Renault RE20 1/12 Tamiya

Καλησπέρα σε όλους.

Η συναρμολόγηση των πάνω ψαλιδιών με τα ελατήρια & τα αμορτισέρ τελείωσε. Όταν τοποθετηθούν στα πανελς θα συνδεθούν με τους δυο μικρούς μαύρους βραχίονες και -μέσω των δυο κλειδιών ρύθμισης- στη μικρή εγκάρσια ράβδο στρέψης που είναι στερεωμένη στις δυο επικλινείς ράβδους που σχηματίζουν τρίγωνο με το –ας πούμε– roll bar του τιμονιού.

Στο εμπρός άκρο τού σασί (αλουμίνιο της Humbrol) κολλήθηκαν οι βάσεις της μπροστινής αγκίστρωσης των κάτω ψαλιδιών (semi gloss black της Humbrol) και θα κολληθούν το δοχείο υγρών, οι δύο αντλίες των φρένων και το κουτί του διακόπτη και των ασφαλειών του πίσω stop. Ανοίχτηκαν οπές για τη συνδεσμολογία μεταξύ τους.

Το πάνω μέρος του κυρίως σασί έχει πολλά περιθώρια βελτιώσεων και προσθηκών.
Ανοίχτηκαν τρύπες για να στερεωθεί το ...τεράστιο καλώδιο-ντίζα του γκαζιού που ξεκινάει από το πεντάλ και καταλήγει στο τέλος του δοχείου καυσίμου, κολλήθηκε δε στο ύψος του κεφαλιού του οδηγού ένα άγκιστρο. Η ντίζα φτάνει επενδυμένη μέχρι το άγκιστρο, αφού περάσει γύρω από τον λεβιέ ταχυτήτων, και μετά από αυτό παραμένει σκέτο ...συρματόσχοινο.

Τέλος από την άλλη πλευρά ετοιμάστηκαν οι υποδοχές στερέωσης ενός τρίκλωνου καλωδίου που ξεκινάει πίσω από το κάθισμα του οδηγού και καταλήγει στον εγκέφαλο που βρίσκεται πάνω από από το δοχείο καυσίμου. Γύρω από αυτό το σημείο έχω σκοπό να ...ασελγήσω και ελπίζω να πετύχει αυτό που έχω στο μυαλό μου.


Σας ευχαριστώ για τον χρόνο σας

Καλησπέρα σε όλους

Συνεχίζω με το πάνω μέρος του σασί.
Είχα γράψει τι υπομονή χρειάζεται σε μασκάρισμα για να βαφτεί αξιοπρεπώς αυτό το κομμάτι

Έχουμε και λέμε 1. Silver Leaf TS30, 2. Black TS24, 3. Gloss Aluminium TS17, 4. Semi Gloss Black TS29, 5. Metallic Gray MS5, 6. Yellow TS16. Δηλαδή 6 μασκαρίσματα σε 1 κομμάτι.

Στη συνέχεια, τα πλαϊνά εσωτερικά σημεία του κόκπιτ επενδύθηκαν με Carbon Fiber Twill Weave της Scale Motorsport σύμφωνα με φωτογραφίες αναφοράς. Ήταν από τις πρώτες παρουσίες του Carbon Fiber στην F1, μαζί με τη McLaren.


Σειρά είχε η τοποθέτηση της ντίζας γκαζιού η οποία από το πεντάλ διατρέχει κατά μήκος το σασί, από το δεξί γόνατο του οδηγού κατόπιν γύρω από τον μοχλό ταχυτήτων καταλήγει σε αγκίστρωση πάνω από τον δεξί ώμο του όπου συνεχίζει σαν γυμνό συρματόσχοινο μέχρι τον κινητήρα.

Αυτό έγινε με πολύ ψιλό σύρμα (αριστερό καρούλι) τυλιγμένο γύρω από την ντίζα, που στη συνέχεια περάστηκε σε κάθε μια από τις 5 τρύπες που είχα ανοίξει κατά την προετοιμασία του σασί, στρίφτηκε από κάτω και δίπλωσε σε τυφλό σημείο, κατέληξε δε στην υποδοχή που είχε κολληθεί σε προηγούμενη φάση στο άκρο του ρεζερβουάρ.

