|
|
Post by gtziaf on Dec 11, 2011 19:17:34 GMT 2
Το βάψιμο είναι, ίσως, η πιο ανιαρή παρουσίαση κατά τη διάρκεια της κατασκευής, αλλά αποτελεί το 80% της επιτυχίας ενός project αυτοκινήτου. Οπότε δεν έχω πολλά να σας δείξω αυτή τη φορά… μιας και το σημερινό update αφορά, τι άλλο, το βάψιμο της Beta. Αρχικά όμως, είχαν περαστεί 3 χέρια άσπρο αστάρι της Tamiya Εδώ πρέπει να επισημάνω, ότι το μυστικό για ένα γυαλιστερό βάψιμο είναι το ΓΥΑΛΙΣΤΕΡΟ ΤΟ ΑΣΤΑΡΙ. Οπότε τρίβουμε την ασταρωμένη επιφάνεια με ένα micromesh (π.χ. 3200 βαθμών). Μετά καλό είναι να περάσουμε ένα fine compound (ναι, γυάλισμα στο αστάρι) και στη συνέχεια βούρτσισμα και πλύσιμο. Στην Beta δεν πέρασα compound στο αστάρι, γιατί πουθενά δεν έχω δει φώτο μιας πολύ γυαλιστερής Beta, οπότε θέλησα να έχω ένα πιο μετρημένο – αγωνιστικό φινίρισμα. Τα παραπάνω (το γυάλισμα του ασταριού), δεν είναι θεωρίες αλλά δοκιμασμένες λύσεις-ιδέες. (π.χ. Δείτε 599, όπου δεν χρειάστηκα, καν βερνίκι για ένα γυαλιστερό αποτέλεσμα). ![]() ![]() ![]() Στη συνέχεια, ακολούθησε το βάψιμο με το TS26 της Tamiya. Δύο mist coats στην αρχή και δύο semi-wet στη συνέχεια (με μία μέρα καθυστέρηση το ένα από το άλλο). Επειδή το αμάξωμα καλύπτεται κατά 75% από decals, ήμουν ιδιαίτερα ευγενικός στα wet coat. Επίσης βάφτηκαν τα κύρια μεταλλικά κομμάτια (προσέξτε τη μέθοδο συγκράτησης της αεροτομής). ![]() ![]() ![]() ![]() Αντίθετα με τη συνήθη πρακτική μου, να γυαλίζω μετά από περίπου μια εβδομάδα από το βάψιμο, προχώρησα σε ένα γρήγορο γυάλισμα του μοντέλου, μόλις 2 μέρες μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας του βαψίματος. Επίσης μασκαρίστηκαν και βάφτηκαν, μαύρες, οι εισαγωγές αέρα. ![]() ![]() Οπότε, σε αυτή τη φάση είμαστε κάπου εδώ : ![]() Ακολουθεί η πιο δύσκολη διαδικασία του συγκεκριμένου project, που δεν είναι άλλη από την κόλληση των decals, τα οποία, για να σας τα θυμίσω, είναι αυτά : ![]() Μια αρχική μελέτη των αυτοκόλλητων, με οδήγησε στο συμπέρασμα, ότι τουλάχιστον τα Νο.3 και 5 θα πρέπει να κοπούν σε επιμέρους τμήματα. Επίσης, δεν ξέρω τι θα κάνω με το Νο.6 που θα πρέπει να ακολουθήσει τις γρίλιες του καλύμματος του κινητήρα. Κάθε ιδέα είναι ευπρόσδεκτη… ΥΓ. Στις φώτο ξεπέρασα τον εαυτό μου. Μα τόσο χάλι. Σας ζητώ ειλικρινά συγνώμη για αυτό. ΥΓ2. Μην με κράξετε για το λάστιχο στων παρμπρίζ. Είναι πρόχειρα περασμένο με μαρκαδόρο για να έχω σημείο αναφοράς , για τα decals. Σας ευχαριστώ για το χρόνο σας. Nα είστε όλοι καλά… Με φιλικούς-συναδελφικούς χαιρετισμούς… |
