Lotus 49 1/12 Tamiya
Nov 4, 2011 8:17:48 GMT 2
Post by est1976 on Nov 4, 2011 8:17:48 GMT 2
Καλησπέρα
Πριν από λίγο καιρό τελείωσα μια F1 που πάντα ήθελα και που έλειπε από τη συλλογή μου.
Η προσφορά και οι ...φιτιλιές του gtziaf -ευχαριστώ ακόμα μια φορά Γιώργο- με έσπρωξαν στο μεγάλο εγχείρημα να καταπιαστώ με ένα αυτοκίνητο "ορόσημο" στα αγωνιστικά δρώμενα του ΠΠ, ενός αυτοκινήτου που ήταν μια από τις υλοποιήσεις της ιδιοφυίας και του επαναστατικού τρόπου σκέπτεσθαι του Colin Chapman.
Αυτό είχε να κάνει κυρίως με την ιδέα του Βρετανού να κάνει τον κινητήρα δομικό μέρος της ανάρτησης και να απαλλαγεί από το πολύ βάρος που που επέβαλε η τότε αρχιτεκτονική, δηλ. της δημιουργίας "λίκνου" σαν προέκταση του σασί για την υποδοχή του κινητήρα, με ταυτόχρονη αγκύρωση της πίσω ανάρτησης σε αυτό το "λίκνο". Εδώ ο Colin βίδωσε τον κινητήρα στο τέλος του κυρίως σασί, πίσω από τον οδηγό, αγκύρωσε την πίσω ανάρτηση πάνω στο μπλοκ του κινητήρα και στη συνέχεια βίδωσε το κιβώτιο -ZF βέβαια που ήταν τότε από τις κορυφές στα συστήματα μετάδοσης- στο τέλος του κινητήρα. Και άλλοι το είχαν δοκιμάσει αλλά είχαν μείνει στη δοκιμή.
Κάτι ακόμα που χαρακτηρίζει την 49 είναι ότι μαζί της έκανε το ντεμπούτο του ένας θρυλικός κινητήρας, ο Cosworth DFV (Double Four Valve) που ήταν το αποτέλεσμα της ...πειθούς του Colin προς την Ford. Ενας κινητήρας με 155 νίκες σε όλες τις εκδόσεις του και με όλες τις τροποποιήσεις του.
Τέλος, το κυρίως θέμα μου που είναι ο μεγάλος Jim Clark, ένας ακόμη από τους μεγάλους που πήγε άδικα στο απόγειο της αγωνιστικής του απόδοσης, ευτυχώς όχι με την 49 και που εγώ τον τοποθετώ πλάι στους Gilles, Cevert, Peterson και Ayrton.
Η μεγάλη σπαζοκεφαλιά που μου προέκυψε ήταν...δυο:
1) Το κιτ που είχα στα χέρια μου ήταν η 49Β από την οποία έπρεπε να γίνει η 49
από αυτήν
σε αυτήν 
Αυτό σημαίνει ότι έπρεπε να κλείσουν διάφορες ...χαράδρες αερισμού και διάφορες αναμονές βάσεων αεροτομών άσχετες με την 49. Μόνο σύμμαχός μου η γαϊδουρινή μου υπομονή!!
2) Οι αθεόφοβοι Γιαπωνέζοι έιχαν σκεφτεί και σχεδιάσει το κιτ για να παίρνει κινητήρα και...μπαταρίες. Αρα υπήρχε και το πρόβλημα με τις τρύπες για τα καλώδια αλλά προπάντων με την εγκοπή του διακόπτη ON-OFF, καθώς και το πορτάκι φόρτωσης των μπαταριών.
Το αυτοκίνητο που χτίστηκε είναι η 49 του Βρετανού που νίκησε στ GP Νοτίου Αφρικής την 1 Ιανουαρίου 1968. Ήταν η τελευταία του νίκη και ο τελευταίος του αγώνας στην F1. Σκοτώθηκε στις 7 Απριλίου σε αγώνα F2 στο Χοκενχαιμ
Δεν χρησιμοποιήθηκε κανένα aftermarket και υπενθυμίζω ότι δεν χρησιμοποιώ αερογράφο.
Αυτά και ελπίζω να σας αρέσει.
