|
Post by konstantinf on Aug 23, 2021 17:43:50 GMT 2
Όσο στεγνώνουν τα βερνίκια της Porsche θα ασχοληθώ με μια (εκ πρώτης όψεως τουλάχιστον) χαλαρή κατασκευή μοτοσικλέτας, του Γορίλα της Honda. Το 1967, η Honda πρωτοστάτησε στον τομέα των «μοτοσυκλετών ελεύθερου χρόνου» με την κυκλοφορία του Monkey. Αυτό το γοητευτικό μηχάνημα ήταν εξοπλισμένο με μικροσκοπικά ελαστικά πέντε ιντσών, άκαμπτη ανάρτηση και μοναδικά αναδιπλούμενα τιμόνια, που επέτρεπαν τη φόρτωσή του σε επιβατικό αυτοκίνητο. Η μοναδικότητα του Monkey το έκανε αμέσως επιτυχία μεταξύ των νέων και των νέων στην καρδιά. (Βλέπε και την κατασκευή του Φάνη στην αρχή της πανδημίας). Με τα χρόνια, ο μικρός Πίθηκος συνέχισε να ωριμάζει, υποβαλλόμενος σε αρκετές τροποποιήσεις, συμπεριλαμβανομένης της ενσωμάτωσης ελαστικών οκτώ ιντσών και ενός βελτιωμένου συστήματος ανάρτησης. Τον Αύγουστο του 1978, η Honda κυκλοφόρησε τον μεγάλο αδελφό του Πίθηκου και το ονόμασε – φυσικά - «Γορίλα». Εκτός από τη δεξαμενή καυσίμου και το κάθισμα, ο Γορίλας υιοθέτησε βασικά τα ίδια μέρη με το Monkey. Το πιο καθοριστικό στοιχείο του Γορίλλα είναι το φουσκωμένο στήθος του, μια υπερμεγέθης δεξαμενή καυσίμου, με χωρητικότητα 9 λίτρων. Και ενώ το Monkey ήταν εξοπλισμένο με πτυσσόμενα τιμόνια, ο Γορίλας πήρε σταθερά. Ο κύριος λόγος ήταν ότι ενώ το Monkey σχεδιάστηκε για να μπορεί να φορτωθεί σε αυτοκίνητο και να μεταφερθεί στην περιοχή καβαλήματος, ο Γορίλας δημιουργήθηκε για να φτάνει εκεί με τη δική του δύναμη. Και όπως ο Πίθηκος φτιάχτηκε για να φορτώνεται, ο Γορίλας σχεδιάστηκε για να φορτώνει, εξοπλισμένος με δύο μεγάλες σχάρες αποσκευών, μια μπροστά και μια πίσω. Το ρεζερβουάρ βενζίνης 9 λίτρων και η υπέροχη κατανάλωση, 70 χιλιόμετρα στο λίτρο, επέτρεπαν μια μέγιστη συνεχή διαδρομή 630 χιλιομέτρων, στο ίδιο επίπεδο με τα περισσότερα επιβατικά αυτοκίνητα της ίδιας εποχής. Ο κινητήρας του ήταν ο ίδιος με του Monkey, ένας αερόψυκτος μονοκύλινδρος κινητήρα SOHC 49cc, ο οποίος χρησιμοποιήθηκε και στο best seller της Honda, το Super Cub. Ο Γορίλας ήταν επίσης εξοπλισμένος με χειροκίνητο κιβώτιο 4 ταχυτήτων, σε αντίθεση με το αυτόματο σύστημα 3 ταχυτήτων του Monkey. Όπως και ο μικρός του αδελφός, ο Γορίλας υπέστη διάφορες βελτιώσεις μέχρι το 1992, οπότε