Στην αριστερή πλευρά του ρεζερβουάρ θα τοποθετηθεί τρίκλωνο καλώδιο που θα στερεωθεί με πιο χοντρό σύρμα (δεξί καρούλι) και θα αναπαριστά την τροφοδοσία του εγκεφάλου.

Στην κορυφή τέλος του ρεζερβουάρ θα τοποθετηθεί ο εγκέφαλος, ο πολλαπλασιαστής, η χοάνη πλήρωσης, ο διακόπτης παροχής και η βαλβίδα εξαέρωσης, και στο πλάι του κόκπιτ ο μοχλός ταχυτήτων.

Σας κούρασα? Και να σκεφτείτε ότι ...τα χειρότερα έπονται.

Ευχαριστώ για τον χρόνο σας

Καλησπέρα σε όλους

Το χρονοδιάγραμμα εργασιών καθυστέρησε κατά μια εβδομάδα κι αυτό γιατί η καρτέλλα των χαλκομανιών βγήκε άχρηστη. Οι χαλκομανίες αρνούνταν παντελώς να αφήσουν τη βάση τους. Είναι αλήθεια ότι κάτι τέτοιο το υποψιαζόμουν και το περίμενα μετά από 25 χρόνια παραμονής τους στο κουτί :roll:
Από Indycals λοιπόν παραγγέλθηκε νέα καρτέλλα που έκανε ακριβώς 5 εργάσιμες μέρες να έρθει στα χέρια μου (όσο αναφέρουν και στο site τους).
Αν παραβλέψει κανείς την έλλειψη αρίθμησής και το ότι το φύλλο των κυρίως χαλκομάνιών είναι ενιαίο χωρίς χωριστά περιγράμματα, πράγμα που εμένα προσωπικά με βολεύει, η ποιότητα είναι υπέρ-άριστη σε όλα τα επίπεδα :!:
Έτσι τελείωσε το συγκρότημα ταμπλώ-μπροστινό ρολμπαρ με την τοποθέτηση των decals στροφόμετρου και μπαρόμετρου. Το σύνολο κολλήθηκε στο πάνω σασί και στη συνέχεια το πάνω στο κάτω.
Μπήκε στη θέση της η σπαστή κολώνα τιμονιού (στα ...τυφλά και με επίκληση διαφόρων Αγίων!). Το μπαρόμετρο κολλήθηκε λίγο στραβά διότι στη θέση που έδινε ο Ιάπων ο ...Αρνού δεν έβλεπε τίποτα!
Η συνδεσμολόγία των πάνω ψαλιδιών με την εγκάρσια ράβδο εξισορρόπησης ήταν ένα θέμα για όποιον έχει κάπως χοντρά δάκτυλα και ...λίγη υπομονή.
Στη συνέχεια τοποθετήθηκε ο κλιμακωτός μοχλός ρύθμισης της ράβδου στα αριστερά του κόκπιτ και συνδέθηκε με την οριζόντια μπάρα στρέψης στα ...δεξιά του κόκπιτ με το καλώδιο να διατρέχει εγκάρσια το τυφλό τμήμα του ρολμπάρ.
Τοποθετήθηκε η πλακέτα-ταυτότητα του κατασκευαστή και τέλος το starter button & starter cable πίσω από τον κλιμακωτό μοχλό, αριστερά του κόκπιτ με το ανάλογο μήκος καλωδίου. Αυτό το τελευταίο ...θα το ξανασυναντήσουμε σε 1,5-2 μήνες, όταν θα έχει τελειώσει το κιβώτιο ταχυτήτων (αν αντέξετε!) :mrgreen:
Σχόλια περί ξεθωριάσματος του λεβιέ ταχυτήτων και των δυο οριζοντίων μπαρών στρέψης της ράβδου εξισορρόπησης ...δεν γίνονται δεκτά. Το ξέρω και θα διορθωθούν στις τελευταίες πινελιές στο ρετουσάρισμα (από κάπου πρέπει να το πιάνω το ...πόνημα και αυτά είναι side effects!) :oops:





Περιμένοντας όμως το ...γράμμα από την Αμερική με τις χαλκομανίες, είπα να ασχοληθώ με περιφερειακά τμήματα.
Τα 2 ψυγεία νερού ασταρώθηκαν και βάφτηκαν παντού με Aluminium της Humbrol. Κατόπιν μασκαρίστηκαν τα περιθώριά και περιγράμματά και οι κυψέλες βάφτηκαν με Matt Black επίσης της Humbrol. Αφού αφέθηκαν να στεγνώσουν 2 μέρες, οι κυψέλες περάστηκαν ελαφρά με 800άρι ντουκόχαρτο για να αποκτήσουν βάθος. Στη συνέχεια θα εφαρμόσουν πάνω τους οι μαύροι σωλήνες της κυκλοφορίας νερού με την προσθήκη λεπτών λωρίδων αυτοκόλλητης αλουμινοταινίας που θα αναπαριστά τους κολιέδες σύσφιξης.



