BMW 507 Revell 1/24
May 24, 2024 21:03:02 GMT 2
Post by gtziaf on May 24, 2024 21:03:02 GMT 2
H 507 παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1955 στη Διεθνή Έκθεση Αυτοκινήτου της Φρανκφούρτης και ουσιαστικά ήταν μια ιδέα του Max Hoffman. Ο Αμερικανός έπεισε τον διευθυντή της BMW να κατασκευάσει μια ρόουντστερ έκδοση των BMW 501 και 502 προκειμένου να γεφυρώσει το κενό μεταξύ των ακριβών σπορ μοντέλων, όπως η Mercedes-Benz 300SL, και των οικονομικών, πλην όμως χωρίς μεγάλη ιπποδύναμη μοντέλων, όπως αυτά των Triumph και MG.
Το σχέδιο επιμελήθηκε ο Albrecht von Goertz (Datsun 240Z, Toyota 2000GT και Porsche 911!) ενώ τα μηχανικά μέρη ανέλαβε να σχεδιάσει ο Fritz Fiedler. Αυτά περιλάμβαναν έναν αλουμινένιο V8 βενζινοκινητήρα, 3,2 λίτρων 150 άλογα στις 5.000 στροφές / λεπτό. Το κόστος κατασκευής του αυτοκινήτου όμως ήταν υπερδιπλάσιο από το προβλεπόμενο, πράγμα που οδήγησε σε μια πολύ άσχημη εμπορική πορεία με την BMW να φτάνει στα πρόθυρα της χρεωκοπίας, καθώς η παραγωγή της 507 ήταν εξαιρετικά ζημιογόνα. Τελικώς διακόπηκε στα τέλη του 1959, αφού είχαν κατασκευαστεί συνολικά μόλις 252 αυτοκίνητα παραγωγής, συν δυο πρωτότυπα.
Διαχρονικά, ωστόσο, η 507 παρέμεινε ένα ορόσημο στην ιστορία των αυτοκινήτων της βαυαρικής εταιρείας και ήταν το αυτοκίνητο εκείνο που ουσιαστικά άλλαξε την πορεία της BMW και την οδήγησε στην κατηγορία των κατασκευαστών πολυτελών μοντέλων. Για του λόγου του αληθές, πολλές διάσημες προσωπικότητες είχαν στην κατοχή τους μία 507. Μεταξύ αυτών, και ο John Surtees, ο μοναδικός παγκόσμιος πρωταθλητής στους 2 και τους 4 τροχούς.
To 1991 η Revell κυκλοφόρησε την 24 φορές μικρότερη εκδοχή του αυτοκινήτου, σε ένα σύνολο από λευκά, μαύρα, χρωμιομένα και διαφανή μέρη. Στα συν είναι η ύπαρξη μοτέρ και μηχανικών μερών γενικότερα , ενώ και τα λάστιχα είναι αρκετά καλά. Από την άλλη το μοντελάκι συνοδεύει κακή φήμη, κυρίως λόγω της εφαρμογής του.
Το μοντέλο ολοκληρώθηκε κατά τη διάρκεια των διακοπών του Πάσχα, ενώ εκτέθηκε και στην πρόσφατη 5η έκθεση της Άρτας (κάποια στιγμή, ελπίζω μέσα στο ΣΚ να ανεβάσω την σχετική ανταπόκριση). Παρόλο που είναι μια σχετικά γρήγορη κατασκευή, απαιτήθηκαν αρκετές τροποποιήσεις με κύριες τις γρίλιες εμπρός από το παρμπρίζ και την μάσκα. Στα υπόλοιπα προστέθηκε καλωδίωση και κάποιες λεπτομέρειες που έλλειπαν στο μοτέρ, αντικατάστησαν οι ράβδοι στο πάτωμα με μεταλλικά rod. Στο εσωτερικό προστέθηκαν ζώνες, έγινε φλόκινγκ και αντικαταστάθηκαν όλοι οι διακόπτες.