και σταμάτησε η παραγωγή. Η δημοτικότητα του μηχανήματος, ωστόσο, δεν μειώθηκε, με τους λίγους εναπομείναντες μεταχειρισμένους γορίλες να έχουν υψηλές τιμές. Ήταν Φεβρουάριος του 1998 όταν η Honda ξανάρχισε την παραγωγή. Αυτή τη φορά έβγαλε έναν νέο Γορίλα εξοπλισμένο με τον μεγάλο προβολέα του Monkey και χρησιμοποιώντας εξαρτήματα χρωμίου στο περίβλημα των προβολέων, τα φτερά και σε άλλα μέρη. Αν και η μπροστινή σχάρα αφαιρέθηκε, η τεράστια δεξαμενή καυσίμου έμεινε ανέγγιχτη και τα καθίσματα επανασχεδιάστηκαν με γνώμονα την άνεση οδήγησης. Τον Ιανουάριο του 1999 παράχθηκαν 3500 επετειακές μηχανές «Honda Gorilla Spring Collection». Αυτή η έκδοση προοριζόταν να «λάμψει» και γι’ αυτό έχει χρωμιωμένα κομμάτια σχεδόν σε κάθε ορατό μέρος της μοτοσυκλέτας. Το ρεζερβουάρ, το πλαϊνό κάλυμμα, τα μπροστινά πιρούνια, το κάλυμμα της αλυσίδας, οι τροχοί, το κάλυμμα του σωλήνα εξάτμισης, ακόμη και το πλαίσιο και το ψαλίδι αστράφτουν με υπέροχο χρώμιο. Αυτό το αναμφισβήτητα ελκυστικό εξωτερικό, σε συνδυασμό με τους αξιόπιστους μηχανισμούς της Honda από κάτω, υπόσχονταν ένα λαμπρό και λαμπερό μέλλον για τον μεγάλο αδελφό του Πίθηκου. Μερικά τεχνικά χαρακτηριστικά: Μήκος, πλάτος, ύψος: 1365 X 625 X 880mm. Μεταξόνιο: 895mm. Ύψος σέλας: 660mm. Βάρος: 67kg. Αερόψυκτος μονοκύλινδρος τετράχρονος κινητήρας OHC 49cc. Μέγιστη ισχύς 3.1 PS στις 7500 στροφές, μέγιστη ροπή 0.32rpm στις 6000 στροφές. Χωρητικότητα ρεζερβουάρ 9 lt, τέσσερις ταχύτητες, ελαστικά: 3.5-8 35J.
Το κίτ της Tamiya είναι πλούσιο (259 κομμάτια) στην συνηθισμένη καλή ποιότητα της εταιρείας. Δίνει την δυνατότητα κατασκευής δύο εκδοχών: Spring Collection (all chrome) και Pure Black. Εγώ επέλεξα την πρώτη, γλυτώνοντας μπόλικο βάψιμο. Ιδού το κουτί και τα περιεχόμενα του:
|
|
|
Post by Φάνης on Aug 23, 2021 17:59:59 GMT 2
Καλή αρχή Κωνσταντίνε! Αν βρεις χρόνο, βαλε και και φωτο των πλαισίων να δουμε και την ποιότητα των χρωμιωμένων μερών του kit!
|
|
|
Post by alex78 on Aug 23, 2021 18:10:37 GMT 2
Πολύ ευχάριστη έκπληξη Κωνσταντίνε, δεν σου κρύβω πως τα wip μοτοσυκλέτας σου, κατά ένα ανεξήγητο λόγο, τα βρίσκω πολύ συναρπαστικά! Τα νικελωμένα τμήματα θα παραμείνουν ως έχουν (απλή συναρμολόγηση) ή θα βαφτούν εκ νέου? Καλή επιτυχία.