Οι 4 σιαγόνες των μπροστινών δισκόφρενων βάφτηκαν με Metalcote Polished Steel της Humbrol και απέκτησαν αναμονές (τρύπες) για Hose Joints. Στα Hose Joints θα εφαρμόσουν Braided Lines που θα διατρέχουν τα κάτω ψαλίδια, μέχρι το σασί. Τα δισκόφρενα βάφτηκαν με Gloss Aluminium της Tamiya και οι ομφαλοί τους με Rubber Black. Οι επιφάνειες τριβής των δισκοφρένων δέχθηκαν ένα ελαφρό Weathering με Oil Stain του Set D, πάντα τηςTamiya.



Επίσης μια και ήμουν στο «περίμενε», αστάρωσα και έβαψα τους αυλούς εισαγωγής αέρα των μπροστινών δισκοφρένων και τις πλήμες, τα κάτω ψαλίδια και τις ράβδους της κρεμαγιέρας (Semi Gloss Black και ...λίγο Gloss Aluminium τηςTamiya).



Αυτά προς το παρόν. Το κιτ προχωρεί χωρίς ...κόμπλες και στραβές. Ελπίζω να συνεχιστεί έτσι. Πρέπει να πω ότι έχει πέσει αρκετή ποσότητα CA και το Masking Tape αναλώνεται με μεγάλη ταχύτητα.

Το κιτ παραπέμπει πιο πολύ σε εργοτάξιο ή είναι η ιδέα μου?

Και μην ξεχνάτε. Τα δύσκολα έπονται. Δεν έχω πιάσει ακόμα κινητήρα, κιβώτιο, τούρμπο, εναλλάκτες, πίσω ανάρτηση όπου προβλέπω σφαγή!!!
Η υπομονή σας και το αετίσιο μάτι σας (λέγε με Γιώργο!) θα με βοηθήσουν όσο δεν φαντάζεστε.

Να είστε ήρεμοι και να μην επείγεστε γιατί είμαι και σε ηλικία κρίσιμη για έμφραγμα.!!


Ευχαριστώ για τον χρόνο σας.

Καλησπέρα σε όλους τους συμφορουμίτες.

Η συνέχεια του πονήματος έχει να κάνει με τον κυρίως κινητήρα, χωρίς τα περιφερειακά του.
Το κάρτερ λαδιού βάφτηκε με Metalcote Polished Steel (και όχι Aluminium που αναφέρει ο Ιάπων).
Η αντλία λαδιού με Gloss Aluminium και περάστηκε με Weathering Oil Stain.



Δεξιά και αριστερά κολλήθηκαν οι αντλίες νερού.



Το φίλτρο περάστηκε με 4 χέρια άσπρο αστάρι της Tamiya …και τίποτε άλλο αφήνοντας την εντύπωση που βλέπετε στη φωτό.
Το κάτω μέρος του μπλοκ βάφτηκε με Baltic Blue της Humbrol (το ίδιο και τα καπάκια των εκκεντροφόρων) ενώ το σώμα των 6 κυλίνδρων με Aluminium της Humbrol. Ενα θέμα με το μασκάρισμα τόσο ...κατσαρών επιφανειών μου προέκυψε, αλλά η υπομονή μου είναι εφάμιλλη με του ...γνωστού συμπαθούς τετράποδου, οπότε πέρασε το δικό μου!