|
|
|
Post by gtziaf on Dec 11, 2011 19:19:37 GMT 2
Η κόλληση των σημάτων αποτελεί την επόμενη διεργασία του project και είναι μια από τις πιο δύσκολες εργασίες στο κιτ. Πριν ξεκινήσει την παράθεση των φωτογραφιών, ας πούμε ορισμένα πράγματα για τα decals της Hiro. Αρχικά έψαχνα για το λογότυπο μιας μεγάλης εταιρίας του χώρου (π.χ Cartograf), και άρχισα να ανησυχώ όταν δεν βρήκα πουθενά κάτι σχετικό. Η ποιότητα τους διέψευσε τελικά τους φόβους μου. Τώρα για τα σήματα, αυτά καθ ΄ αυτά, η αρχική εντύπωση είναι ότι είναι αρκετά χοντρά και σπάνε εύκολα. Αλλά, δεν έχουν καθόλου φιλμ (δεν έχω ξαναδεί κάτι παρόμοιο ποτέ) κι αν τα λούσεις στο βελτιωτικό το πάχος τους εξανεμίζεται και το σκαλοπάτι εξαφανίζεται. Θα ήθελα επίσης, να έχουν λίγο περισσότερη κολλητική ικανότητα. Το πιο δυνατό τους σημείο είναι η ζωντάνια των χρωμάτων, το υλικό (ο Σταύρος μου είπε ότι μάλλον είναι silk decals) και το πόσο γυαλιστερά δείχνουν (δεν χρειάζονται καν βερνίκι). Η διαδικασία έγινε πολύ προσεκτικά, ένα – ένα decal κάθε φορά, ζέσταμα με σεσουάρ και εφαρμογή βελτιωτικού. Την πρώτη μέρα η εικόνα ήταν αυτή : ![]() ![]() Την επόμενη η beta έδειχνε κάπως έτσι… ![]() ![]() Μερικές μέρες αργότερα : ![]() ![]() Πολλές μέρες μετά… ![]() ![]() ![]() ![]() Σε αυτή τη φάση το μοντέλο θα πρέπει να καθαριστεί από τα σημάδια της εφαρμογής των decals. Μέχρι τότε η εικόνα της beta είναι αυτή και νομίζω ότι αρχίζει (σιγά-σιγά) να μοιάζει με αγωνιστικό αυτοκίνητο… ![]() Σας ευχαριστώ για το χρόνο σας. Nα είστε όλοι καλά… Με φιλικούς-συναδελφικούς χαιρετισμούς… |
|
|
|
Post by gtziaf on Dec 11, 2011 19:21:06 GMT 2
Για όσο περίμενα μια ηλιόλουστη μέρα, ώστε να βερνικώσω το αμάξωμα, αποφάσισα να ασχοληθώ με τα επιμέρους = μικρότερα κομμάτια, της Beta… Ξεκίνησα με αυτά που λείπουν (και δεν είναι λίγα, όπως θα δείτε στη συνέχεια) και συγκεκριμένα με το rollcage. Από τις φωτογραφίες προκύπτει ότι η Beta δεν είχε full cage. Έτσι έφτιαξα το ακόλουθο, με κυλινδρικό πλαστικό της evergreen, την διάσταση του οποίου αποφάσισα μετά από μέτρημα της διατομής, ενός cage που είχα στα spares. ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() Έβαψα με alclad black base primer τα κύρια μεταλλικά τμήματα του κιτ, που είχα καθαρίσει παλιότερα. ![]() ![]() ![]() ![]() Ασχολήθηκα επίσης με τα καθίσματα, τα οποία αφού βάφτηκαν με το μαύρο αστάρι της alclad, ψεκάστηκαν με πολλά ελαφριά χέρια με fabric paint, της tenco (την οποία είχα πολύ καιρό, αλλά δεν δοκίμαζα εξαιτίας κάποιων άδικων κριτικών, που είχα διαβάσει στο AF) ![]() ![]() Ακλούθησε το καθάρισμα, πλύσιμο και γυάλισμα των μικρών μεταλλικών κομματιών του κιτ. Δυστυχώς διαπίστωσα κάποιες σημαντικές ελλείψεις (π.