FORD '40 Convertible - Monogram 1/25

Καλησπέρα σας,

Θα παρουσιάσω ένα αγαπημένο θέμα. Πρόκειται για το Ford του 1940 στην ανοιχτή (convertible) έκδοση.
Το κιτ είναι της Monogram σε κλίμακα 1/25, και αποτελίται από 190 περίπου κομμάτια. Μπορεί να κατασκευαστεί στη εργοστασιακή (stock) έκδοση, ή να γίνει χρήση των κατάλληλων κομματιών που περιέχονται στο κιτ, για να αποκτήσει αμφιλεγόμενης αισθητικής (κατά την άποψή μου) αγριάδα...



Χωρίς δεύτερη σκέψη επέλεξα την εργοστασική έκδοση, και πραγματικά απολαμβάνω την κατασκευή του!!! Οι εφαρμογές είναι πολύ καλές μέχρι στιγμής, και η προσφερόμενη λεπτομέρεια είναι εντυπωσιακή!!!

Ενδεικτικά θα σταθώ στο σασί με τις διάτρητες κόντρες, το λεπτομερέστατο εσωτερικό με υπέροχη ανάγλυφη λεπτομέρεια παντού, πολύ καλό κινητήρα, και τέλος τις ζάντες με τα λάστιχα που κλέβουν την παράσταση...




Κατασκευαστικά έχουν γίνει οι κύριες κολλήσεις του αμαξώματος, του κινητήρα, του σασί, έχει αφαιρεθεί το χρώμιο από τα χρωμιωμένα κομμάτια (με τη βοήθεια χλωρίνης), και λίαν συντόμως ξεκινάει η διαδικασία βαφής. Οι βελτιώσεις θα είναι ελάχιστες (μποζοκαλώδια, λίγες σωληνώσεις, κλπ) αφού το ίδιο το κιτ στέκεται περίφημα για κατασκευή από το κουτί.

Το τελικό αποτέλεσμα ελπίζω να είναι κάπως έτσι:



Η αρχή έγινε από το πάτωμα, και το σημείο φετίχ του κιτ, τα ζαντολάστιχα.

Χρησιμοποίησα enamel χρώμα της Revell με κωδικό 32. Η εφαρμογή του χρώματος έγινε με αερογράφο, και η αναλογία χρώματος-διαλυτικού ήταν 40-60. Εκεί την πάτησα ελαφρώς, γιατί το χρώμα στο κουτί έδειχνε ιδιαίτερα πυκνό, και έτσι ενίσχυσα το ποσοστό του διαλυτικού. Το χρώμα έστρωνε πολύ καλά, άφηνε όμως διαφάνεια, επιβάλοντας πολλά χέρια για να καλύψει σωστά.



Το επόμενο, και τελικό χέρι χρώματος θα έχει αναλογία χρώματος-διαλυτικού 55-45, και πιστεύω ότι θα αποδώσει σωστά την μπορντώ απόχρωση.

Βερνίκι δεν θα πέσει, αφού η γυαλάδα του χρώματος είναι υπέραρκετή για το χαρακτήρα, και την κλίμακα του οχήματος.

Η μόνη παραφωνία που συνάντησα κατασκευαστικά, είχε να κάνει με ένα κενό περίπου 1,5χιλ. που άφηνε το μαρσπιιέ με τα φτερά. Έκλεισα το κενό με φύλλα πλαστικού για κάθε ένα μαρσπιέ, εξασφαλίζοντας την επιθυμητή εφαρμογή τους χωρίς κενά.




Η βελτίωση των καιρικών συνθηκών έδωσε την ευκαιρία να προχωρήσω τα βαψίματα με τη συνοδεία υπέροχων ακουσμάτων (από τους Glenn Miller, Dave Brubeck, James Taylor Quartet, Albert Hibbler, Johnny Mathis, κλπ).



Τα χρωμιομένα κομμάτια είναι αποτέλεσμα εφαρμογής του χρωμίου της Alclad, ψεκασμένο πάνω σε βάση μαύρου γυαλιστερού της Humbrol (σμαλτόχρωμα). Αφού στέγνωσε το χρώμιο (στα κομμάτια), γυαλίστηκε ελαφρά με μαλακό πανάκι για να πάρει βάθος το χρώμιο.
Τα γράμματα στα καπάκια των τροχών, και η μάσκα δέχτηκαν wash ακρυλικών χρωμάτων (κόκκινου, και μαύρου ματ αντίστοιχα).

Τα λάστιχα είχαν λίγο ψεύτικη υφή λόγω του υλικού κατασκευής τους, και τα έβαψα με το Η77 Tire Black της Gunze για να ζωντανέψουν λίγο.

Το εσωτερικό βάφτηκε με το 63 της Humbrol (σμαλτόχρωμα).




Ο τροχός είναι απλά συναρμολογημένος και δεν έχει τελειώσει, ήθελα όμως να τον χαζέψω έστω και ημιτελή...



Η κατασκευή συνεχίζεται αλλά έκαναν την εμφανισή τους προβληματάκια... ::

Καταρχήν το χρώμα στεγνώνοντας αποκάλυψε πολλά "μπιμπίκια" σαν να κάθισε σκόνη επάνω. Πιθανότατα να είναι χρώμα που δεν είχε δυαλυθεί.
Για να αποκατασταθεί η ομαλή επιφάνεια επιστατεύτηκαν αλοιφές και Micromesh που βοήθησαν ουσιαστικά, όμως το αρχικό γυάλισμα του χρώματος δεν μπόρεσε να επανέλθει...
Δεν θα επιμείνω περισσότερο, γιατί το χρώμα αποδείχθηκε εξαιρετικά ευαίσθητο, και δεν άντεξε σε κάποια σημεία (από τις αλοιφές και τα τριψίματα), όπου εκεί έγιναν μπαλώματα στο χρώμα με ψιλό πινελάκι.

Τα χρώμια ήταν το κερασάκι στην τούρτα... :: :: Συνήθως χρησιμοποιώ το αυθεντικό Bare Metal, αλλά επειδή τελείωσε και δεν μπόρεσα να βρω στα καταστήματα (του τριγώνου), αγόρασα αντίστοιχο προιόν της Hasegawa (πολύ ακριβότερο...).
Η υφή του είναι εξαιρετική (κυριολεκτικά χρώμιο), έχει ισχυρή κόλλα, αλλά δουλεύεται πολύ πιο δύσκολα σε σχέση με το Bare Metal.

Επιπλέον στη δική μου περίπτωση παρατήρησα ότι δεν κολλούσε παντού σωστά, σα να μην είχε κόλλα σε κάποια σημεία. Κάνοντας διορθωτικές κινήσεις, όπου είχε κολλήσει σήκωνε και το χρώμα...

Με τα νεύρα φιδέ και αφού έπεσαν τα απαραίτητα για την περίπτωση γαλλικά, έφερα το καπώ σε μία ανεκτή κατάσταση (δεν έκλεισε, έχει ακόμη θέματα...). Δεν αποκλείω την περίπτωση του reset (ξέβαμα, και πάμε πάλι από την αρχή...), αυτό όμως θα εξαρτηθεί από την πορεία του αμαξώματος.


Ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σας!!!

Απόστολος ::