Οι ιμάντες των εκκεντροφόρων βάφτηκαν με Rubber Black της Tamiya (κορυφαίο) και τα γρανάζια κίνησης με Silver της Humbrol.
Βάρος δόθηκε στο συγκρότημα «εναλλάκτης, αντλία υψηλής του ψεκασμού και αντλία βενζίνης». Ανοίχτηκαν δυο τρύπες στον εναλλάκτη, μια για σύνδεση με τον διανομέα και μια για σύνδεση με τον πολλαπλασιαστή (το θυμάστε από παλιότερο post μου, βρίσκεται πάνω από τη δεξαμενή καυσίμου). Επίσης μια στο σώμα της αντλίας υψηλής για το καλώδιο εντολών που ξεκινάει από τον εγκέφαλο (και αυτό πάνω από τη δεξαμενή καυσίμου).
Η αντλία καυσίμου απέκτησε σωληνάκι τροφοδοσίας και επιστροφής καθώς και ...γείωση!!



Κολλήθηκαν τα πάντα με μια ορισμένη αυστηρή σειρά, ξεκινώντας από το κύκλωμα νερού των εναλακτών των τούρμπο που απαιτεί δυο χοντρά μαύρα σωληνάκια να ξεκινούν από τη βάση του V προς τη πλευρά του σασί (αποκτήσανε κολιέδες!), συνεχίζοντας με τον διανομέα (κίνηση από τον εκκεντροφόρο με ιμάντα (ματ μαύρο της ΜΜ)), το συγκρότημα εναλλάκτη-αντλιών που ανέφερα παραπάνω (κίνηση από τον εκκεντροφόρο με ιμάντες (ματ μαύρο της ΜΜ επίσης)), τις βάσεις των μπεκ ψεκασμού και τα μπουζοκαλώδια.
Κατόπιν τα διαφανή σωληνάκια τροφοδοσίας καυσίμου ...κιτρίνισαν και κολλήθηκαν εναλλάξ δεξιά-αριστερά στα μπεκ.
Ο αισθητήρας υποπίεσης των κυλίνδρων συνδέθηκε με την αντλία των μπεκ με Braided Line.
Τέλος κολλήθηκαν οι ιμάντες των εκκεντροφόρων, με τους χρονισμούς και τους τεντωτήρες τους.
Τα καλύμματα των εκκεντροφόρων δέχθηκαν ιδιαίτερη περιποίηση αφού ασταρώθηκαν με το αστάρι της Humbrol, μασκαρίστηκε το κάτω μέρος τους και βάφτηκαν όπως ανέφερα παραπάνω, κατόπιν μασκαρίστηκε το μπλε και η κάτω πλαυρά τους βάφτηκε όπως το V του κινητήρα (αλουμίνιο).
Κατόπιν ξύθηκαν προσεκτικα οι γραμμές και τα γράμματα και περάστηκαν με Metalizer Stainless Steel της MM, δυο και σε ορισμένα σημεία τρια χέρια.



Αυτά για την ώρα.
Συνέχεια έχει το σύστημα υπερτροφοδότησης και η ψύξη του.

ΥΓ. Αν βρίσκετε βελτίωση στη ποιότητα των φωτό είναι γιατί πρόσφατα έγινε μέλος της οικογένειας μια Nikon Coolpix S5100.

Ευχαριστώ για τον χρόνο σας.

Καλησπέρα σε όλους.

Συνέχεια της Γαλλίδας. Σειρά έχει το κιβώτιο ταχυτήτων, το δοχείο λαδιού, η βάση της αεροτομής και το πάνω μέρος της ανάρτησης με τα πάνω ψαλίδια, τα αμορτισέρ και τη μόχλευση επαναφοράς τους.


Κιβώτιο, ...λαδιέρα και ψαλίδια βάφτηκαν με TS-29 της Tamiya, το δικτύωμα της ανάρτησης με Light Gun Metal TS-42 (εξαιρετικό στρώσιμο), τα αμορτισέρ με Silver της Humbrol τα δε ημιαξόνια επίσης με Silver της Humbrol και περάστηκαν ένα χέρι Burnt Red. Το ψυγείο βαλβολίνης βάφτηκε με Aluminium της Humbrol και απέκτησε κανάλια εισαγωγής-εξαγωγής. Με το ίδιο χρώμα βάφτηκε η βάση της αεροτομής, πίσω από το κιβώτιο.
Στη λαδιέρα δόθηκε ιδιαίτερη προσοχή στο μασκάρισμα και βάψιμο με Gloss Aluminium των φωλεών των αμορτισέρ. Τέλος η μικρή ραβδος εξισορρόπησης των αμορτισέρ βάφτηκε με Silver της Humbrol.
Συναρμολόγηση και κόλλημα δεν παρουσίασαν το παραμικρό πρόβλημα.