χ. πεταλιέρα, footrest). Καλά να είναι το spare box. ![]() ![]() Το κιτ, συν τις άλλοις, δεν δίνει χειρόφρενο. Προσπάθησα να το ανακαλύψω στις φώτο αλλά δεν το διέκρινα πουθενά. Οπότε η βοήθεια σας, είναι πολύτιμη, ευπρόσδεκτη και απαραίτητη… Σας ευχαριστώ για το χρόνο σας. Nα είστε όλοι καλά… Με φιλικούς-συναδελφικούς χαιρετισμούς… |
|
|
|
Post by gtziaf on Dec 11, 2011 19:22:52 GMT 2
Οι εργασίες πάνω στη Beta έχουν αποκτήσει πιο γρήγορο ρυθμό, οπότε έχουμε νέα πρόοδο στο αφιέρωμα, πριν το Σαββατοκύριακο αυτή τη φορά (βοηθάει βεβαία ότι είμαι home alone των τελευταίο καιρό)… Συνεχίζοντας με τις ελλείψεις του κιτ, ασχολήθηκα με τις λεπτομέρειες στο εσωτερικό της πόρτας. Αποφάσισα, για λόγους ευκολίας, ευελιξίας και ασφάλειας, να μην δουλέψω απευθείας πάνω στο αμάξωμα, αλλά να το κατασκευάσω αυτόνομα. Το πατρόν έγινε με χαρτοταινία και ο σκελετός με φύλο και μήκη πλαστικού. ![]() ![]() Στη συνέχεια, σειρά έχει η ενασχόληση με τα PE τμήματα και συγκεκριμένα τον υαλοκαθαριστήρα που τον αποτελούν τρία από αυτά… ![]() Ακολούθως τα μικρά μεταλλικά κομμάτια, κάποια PE και οι πόρτες συγκεντρώθηκαν και βάφτηκαν με το alclad black primer. ![]() ![]() Από αυτά πρώτα ασχολήθηκα με το τιμόνι, του οποίου η στεφάνη βάφτηκε με semi-gloss black. Ακολούθησε ο πίνακας οργάνων, στον οποίο προστέθηκαν κάποιες λυχνίες, ασφάλειες (το άσπρο κομμάτι που δεν φαίνεται καλά στη φώτο. Έκανα εγκοπές που δεν φαίνονται εδώ, αλλά θα τις περάσω ένα wash για να τονιστούν) και διακόπτες (κυκλικό bolt στη βάση και μήκος πλαστικού για το στέλεχος). Τέλος συνεχίστηκε η προσθήκη λεπτομέρειας στο εσωτερικό της πόρτας (μένουν κάποια μπιχλιμπίδια, μερικές βίδες, κλπ.), πάντα με βάση φωτογραφίες του πραγματικού και οδηγό το κιτ της Esci. ![]() ![]() ![]() ![]() Στη συνέχεια ασχολήθηκα με τις αεροτομές και τα εμπρός γρίλιες. Έχουν ακόμη δουλίτσα, άλλα έγινε μια αρχή… ![]() ![]() ![]() Τέλος, ξεκίνησα να γυαλίζω το αμάξωμα (μετά το βερνίκωμα με γυαλιστερό της gunze)… ![]() ![]() Ελπίζω να σας αρέσει και να μην το βαρεθήκατε. Εγώ πλέον έχω αρχίσει και απολαμβάνω την κατασκευή. Σας ευχαριστώ για το χρόνο σας. Nα είστε όλοι καλά… Με φιλικούς-συναδελφικούς χαιρετισμούς… |
