Alfa Romeo 33TT12 1975 – MFH 1/12

Καλή χρονιά με υγεία και πολλά συγχαρητήρια για την όμορφη κατασκευή.
Το κόκκινο χρώμα είναι το ίδιο σε απόχρωση με αυτό που χρησιμοποίησες στην Countach;
Ίσως να το έχεις αναφέρει αλλά μου έχει διαφύγει.
Χρονιά πολλά.

Με σύμμαχο τον καλό καιρό, γιατί είναι αλήθεια το είχα άγχος πως θα βγω να βάψω με παγωνιά, ολοκληρώθηκαν τα βαψίματα της Άλφα. Αρχικά έγιναν μικροδιορθώσεις όπου χρειάστηκε στο κόκκινο και κολλήθηκαν οι χαλκομανίες. Τίποτα το αξιοσημείωτο εδώ πέρα από ότι δεν χρησιμοποίησα τους λευκούς κύκλους κι έβαλα τα νούμερα απευθείας στις λευκές μασκαρισμένες επιφάνειες. Τις μάσκες για τους κύκλους της χρησιμοποίησα για να κόψω την λευκή χαλκομανία στο πλάι, που η hiro την δίνει ενιαία κάτι που δεν ισχύει πραγματικό.

Στη συνέχεια με το 513 και τον αερογράφο, βερνίκωσα τα τμήματα του αμαξώματος. Αρχικά έριξα 2 - 3 χέρια για να καλύψω τις χαλκομανίες και να να "φάω" το σκαλοπάτι και ακολούθως τα ομαδοποίησα σε ομάδες των τριών (πίσω καπό - αεροτομή, πλαϊνά - κεντρικό τμήμα και μύτη - πόρτες), καθώς ο χειρισμός πολλών και μεγάλων κομματιών οδηγεί σε λάθη ενώ και το χωροταξικό έχει τους περιορισμούς του, για να ρίξω αλλά 4-5 χέρια βερνίκι.



























Θα ακολουθήσει γυάλισμα και θα ξεκινήσω να στήνω το αυτοκίνητο.

Τις ευχές μου για αύριο

Πολύ όμορφο βάψιμο Γιώργο και με το γυάλισμα θα δείχνει super. Καλά τελειώματα! 

Παναγιώτη, Φάνη και Σάκη ευχαριστώ για τον σχολιασμό.

Σάκη καλή παρατήρηση. Προσωπικά ξεκινώ από το αξίωμα ότι κανείς δεν (πρέπει να) θέλει τα μοντέλα του κακογυαλισμένα και προσαρμόζομαι ανάλογα στο τι αναπαριστώ κάθε φορά. Έτσι, για κάθε περίπτωση (πολιτικό, κλασσικό αγωνιστικό, σύγχρονο κλπ) έχω τη μεθοδολογία μου, που έχει να κάνει με τη διαφοροποίηση στο πάχος του βερνικιού, τα στάδια βερνικώματος (2 ή 3) και το βαθμό των micromesh από όπου αρχίζω το γυάλισμα, για να πετύχω το εφέ που θέλω. Όπως και να έχει ο στόχος για την Άλφα είναι η ελάττωση του πάχους του βερνικιού, η λεία επιφάνεια ενώ δεν θα το πήξω στις αλοιφές και τα κεριά για να μην μοιάζει με Λάμπο σε έκθεση της Γενεύης και να δίνει την αίσθηση της κλίμακας και της πραγματικότητας.

Μερικές φώτο του αυτοκινήτου, για να βοηθήσουν την συζήτηση.



Καλό βράδυ και χρόνια πολλά.

Χρήστο καλησπέρα και ευχαριστώ για τον σχολιασμό και τα καλά λόγια. Τα αγωνιστικά φυσικά μπορεί να είναι καλογυαλισμένα και ανάλογα το είδος, την χρονολογία ή την κατάσταση άλλα είναι περισσότερο και άλλα λιγότερο.



Συνήθως χρησιμοποιώ, σφουγγαράκι (π.χ. 3Μ) ultrafine ή 4000 micromesh ή 2000 ντουκόχαρτο. Τα σφουγγαράκια είναι τα πιο βολικά πάντως. Φυσικά δεν χρειάζεται να να "ανέβεις" μετά σε ψηλά νούμερα αφού δεν επηρεάζεται το αποτέλεσμα, ακολουθήσουν 3-4 χέρια (προσοχή για 2Κ βερνίκι τα χέρια είναι υποπολλαπλάσια) βερνίκι, μετά. Εξαίρεση είναι αν ακολουθήσεις την τεχνική να γυαλίσεις κανονικά το βερνίκι με ψηλά νούμερα για να ρίξεις ένα πολύ αραιωμένο wet χέρι βερνίκι για να κλείσεις το φινίρισμα.

Γενικά, δεν υπάρχουν κανόνες - ευαγγέλια γιατί τα "χέρια" μας, αεργράφοι, υλικά, καιρικές συνθήκες, κλπ είναι διαφορετικές στον καθένα μας οπότε όλοι οι παράμετροι ψιλό-μεταβάλλονται και έτσι είναι απαραίτητη η εφαρμογή της ακολουθίας βημάτων που τελικά μας εξυπηρετεί, αρκεί να βασίζονται στην κοινή μοντελιστική λογική.

Καλή εβδομάδα

Οπότε πλέον ήμουν έτοιμος να ολοκληρώσω και με τη βούλα το σασί, συναρμολογώντας τη δομή στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου, στην οποία στηρίζετε το καπό, τα φωτά και το ψυγείο του κιβωτίου. Στην ουσία το συγκεκριμένο τμήμα, είναι το μόνο που δεν είχα καταφέρει να τεστάρω, κατά τις δοκιμές. Έτσι με πολύ προσοχή και βήμα - βήμα ή σωλήνα - σωλήνα καλύτερα, κατάφερα στο τέλος να το στηρίξω. Αφού άφησα την εποξική να σταθεροποιηθεί 24 ώρες, πρόσθεσα τα φώτα και το ψυγείο, με τις ανάλογες σωληνοκαλωδιώσεις. Η τελική πινελιά ήταν ο σωλήνας ανακούφισης των υγρών του κιβωτίου.





















Στο επόμενο, που αν όλα πάνε καλά θα είναι το τελευταίο update, θα τοποθετηθούν οι τροχοί, αφού όπως έδειξαν οι δοκιμές, πρέπει να προηγηθούν των υπόλοιπων τμημάτων του αμαξώματος.

Καλό ΣΚ