Moto Guzzi V10 Centauro Cafe Racer - Tamiya 1/12
Dec 8, 2022 21:30:04 GMT 2
Post by gtziaf on Dec 8, 2022 21:30:04 GMT 2
Κάποια στιγμή έπεσε στα χέρια μου, από τοπική αγγελία, το κλασσικό κιτ της Tamiya και κάπως έτσι μου καρφώθηκε η ιδέα να τη μετατρέψω σε Cafe Racer. Έκανα έναν σχεδιασμό, κατακρεούργησα το ντεπόζιτο, είδα 2 - 3 βιντέακια στο youtube και την άφησα γιατί έμπλεξα για τα καλά, με την 33. Την προηγούμενη βδομάδα, αφού έβαλα που έβαλα μέταλλα στον αερογράφο, αποφάσισα να βάψω μαζί και την γκούζι... Με τα κομμάτια βαμμένα, πάτησα γκάζι και πριν λίγα λεπτά την ολοκλήρωσα.
Θα ακολουθήσουν και WIP φωτογραφίες, αλλά κάνω μια προεπισκόπηση των βασικών μετατροπών που έγιναν. Πέρα από το fairing που τροποποιήθηκε δραματικά, το κάθισμα είναι τμήμα από ένα αντίστοιχο ενός ντεσεβό της έρφιξ και το πίσω φτεράκι τμήμα από το κάθισμα του κιτ. Φυσικά παραλήφθηκαν κάθε είδους φλας, καθρέπτες, φτερά κλπ, ενώ και το μπροστινό πιρούνι είναι περίσσευμα της πανιγκάλε, όπου είχα χρησιμοποιήσει το μεταλλικό αφτερμάρκετ. Η αλλαγή πιρουνιού έγινε για 2 λόγους. Αρχικά, στο ταχύρυθμο φροντιστήριο που έκανα για τα Cafe Racer κατάλαβα ότι οι κατασκευαστές τους, το πρώτο που διορθώνουν είναι η διαφορά ύψους του εμπρός με τον πίσω τροχό. Αλλά, αυτό θα μπορούσα να το πετύχω με κόντεμα στο μαμίσιο πιρούνι, αλλά επ' ευκαιρίας ήθελα να δοκιμάσω, αν μπορώ, να χρησιμοποιήσω πιρούνια από άλλες μοτοσυκλέτες, με τις αντίστοιχες μετατροπές, έχοντας υπόψη τη χρήση των υπέροχων αφτερμάρκετ πιρουνιών της tamyiya, για πιο σοβαρά πρότζεκτ. Πηγαίνοντας προς τα πίσω το πλαίσιο επίσης έχασε αρκετό μέταλλο ενώ στις εξατμίσεις αγνόησα την κορεκτίλα, καταργώντας καζανάκια, σιλανσιέ κλπ για κάτι πιο ελεύθερο.
Το πιο τρελό το έκανα στο βάψιμο, όπου το μπλεδάκι (δεν ήταν και τόσο επιτυχημένη επιλογή τελικά) έπεσε χτες, μαζί με το βερνίκι και σήμερα το γυάλισα. Στις λεπτομέρειες, έβαλα τις βιδίτσες μου τα banjo fittings μου, τα καλωδιάκια μου αλλά όλα έγιναν λίγο βιαστικά και με διάθεση χαλαρότητας, όπως όλη η κατασκευή γενικά. Πριν λίγο κόλλησα τα γυαλισμένα μέρη και το κάθισμα (δυστυχώς η λευκή κόλλα που χρησιμοποίησα δεν έχει στεγνώσει ακόμη και το κάθισμα μετακινήθηκε ελαφρώς κατά τη φωτογράφηση) και σας την παρουσιάζω ζεστή - ζεστή... Και μπορεί να μην είναι κάνα αριστούργημα μοντελιστικής τεχνικής, αλλά την ευχαριστήθηκα και χάρηκα που έκανα κάτι διαφορετικό, ή πολύ διαφορετικό για την ακρίβεια, από το σύνηθες ρεπερτόριο μου.
Ακολουθούν κάποιες φώτο από την κατασκευή...
Θα ακολουθήσουν και WIP φωτογραφίες, αλλά κάνω μια προεπισκόπηση των βασικών μετατροπών που έγιναν. Πέρα από το fairing που τροποποιήθηκε δραματικά, το κάθισμα είναι τμήμα από ένα αντίστοιχο ενός ντεσεβό της έρφιξ και το πίσω φτεράκι τμήμα από το κάθισμα του κιτ. Φυσικά παραλήφθηκαν κάθε είδους φλας, καθρέπτες, φτερά κλπ, ενώ και το μπροστινό πιρούνι είναι περίσσευμα της πανιγκάλε, όπου είχα χρησιμοποιήσει το μεταλλικό αφτερμάρκετ. Η αλλαγή πιρουνιού έγινε για 2 λόγους. Αρχικά, στο ταχύρυθμο φροντιστήριο που έκανα για τα Cafe Racer κατάλαβα ότι οι κατασκευαστές τους, το πρώτο που διορθώνουν είναι η διαφορά ύψους του εμπρός με τον πίσω τροχό. Αλλά, αυτό θα μπορούσα να το πετύχω με κόντεμα στο μαμίσιο πιρούνι, αλλά επ' ευκαιρίας ήθελα να δοκιμάσω, αν μπορώ, να χρησιμοποιήσω πιρούνια από άλλες μοτοσυκλέτες, με τις αντίστοιχες μετατροπές, έχοντας υπόψη τη χρήση των υπέροχων αφτερμάρκετ πιρουνιών της tamyiya, για πιο σοβαρά πρότζεκτ. Πηγαίνοντας προς τα πίσω το πλαίσιο επίσης έχασε αρκετό μέταλλο ενώ στις εξατμίσεις αγνόησα την κορεκτίλα, καταργώντας καζανάκια, σιλανσιέ κλπ για κάτι πιο ελεύθερο.
Το πιο τρελό το έκανα στο βάψιμο, όπου το μπλεδάκι (δεν ήταν και τόσο επιτυχημένη επιλογή τελικά) έπεσε χτες, μαζί με το βερνίκι και σήμερα το γυάλισα. Στις λεπτομέρειες, έβαλα τις βιδίτσες μου τα banjo fittings μου, τα καλωδιάκια μου αλλά όλα έγιναν λίγο βιαστικά και με διάθεση χαλαρότητας, όπως όλη η κατασκευή γενικά. Πριν λίγο κόλλησα τα γυαλισμένα μέρη και το κάθισμα (δυστυχώς η λευκή κόλλα που χρησιμοποίησα δεν έχει στεγνώσει ακόμη και το κάθισμα μετακινήθηκε ελαφρώς κατά τη φωτογράφηση) και σας την παρουσιάζω ζεστή - ζεστή... Και μπορεί να μην είναι κάνα αριστούργημα μοντελιστικής τεχνικής, αλλά την ευχαριστήθηκα και χάρηκα που έκανα κάτι διαφορετικό, ή πολύ διαφορετικό για την ακρίβεια, από το σύνηθες ρεπερτόριο μου.
Ακολουθούν κάποιες φώτο από την κατασκευή...
και βλέπουμε για πειραγμένα...