Τέλος για το βάψιμο χρησιμοποιήθηκε μια μίξη χρωμάτων για την επίτευξη της ζητούμενης απόχρωσης, ενώ το βερνίκι είναι 2Κ μετά από πολλά χρόνια. Το τελευταίο ψεκάστηκε σε πολύ ελαφριά χέρια για να μην χτίσει, αφού οι άποψη μου είναι γνωστή για το θέμα.
Το σχέδιο επιμελήθηκε ο Albrecht von Goertz (Datsun 240Z, Toyota 2000GT και Porsche 911!) ενώ τα μηχανικά μέρη ανέλαβε να σχεδιάσει ο Fritz Fiedler. Αυτά περιλάμβαναν έναν αλουμινένιο V8 βενζινοκινητήρα, 3,2 λίτρων 150 άλογα στις 5.000 στροφές / λεπτό. Το κόστος κατασκευής του αυτοκινήτου όμως ήταν υπερδιπλάσιο από το προβλεπόμενο, πράγμα που οδήγησε σε μια πολύ άσχημη εμπορική πορεία με την BMW να φτάνει στα πρόθυρα της χρεωκοπίας, καθώς η παραγωγή της 507 ήταν εξαιρετικά ζημιογόνα. Τελικώς διακόπηκε στα τέλη του 1959, αφού είχαν κατασκευαστεί συνολικά μόλις 252 αυτοκίνητα παραγωγής, συν δυο πρωτότυπα.
Διαχρονικά, ωστόσο, η 507 παρέμεινε ένα ορόσημο στην ιστορία των αυτοκινήτων της βαυαρικής εταιρείας και ήταν το αυτοκίνητο εκείνο που ουσιαστικά άλλαξε την πορεία της BMW και την οδήγησε στην κατηγορία των κατασκευαστών πολυτελών μοντέλων. Για του λόγου του αληθές, πολλές διάσημες προσωπικότητες είχαν στην κατοχή τους μία 507. Μεταξύ αυτών, και ο John Surtees, ο μοναδικός παγκόσμιος πρωταθλητής στους 2 και τους 4 τροχούς.
To 1991 η Revell κυκλοφόρησε την 24 φορές μικρότερη εκδοχή του αυτοκινήτου, σε ένα σύνολο από λευκά, μαύρα, χρωμιομένα και διαφανή μέρη. Στα συν είναι η ύπαρξη μοτέρ και μηχανικών μερών γενικότερα , ενώ και τα λάστιχα είναι αρκετά καλά. Από την άλλη το μοντελάκι συνοδεύει κακή φήμη, κυρίως λόγω της εφαρμογής του.
Το μοντέλο ολοκληρώθηκε κατά τη διάρκεια των διακοπών του Πάσχα, ενώ εκτέθηκε και στην πρόσφατη 5η έκθεση της Άρτας (κάποια στιγμή, ελπίζω μέσα στο ΣΚ να ανεβάσω την σχετική ανταπόκριση). Παρόλο που είναι μια σχετικά γρήγορη κατασκευή, απαιτήθηκαν αρκετές τροποποιήσεις με κύριες τις γρίλιες εμπρός από το παρμπρίζ και την μάσκα. Στα υπόλοιπα προστέθηκε καλωδίωση και κάποιες λεπτομέρειες που έλλειπαν στο μοτέρ, αντικατάστησαν οι ράβδοι στο πάτωμα με μεταλλικά rod. Στο εσωτερικό προστέθηκαν ζώνες, έγινε φλόκινγκ και αντικαταστάθηκαν όλοι οι διακόπτες.
Τέλος για το βάψιμο χρησιμοποιήθηκε μια μίξη χρωμάτων για την επίτευξη της ζητούμενης απόχρωσης, ενώ το βερνίκι είναι 2Κ μετά από πολλά χρόνια. Το τελευταίο ψεκάστηκε σε πολύ ελαφριά χέρια για να μην χτίσει, αφού οι άποψη μου είναι γνωστή για το θέμα.