|
|
|
Post by Φάνης on Aug 23, 2021 18:30:39 GMT 2
Πολύ ευχάριστη έκπληξη Κωνσταντίνε, δεν σου κρύβω πως τα wip μοτοσυκλέτας σου, κατά ένα ανεξήγητο λόγο, τα βρίσκω πολύ συναρπαστικά! Τα νικελωμένα τμήματα θα παραμείνουν ως έχουν (απλή συναρμολόγηση) ή θα βαφτούν εκ νέου? Καλή επιτυχία. Θα σου απαντήσει φυσικά ο Κωνσταντίνος, αλλά απο τα γραφόμενα του κατάλαβα οτι θα τα χρησιμοποιήσει όπως είναι για αυτό και ανέφερα φωτο απο τα πλαίσια των χρωμιωμένων μερών. Γενικά τα χρωμιωμένα μέρη απο την μάνα τους, κατά την γνώμη μου δεν προσθέτουν αλλά αφαιρούν πόντους από το συνολικό αποτέλεσμα. Από την άλλη το να πετύχεις με βάψιμο κατάλληλη νικελ επιφάνεια, πολύ δύσκολο αν όχι αδύνατον. Φυσικά με πολύ εξασκηση και προσπάθεια (και κατάλληλα χρώματα, προεργασία), παίρνεις ένα πολύ καλό αποτέλεσμα .... εγώ ακόμη πάντως δεν το έχω καταφέρει! Οπότε ο καθένας βλέπει και αποφασίζει πως θα προχωρήσει με τα χρωμιωμένα μέρη, φυσικά πάντα αναλόγα με την κάθε κατασκευή .....
|
|
|
Post by alex78 on Aug 23, 2021 18:41:21 GMT 2
Συμφωνούμε Φάνη, εξάλλου την ώρα που έγραφα εσύ πόσταρες (1 λεπτό διαφορά ). Βέβαια νίκελ με νίκελ διαφέρει, αλλιώς τα ανεκδιήγητα ας πούμε της Revell, αλλιώς της Tamiya, ειδικά στην 1/6 κλίμακα που τυχαίνει να έχω 2-3 ανάλογα κίτ στην κατοχή μου και τα έχω περιεργαστεί δια ζώσης. Κατά τ' αλλά μαζί σου σε όσα γράφεις.
|
|
|
Post by Φάνης on Aug 23, 2021 18:54:15 GMT 2
Συμφωνούμε Φάνη, εξάλλου την ώρα που έγραφα εσύ πόσταρες (1 λεπτό διαφορά ). Βέβαια νίκελ με νίκελ διαφέρει, αλλιώς τα ανεκδιήγητα ας πούμε της Revell, αλλιώς της Tamiya, ειδικά στην 1/6 κλίμακα που τυχαίνει να έχω 2-3 ανάλογα κίτ στην κατοχή μου και τα έχω περιεργαστεί δια ζώσης. Κατά τ' αλλά μαζί σου σε όσα γράφεις. Ναι Άλεξ, έχω και εγώ 2 μηχανές (επανεκδόσεις) 1:6 της Tamiya, και τα χρωμιωμένα μέρη είναι αρκετά καλά!
|
|
|
Post by konstantinf on Aug 23, 2021 19:03:20 GMT 2
Φάνη και Αλέξη ευχαριστώ πολύ για τα σχόλια! Εικόνες των πλαισίων θα αναρτηθούν σύντομα. Όσον αφορά στα χρώμια ο Φάνης έχει εν μέρει δίκιο. Κατά την γνώμη μου τα ασθενή σημεία είναι δύο: τα σημεία κόλλησης όπου εμφανίζεται μια ακαλαίσθητη γραμμή. Και σε ορισμένες περιπτώσεις το too much γυαλάδας. Δεν μιλάω φυσικά για κακή ποιότητα χρωμίωσης (π.χ. Heller, Airfix) που δεν υπάρχει στην προκειμένη περίπτωση.
Στις μηχανές οι ραφές συγκόλλησης εμφανίζονται στο πλαίσιο, στο ρεζερβουάρ και στα φτερά. Το πλαίσιο δεν είναι πρόβλημα καθώς καλύπτεται πλήρως από ρεζερβουάρ και σέλα. Και στο κιτ αυτό τα φτερά και το ρεζερβουάρ δίνονται μονοκόμματα.
Το φαινόμενο too much εδώ είναι ηθελημένο, το παιχνίδι που έκανε η Honda γι' αυτήν την σπέσιαλ έκδοση.