Τέλος (για σήμερα!), ο κινητήρας πήρε τη θέση του πίσω από το σασί και συνδέθηκαν τα πάμπολλα κανάλια των ψυγείων και εναλλακτών μεταξύ τους και με τον κινητήρα.


Ο,τι φαίνεται στην κάτω πλευρά στην τελευταία φωτό θα καλυφθεί σύντομα από το κάτω μέρος του σασί (σε σχήμα φτερού) που σε συνδυασμό με τα πλαϊνά skirts έδιναν το ground effect στα τότε μονοθέσια (η στιγμιαία απώλεια αυτού του ground effect ήταν η αιτία θανάτου του Villeneuve).

Επόμενο βήμα η συναρμολόγηση του κιβωτίου και της ...λαδιέρας στο μπλοκ του κινητήρα, η ντίζα γκαζιού και οι εισαγωγές συμπιεσμένου αέρα στον κινητήρα, η λίπανση των φτερωτών και οι 2+2 εξαγωγές των καυσαερίων.
Αυτά προς το παρόν και είμαι σίγουρος ότι έχω ξεχάσει αρκετά οπότε αναμένω ερωτήσεις.

Να είστε όλοι καλά.
Με συναδελφικούς χαιρετισμούς (…© gtziaf).

Ευχαριστώ για τον χρόνο σας.

Συνέχεια του post

Ηρθε η ώρα να τοποθετηθούν οι εισαγωγές του συμπιεσμένου αέρα που έρχεται από τους εναλλάκτες.
Εδώ υπήρξε πρόβλήμα σε 2 επίπεδα.
Πρώτον οι τρεις αριστεροί κύλινδροι είναι πιο κοντά στο σασί από τους τρεις δεξιούς (ακολουθώντας τη σύνδεσή των μπιελών τους με τον στροφαλοφόρο, αφού δεν υπάρχει συμμετρία και παραλληλία, ως προς τον διαμήκη άξονα, μεταξύ αντικρυστών κυλίνδρων ενός V ή φλάτ κινητήρα). Στο κιτ οι εισαγωγές ήταν συμμετρικά ίδιες με συνέπεια οι αριστερές εισαγωγές να μην ...χωρούν στο κενό μεταξύ ιμάντα εκκεντροφόρου και τέλους του σασί.
Λιμαρίστηκε λοιπόν το αριστερό σύστημα εισαγωγών. Πάμε παρακάτω.
Ενώ οι αριστερές έρχονταν και κούμπωναν άψογα στην αναμονή του εναλλάκτη, οι δεξιές, όταν εφάρμοζαν στις υποδοχές πάνω από τα μπέκ ψεκασμού, άφηναν 2mm διάκενο με την αναμονή του εναλλάκτη δεξιά. Στόκος κλπ αποκλείστηκαν αμέσως.
Επιλέχθηκε να εξαφανιστούν οι κάτω κολιέδες και από τις δυο εισαγωγές



και να εφαρμοστεί σύστημα ...τουρμπιγιόν.
Κόπηκαν λωρίδες μαύρης υφασμάτινης αυτοκόλλητης ταινίας της Tesa σε κατάλληλο μήκος –τέτοιο που να αγκαλιάζει το κάτω μέρος του σωλήνα εισαγωγής– και ίδιο πλάτος όσο και το πάνω κομμάτι ανάμεσα στους κολιέδες. Κολλήθηκαν πάνω σε κάθε ταινία 2x2 λεπτές λωρίδες αυτοκόλητης αλουμινοταινίας που παρίσταναν τους κολιέδες και όλα μαζί τοποθετήθηκαν στο κάτω μέρος του σωλήνα κάθε εισαγωγής ισομετρικά, όσο πιο χαμηλά γινόταν για να καλύψει η δεξιά το διάκενο.
Νομίζω ότι το πείραμα πέτυχε.
Στις πιο κάτω φωτό οι εισαγωγές μπήκαν στη θέση τους.



Στη πιο κάτω φωτό η συνέχεια και το τέλος της μόχλευσης του γκαζιού με τη τοποθέτηση του τέλους του συρματόσχοινου και του μοχλού του στην αναμονή που αναφέραμε στο προηγούμενου post.