Ευχαριστώ για τον χρόνο σας. ::salut:: ::salut:: ::salut::
Πριν από λίγο καιρό τελείωσα μια F1 που πάντα ήθελα και που έλειπε από τη συλλογή μου.
Η προσφορά και οι ...φιτιλιές του gtziaf -ευχαριστώ ακόμα μια φορά Γιώργο- με έσπρωξαν στο μεγάλο εγχείρημα να καταπιαστώ με ένα αυτοκίνητο "ορόσημο" στα αγωνιστικά δρώμενα του ΠΠ, ενός αυτοκινήτου που ήταν μια από τις υλοποιήσεις της ιδιοφυίας και του επαναστατικού τρόπου σκέπτεσθαι του Colin Chapman.
Αυτό είχε να κάνει κυρίως με την ιδέα του Βρετανού να κάνει τον κινητήρα δομικό μέρος της ανάρτησης και να απαλλαγεί από το πολύ βάρος που που επέβαλε η τότε αρχιτεκτονική, δηλ. της δημιουργίας "λίκνου" σαν προέκταση του σασί για την υποδοχή του κινητήρα, με ταυτόχρονη αγκύρωση της πίσω ανάρτησης σε αυτό το "λίκνο". Εδώ ο Colin βίδωσε τον κινητήρα στο τέλος του κυρίως σασί, πίσω από τον οδηγό, αγκύρωσε την πίσω ανάρτηση πάνω στο μπλοκ του κινητήρα και στη συνέχεια βίδωσε το κιβώτιο -ZF βέβαια που ήταν τότε από τις κορυφές στα συστήματα μετάδοσης- στο τέλος του κινητήρα. Και άλλοι το είχαν δοκιμάσει αλλά είχαν μείνει στη δοκιμή.
Κάτι ακόμα που χαρακτηρίζει την 49 είναι ότι μαζί της έκανε το ντεμπούτο του ένας θρυλικός κινητήρας, ο Cosworth DFV (Double Four Valve) που ήταν το αποτέλεσμα της ...πειθούς του Colin προς την Ford. Ενας κινητήρας με 155 νίκες σε όλες τις εκδόσεις του και με όλες τις τροποποιήσεις του.
Τέλος, το κυρίως θέμα μου που είναι ο μεγάλος Jim Clark, ένας ακόμη από τους μεγάλους που πήγε άδικα στο απόγειο της αγωνιστικής του απόδοσης, ευτυχώς όχι με την 49 και που εγώ τον τοποθετώ πλάι στους Gilles, Cevert, Peterson και Ayrton.
Η μεγάλη σπαζοκεφαλιά που μου προέκυψε ήταν...δυο:
1) Το κιτ που είχα στα χέρια μου ήταν η 49Β από την οποία έπρεπε να γίνει η 49
από αυτήν
σε αυτήν 
Αυτό σημαίνει ότι έπρεπε να κλείσουν διάφορες ...χαράδρες αερισμού και διάφορες αναμονές βάσεων αεροτομών άσχετες με την 49. Μόνο σύμμαχός μου η γαϊδουρινή μου υπομονή!!
2) Οι αθεόφοβοι Γιαπωνέζοι έιχαν σκεφτεί και σχεδιάσει το κιτ για να παίρνει κινητήρα και...μπαταρίες. Αρα υπήρχε και το πρόβλημα με τις τρύπες για τα καλώδια αλλά προπάντων με την εγκοπή του διακόπτη ON-OFF, καθώς και το πορτάκι φόρτωσης των μπαταριών.
Το αυτοκίνητο που χτίστηκε είναι η 49 του Βρετανού που νίκησε στ GP Νοτίου Αφρικής την 1 Ιανουαρίου 1968. Ήταν η τελευταία του νίκη και ο τελευταίος του αγώνας στην F1. Σκοτώθηκε στις 7 Απριλίου σε αγώνα F2 στο Χοκενχαιμ
Δεν χρησιμοποιήθηκε κανένα aftermarket και υπενθυμίζω ότι δεν χρησιμοποιώ αερογράφο.
Αυτά και ελπίζω να σας αρέσει.
Ευχαριστώ για τον χρόνο σας. ::salut:: ::salut:: ::salut::