Όλη αυτή η μακρηγορία για να δώσω μια αξιοπρεπή δικαιολογία στην απόφασή μου να μην πειράξω τα χρώμια και να τα χρησιμοποιήσω ως έχουν. Όπως είπα, μια χαλαρή και ξεκούραστη κατασκευή!
|
|
|
Post by gtziaf on Aug 24, 2021 9:41:58 GMT 2
Καλή επιτυχία, Κώστα. Να προσθέσω και την δική μου πινελιά για τα χρώμια. Ο λόγος που αποχρωματίζουμε πέρα από το αποκατασταθεί η υπερβολική εκτός κλίμακας γυαλάδα κάποιον περιπτώσεων, είναι να μειωθεί το αφύσικο πάχος από τα υποστρώματα βερνικιού και χρωμίου, που χρησιμοποιούν οι εταιρείες για να τα υλοποιήσουν. Σε αυτές τις περιπτώσεις εκτός από το χρώμιο (με χλωρίνη) πρέπει να φύγει και το υπόστρωμα βερνίκι (με μοντελιστικό λάκερ - όχι εμπορίου, θα τα τινάξει τα πέταλα, ή ισοπροπυλική). Από την άλλη, και αυτό αφορά τις πρόσφατε κυκλοφορίες της Tamiya, τα χρώμια της είναι πλέον πάρα πολύ ρεαλιστικά (βλ. π.χ. 300SL) και πολύ κοντά στην πραγματικότητα. Οπότε μπορούν να χρησιμοποιούνται όπως έχουν ανάλογα με τη αισθητική του καθερνό φυσικά. Τώρα 2 λύσεις που εφαρμόζω εγώ. Αν τα χρώμια είναι καλής ποιότητας χωρίς σημάδια ή γραμμές καλουπιού, τα ψεκάζω χωρίς αστάρια κλπ με ένα απαλό χέρι, σχεδόν διαφανές, polished aluminium για να κατεβεί η γυαλάδα στην κλίμακα. Πιθανόν να μπορεί να γίνει με κάποιο σπρέι, αλλά δεν το έχω δοκιμάσει και δεν ξέρω πόσο εφικτό είναι αυτό το απαλό και αχνό χέρι. Αν το δοκιμάσει κάποιος μας ενημερώσει. Η δεύτερή, αφορά το σημάδι που μένει από τη αφαίρεση από το πλαίσιο. Εκεί μπορούμε με τη χρήση ενός μαρκαδόρου (μολότοφ ή αντίστοιχο) να καμουφλάρουμε κάπως την κατάσταση. Αν δεν είναι σε πολύ εμφανές σημείο, η λύση είναι τίμια. Αυτά, ελπίζω να είναι χρήσιμα τα παραπάνω. Καλημέρα
|
|
|
Post by konstantinf on Aug 24, 2021 11:22:40 GMT 2
More than useful, και κάποια απ' αυτά τα έχω εφαρμόσει κατά καιρούς ενστικτωδώς. Σε ό,τι αφορά στον μετριασμό της υπερβολικής γυαλάδας, το μόνο που έχω χρησιμοποιήσει είναι ελαφρός ψεκασμός με βερνίκι semi-gloss π.χ. της Gunze. Το αποτέλεσμα ήταν κάπως περισσότερο απ' ό,τι χρειάζονταν, αλλά όχι τραγικά. Υποθέτω ότι με τον αερογράφο μπορεί κανείς να ελέγξει ακόμα καλύτερα το αποτέλεσμα. Με την ευκαιρία αυτής της ανάρτησης, ιδού και η εικόνα όλων των πλαισίων - τα χρώμια της Tamiya είναι όντως εξαιρετικής ποιότητας:
|
|
|
Post by Φάνης on Aug 24, 2021 12:13:18 GMT 2
|
|
|
Post by konstantinf on Aug 24, 2021 15:00:38 GMT 2
Yesss Sir!
|
|
|
Post by nektarios on Aug 25, 2021 20:33:49 GMT 2
Καλή αρχή κι από μένα Κωνσταντίνε! Το αποτέλεσμα αναμένεται... απαστράπτον! 😀 Όσο για το θέμα των νίκελ, κατανοώ πλήρως την επιλογή σου για ΟΟΒ εφαρμογή, αφού στη δική μου τουλάχιστον περίπτωση ο,τιδήποτε άλλο θα ήταν αδιανόητο, για τεχνικούς λόγους...