Τέλος συνδέθηκε το κόκκινο καλώδιο του starter που είναι σε αναμονή από τον Ιανουάριο-Φεβρουάριο.



Τελευταίο βήμα η τοποθέτηση ημιαξονίων και πλημών στη θέση τους.



Ρωτάτε ελεύθερα. Απαντήσεις δεν ξέρω αν θα πάρετε.
Να είστε όλοι καλά.

Με συναδελφικούς χαιρετισμούς (...πληρώνω ήδη δικαιώματα –σε λιρέτες φυσικά).

Ευχαριστώ για τον χρόνο σας.

Καλησπέρα σε όλους τους συμφορουμίτες

Σαν να μου φαίνεται ότι η θεματολογία, λόγω GB ερήμωσε και είπα να τη ζωντανέψω λίγο με το σταυρό του μαρτυρίου μου :twisted:
Τεχνικοί όροι και στρυφνές περιγραφές τέλος, είπα τέλος. ::glossa::

Κεφάλαιο: Ζάντες. Μετά από παρακάλια ....γονατιστός, τα 4 κομμάτια των εμπρός και τα δυο εξωτερικά των πίσω ταξίδεψαν 700 χιλιόμετρα και βρέθηκαν στη Καβάλα. Αυτό γιατί πιστεύω ότι ο Γιώργος κατέχει απόλυτα το θέμα Alclad που χρειάζονταν να βαφούν (αφού είχαν χλωρινιαστεί για να βγει η ...αηδία του Silver από το κιτ της Tamiya).
Τα 6 τεμάχια επέστρεψαν βαμμένα στη ποιότητα επιπέδου gtziaf που όλοι ξέρουμε και εκτιμάμε. Σε ευχαριστώ για όλα Γιώργο ::salut:: ::salut:: ::salut::.



Τα δυο εσωτερικά κομμάτια των πίσω ζαντών έμειναν εδώ και το σώμα τους βάφτηκε με τον συνδυασμό των αεροτομών, ενώ ο αφαλός τους με ... πορτοκαλί της Humbrol (η Gotti είχε ένα θέμα με τους χρωματισμούς των προϊόντων της). :mrgreen:



Στη συνέχεια ζανταρίστηκαν τα ελαστικά και εδώ έπεσε ένα μπινελίκι για τα αψυχολόγητα των Ιαπώνων. Σε ένα τόσο άψογο σε λεπτομέρεια και συναρμογή μοντέλο οι μπροστινές ζάντες ήταν 3,5 χιλιοστά πιο φαρδιές από τα ελαστικά, δηλ εξείαν από το μάγουλο του ελαστικού, είτε μπρος είτε πίσω. !!! Κατόπιν τηλεφωνικής συσκέψεως με τη Καβάλα κοπήκανε solid foam σε μήκος λίγο παραπάνω από το μέγιστο πλάτος του ελαστικού (από μάγουλο σε μάγουλο) και τοποθετήθηκαν στο εσωτερικό κάθε ελαστικού για να μεγαλώσει η απόσταση ανάμεσα στις στεφάνες.
Ευτυχώς τα Michelin δεν έγραφαν το παραμικρό στο πλάι τους.
Οι βαλβίδες αέρα θα κολληθούν τελευταίες, μετά το βίδωμά τους στις πλήμες για να αποφύγω ατυχήματα.



Μπηκαν οι χαλκομανίες στα πλαϊνά καλύμματα του αμαξώματος και αυτά κολλήθηκαν στο αμάξωμα, με τις κινούμενες μαύρες φουστίτσες σάντουιτς ανάμεσά τους.
Τέλος τοποθετήθηκε η πίσω αεροτομή (dry fit) για έλεγχο και ιδού η RΕ20 έτοιμη κατά 90%.



Ετοιμάστηκε το καπάκι που κρύβει όλους τους κόπους και τις αηδίες ένος μοντελιστή σε παραλήρημα, μετρήθηκε και ασταρώθηκε με Mr Base White 1000.



Λόγω GB (βρήκα δικαιολογία το άτομο) και κοπιαστικού μασκαρίσματος, η τελική φάση της Γαλλίδας θα αργήσει αρκετά, και υπολογίζω να είναι έτοιμη μέσα Αυγούστου.

Να είστε όλοι καλά.

Ευχαριστώ για τον χρόνο σας.