|
|
|
Post by gtziaf on Dec 11, 2011 19:24:05 GMT 2
Το προτελευταίο update της Beta είναι πλέον γεγονός και αφορά το εσωτερικό. Προετοιμάστηκαν τα επιμέρους κομμάτια και τοποθετήθηκαν τα πεντάλ και το footrest που προέρχονται από, καταλλήλως τροποποιημένα περισσεύματα από άλλα κιτ… ![]() ![]() ![]() Με μήκη πλαστικού, PE παξιμάδια, rivets και καρφίτσες έγιναν οι διακόπτες στη κεντρική κονσόλα, ενώ κολλήθηκαν και καναδύο κομμάτια decals για ποικιλία στη εμφάνιση. Επίσης κολλήθηκε και τοποθετήθηκε μια δέσμη από καλώδια στη θέση που δημιουργήθηκε σε προηγούμενα στάδια, για αυτό το σκοπό. Τέλος κολλήθηκε στη θέση του το roll cage. ![]() ![]() ![]() Πιο ευχάριστη κατασκευαστική διαδικασία, για μένα, στο εσωτερικό είναι η προσθήκη των ζωνών ασφαλείας. Η Hiro έδινε έτοιμο βαμμένο το ύφασμα και σήματα σε αυτοκόλλητο ύφασμα, τα οποία όμως ήταν 3 από κάθε μάρκα. σε δύο μεγέθη. Έτσι κούρσεψα ένα άλλο κιτ της εταιρίας, που είχε το ίδιο σετ για να συμπληρώσω τις ζώνες μου. Για τις ίδιες τις ζώνες, πρέπει να θυμίσω ότι οι πόρπες που δίνονται, δεν φτάνουν για δύο κάθισμα, οπότε αναζητήθηκαν συμπληρωματικές σε aftermarket σετ, που είχα ήδη στο εργαστήριο μου. Οπότε το εσωτερικό μοιάζει κάπως έτσι… ![]() ![]() ![]() ![]() Αυτά τα λίγα για σήμερα. Τα επόμενα σύντομα… Σας ευχαριστώ για το χρόνο σας. Nα είστε όλοι καλά… Με φιλικούς-συναδελφικούς χαιρετισμούς… |
|
|
|
Post by gtziaf on Dec 11, 2011 19:26:08 GMT 2
Και αισίως φτάσαμε στο τελευταίο update του δεύτερου μέρους του αφιερώματος στον αδικοχαμένο Gilles. Αρχικά έγινε λίγη δουλειά στα λάστιχα και τις ζάντες. Τα λάστιχα του κιτ είναι αρκετά καλής ποιότητας, το ίδιο και τα σήματα που κωλύθηκαν χωρίς να περαστούν με gloss βερνίκι (βλ. βαρεμάρα). Στη συνέχεια με μείγμα mat βερνικιού και smoke, ψεκάστηκαν για να αποχτήσουν πιο ρεαλιστική υφή, αλλά δεν έγινε άλλη παλαίωση, επειδή το μοντέλο θα είναι του κουτιού. Τέλος στις ζάντες κολλήθηκαν βαλβίδες (pe bolt για τη βάση και rivet 0,5mm για τη βαλβίδα)… ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() Στη συνέχεια ασχολήθηκα με κάποιες εξωτερικές λεπτομέρειες του κιτ και το περιβόητο κάλυμμα του κινητήρα. Επειδή όταν πάω Θεσσαλονίκη έχω κάποιες υποχρεώσεις, θα ήταν αδύνατο να συναντηθώ με τον Παναγιώτη (τον οποίο ευχαριστώ για την προσφορά του), αποφάσισα να προχωρήσω με το Plan B. Σε δοκιμή διαπίστωσα ότι το decal διαλυόταν όταν πήγα να το κόψω πάνω