεων.
Ο κινητήρας της είναι δικύλινδρος τετράχρονος σε σειρά αερόψυκτος με κυβισμό 398 cc, και απόδοση 44 ίππων στις 9.500 σ.α.λ. Η μέγιστη ροπή στρέψης των 3,7 χιλιογραμμόμετρων εμφανίζεται στις 8.500 σ.α.λ. Η κίνηση μεταφερόταν στο πίσω τροχό με αλυσίδα μέσω κιβωτίου 6 σχέσεων.
Ο σωληνωτός σκελετός, οι αναρτήσεις, και τα φρένα δεν είχαν να δείξουν κάτι ιδιαίτερο για την εποχή. Ο σκελετός συμβατικός, οι αναρτήσεις με τηλεσκοπικά πηρούνια μπροστά και διπλά αμορτισέρ πίσω (με δυνατότητα ρύθμισης της προφόρτισης του ελατηρίου), ενώ τα φρένα ήταν μηχανικό ταμπούρο για τον πίσω τροχό, και υδραυλικό δισκόφρενο για τον εμπρός τροχό.
Η μόνη σοβαρή καινοτομία που είχε αφορούσε τον κινητήρα, και συγκεκριμένα τον αριθμό των βαλβίδων. Οι τέσσερις βαλβίδες για κάθε κύλινδρο έδιναν καλύτερη «αναπνοή» ιδιαίτερα στις ψηλές στροφές.
Ιδιαίτερη εντύπωση (με τα μέτρα της εποχής) κάνει η αιχμηρή σιλουέτα της και φυσικά ο καθαρός πιστονάτος ήχος του κινητήρα από τις στροφές του ρελαντί μέχρι το βαθύ κόκκινο… Όσοι τον πρόλαβαν καταλαβαίνουν τι εννοώ. Για όσους δεν πρόλαβαν τα παρακάτω βιντεάκια δίνουν μία μικρή γεύση…
www.youtube.com/watch?v=gTdALVeLznY, www.youtube.com/watch?v=ISNee6EKmMA, www.youtube.com/watch?v=XdAdIGv2RtE, www.youtube.com/watch?v=aVnq9Qx6Pto
Υπό κλίμακα:
Η κατασκευή όπως ανέφερα παραπάνω αφορά την Suzuki GSX 400E του 1981, το κιτ είναι της Aoshima στην κλασική (για δίτροχα) κλίμακα 1:12.
Το κιτ έχει αποδώσει με επιτυχία τη σιλουέτα της πραγματικής μηχανής, αλλά δυστυχώς κουβαλάει πολλά κοινά αρνητικά σημεία με την Kawasaki Z400FX που είχα φτιάξει πρόσφατα.
Η λεπτομέρεια είναι καλή αλλά λίγη και με λάθος αποτύπωση σε κάποια σημεία. Οι εφαρμογές επίσης καλές αλλά… Οι γραμμές από τα καλούπια είναι πολύ έντονες, το εμπρός λάστιχο είναι πιο φαρδύ από τη ζάντα, η αποτύπωση της λεπτομέρειας στον κινητήρα είναι πολύ φτωχή και με λάθη. Επίσης οι εξατμίσεις δεν έχουν τάπες στα σιλανσιέ, ενώ οι χαλκομανίες είναι πολύ ευαίσθητες και σπάνε με το παραμικρό.
Τα παραπάνω «θεματάκια» είναι απλά ένα δείγμα από το τι πρέπει να μπει σε μία σειρά και να διορθωθεί.
Τα δύο μισά του ρεζερβουάρ χρειάστηκαν προσεκτικό καθάρισμα από τις γραμμές του καλουπιού, και ελάχιστη ποσότητα στόκου για εφαρμόσουν σωστά. Τα πλαινά καπάκια και η ουρά επίσης καθαρίστηκαν με προσοχή. Όλα τα παραπάνω κομμάτια ασταρώθηκαν με το σπρέι ασταριού της Humbrol, και βάφτηκαν με μαύρο γυαλιστερό σμαλτόχρωμα (21) της ίδιας εταιρίας. Μετά από μία περίπου εβδομάδα πέρασα τις χαλκομανίες. Έχουν πολύ καλή εκτύπωση είναι πολύ λεπτές και πολύ ευαίσθητες. Οι μισές από αυτές έσπασαν κατά την τοποθέτηση, και ευτυχώς επισκευάστηκαν με λίγες αβαρίες. Βελτιωτικό υγρό χρησιμοποίησα σε ελάχιστα σημεία για να μειώσω το ήδη ελάχιστο φιλμ των χαλκομανιών.
Το τελικό στάδιο περιλαμβάνει το βερνίκωμα των παραπάνω κομματιών, που θα γίνει μετά από μερικές μέρες.
Στα πηρούνια πρόσθεσα λίγη λεπτομέρεια (βίδες από φύλλο πλαστικού), και αφαίρεσα τη βάση της δαγκάνας από το δεξί πηρούνι, θέλοντας να κατασκευάσω τη μηχανή με ένα δισκόφρενο (οπτικά πιο 80’s).
Έτριψα τη δισκόπλακα, και πρόσθεσα λίγη λεπτομέρεια (βίδες από φύλλο πλαστικού)
Οι εξατμίσεις χρειάστηκαν αρκετή δουλειά για να συνέλθουν. Μετά από προσεκτική κόλληση το περίσσευμα του πλαστικού παρέμενε υπερβολικό. Επιπρόσθετα ηχηρό παρόν έδιναν και οι γραμμές του καλουπιού. Ατελείωτο τρίψιμο με λίμες και σφουγγαράκι της 3Μ μέχρι να πετύχω το επιθυμητό αποτέλεσμα. Στα σημεία ένωσης των λαιμών με τα σιλανσιέ στοκάρισα με «μαρμελάδα» πλαστικού» Επίσης αφαίρεσα τις βάσεις στήριξης των εξατμίσεων στο σκελετό γιατί ήταν εκτός πραγματικότητας. Τέλος έφτιαξα τάπες, και πριτσίνια από φύλλο πλαστικού, ενώ από κυλινδρικό πλαστικό της Evergreen έκανα τις εξαγωγές. Στη συνέχεια τα κόλλησα στα σιλανσιέ των εξατμίσεων, και στοκάρισα τις μικροατέλειες στις επιφάνειες με υγρό στόκο.
Ευχαριστώ για το χρόνο σας!
Τα λέμε ξανά σύντομα.
Απόστολος