|
|
|
Post by konstantinf on Aug 26, 2021 6:10:45 GMT 2
Ευχαριστώ πολύ Νεκτάριε! Όσο για τα χρώμια, πέρα από το γεγονός ότι, αφού η Honda το διέπραξε έτσι, καλό θα ήταν να αποθανατιστεί έτσι, η μέχρι τώρα ενασχόλησή μου με το κιτ έδειξε ότι η αποχρωμίωση των λίγων κομματιών που το χρειάζονται είναι δύσκολη και χρονοβόρα, οπότε για φαντάσου να έπρεπε να γίνει σε όλα...
|
|
|
Post by konstantinf on Aug 29, 2021 8:01:49 GMT 2
Καλημέρα σε όλους! Την εβδομάδα που πέρασε συναρμολογήθηκε το πλαίσιο...
... ο κινητήρας και το κιβώτιο ταχυτήτων...
... και το καρμπιρατέρ:
Μέχρι στιγμής ουδέν πρόβλημα, πλην της δύσκολης αποχρωμίωσης (ακόμα και τα μικρά κομμάτια χρειάζονται πάνω από μια μέρα λουτρό χλωρίνης, τα μεγαλύτερα περισσότερο) για όσα κομμάτια χρειάζονται βάψιμο. Από την άλλη αυτό εγγυάται εξαιρετική ποιότητα στο χρώμιο όσων κομματιών μένουν ως έχουν. Τέλεια συναρμογή, προσεγμένη σύνδεση των κομματιών με το πλαίσιο έτσι που τα σημεία σύνδεσης να κρύβονται κατά την συναρμολόγηση. Μικρή παύση μιας εβδομάδας τώρα, πριν επιστρέψω στους δύο πάγκους. Να έχετε μια καλή Κυριακή!
|
|
|
Post by alex78 on Aug 29, 2021 10:55:18 GMT 2
Καλημέρα Κωνσταντίνε! Εξακολουθώ βέβαια ακόμα να μην καταννοώ πλήρως την επιλογή μισά ως έχουν μισά αποχρωμιωμένα... Κατά τ' άλλα με την απαίδευτη συναρμολόγηση δείχνει πολύ ωραίο. Καλή φόρτιση μπαταριών στις διακοπές.
|
|
|
Post by konstantinf on Aug 29, 2021 12:06:33 GMT 2
Ευχαριστώ πολύ για τα σχόλια και τις ευχές Αλέξη! Σχετικά με τα μισά-μισά: Όπως είδατε και στην φωτογραφία των πλαισίων, με εξαίρεση δύο μαύρα πλαίσια που δίνουν κομμάτια για την all black εκδοχή και μερικά μαύρα λάστιχα (μαρσπιέ, χερούλια), όλα τα άλλα πλαίσια είναι χρωμιωμένα (ένα ματ, τα υπόλοιπα γυαλιστερά). Ωστόσο, όπως φαίνεται και στο απόσπασμα από τις οδηγίες:
... μερικά (όχι πολλά) χρωμιωμένα κομμάτια πρέπει να βαφτούν. Στο συγκεκριμένο παράδειγμα, τα Α13 και Α14 με Flat Black, τα Α10, Α15 και Α16 με Semi-gloss Black. Για μικρά κομμάτια όπως τα Α13 και Α14, το βάψιμο γίνεται στο χέρι με πινέλο, πάνω από το χρώμιο. Για μεγαλύτερα, όπως τα Α10, 15, 16 και προκειμένου να επιτευχθεί ομοιομορφία στο βάψιμο και να αποφευχθούν οι γραμμές του πινέλου, γίνεται πρώτα αποχρωμίωση (αλλά όχι και αφαίρεση του βερνικιού από κάτω, όπως είχε συστήσει ο Γιώργος, αλλά βαριέμαι εγώ να κάνω) και μετά αστάρωμα και βάψιμο με σπρέι.
Ελπίζω να έγινα σαφής.
|
|