στη γρίλια (μάλλον, εξαιτίας της πολύ μικρής απόστασης μεταξύ τους), οπότε τις κάλυψα με μαύρη ταινία. Όχι πολύ ρεαλιστικό (ψιλό-λαλακία για να είμαστε ακριβείς), αλλά τελικά όταν μπαίνει το τζάμι πάνω, δεν φαίνονται και πολλά. Στη συνέχεια το βερνίκωσα και μένει το γυάλισμα (αλλά δεν έβγαλα φώτο για λόγους που θα σας εξηγήσω λίγο πιο κάτω). ![]() ![]() Τέλος τα μηχανικά μέρη (ή μια τζούρα από αυτά), όπου έγινα μικρές προσθήκες, μπήκαν κάνα δύο καλώδια και αυτό ήταν… Τέλος τα λάστιχα κολλήθηκα στο σασί και η Βετούλα πάτησε στους τροχούς της.  ![]() ![]() ![]() ![]() Κανονικά, εδώ έπρεπε να σας παρουσιάσω πως κόλλησα το εμπρός σπόιλερ (το οποίο είναι κοντύτερο από το πλάτος της μύτης του αυτοκινήτου και δεν εφαρμόζει), για τα vac τζάμια και τα pe λάστιχα τους (που έφαγα τρία ξενύχτια για να τα βάλω), τις χαριτωμενιές με το ανοιγόμενο πίσω τμήμα τζαμιού στη μεριά του οδηγού και το μισοκατεβασμένο τζάμι του συνοδηγού, τα πλαϊνά ψυγεία που χρειάστηκε να κοπούν για να μπορεί να εφαρμόσει το καπάκι στο σασί, τις πίσω γρίλιες που δεν πιάνουν πουθενά, και τέλος ότι οι βίδες συγκράτησης του σασί είναι ελάχιστα έκκεντρες, με συνέπεια τα λάστιχα της αριστερής μεριάς να εξέχουν λίγο. Αλλά δεν μπόρεσα = δεν είχα διάθεση να βγάλω καμιά φώτο (άλλωστε οι βρισιές και οι κατάρες δεν αποτυπώνονται στο φωτογραφικό φακό). Και πλέον, αν ήμασταν στα τέλη της δεκαετίας του ’70, οι Villeneuve και Röhrl θα μπορούσαν να πηδήξουν μέσα και να τη πάνε flat-out μέχρι το επόμενο σημείο ανασυγκρότησης. ![]() Με φιλικούς-συναδελφικούς χαιρετισμούς… |
|
|
|
Post by gtziaf on Dec 11, 2011 19:29:16 GMT 2
Το δεύτερο μέρος του αφιερώματος στον Βιλνέβ, ολοκληρώνεται με τη φωτογραφική παρουσίαση της Lancia Beta Montecarlo από το κιτ της MFH στην 1/24, η κατασκευή της οποίας με απασχόλησε τους τελευταίους 2 μήνες. Το κιτ έδειχνε απλό (κύρια εξαιτίας των λίγων κομματιών), αλλά η πράξη ήταν λίγο διαφορετική, καθώς έκρυβε αρκετές παγίδες, κάτι όχι περίεργο για τέτοιου είδους κιτ. Τελικά, όλα κύλησαν αρκετά καλά και η αισθητική του τελειωμένου μοντέλου, αποζημιώνει για τις όποιες δυσκολίες-παραλείψεις. ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ΥΓ. Τώρα που βλέπω τις φώτο, οι εμπρός κάθετες γρίλιες θέλουν διόρθωση. κάτι που θα γίνει άμεσα. Ελπίζω να μην βαρεθήκατε κατά τη διάρκεια και να σας αρέσει το αποτέλεσμα… Σας ευχαριστώ για το χρόνο σας. Nα είστε όλοι καλά… Με φιλικούς-συναδελφικούς χαιρετισμούς… |
|
