|
|
Post by gtziaf on Jul 6, 2022 22:36:36 GMT 2
|
|
|
|
Post by gtziaf on Jul 6, 2022 22:41:55 GMT 2
Και για όσους ενδιαφέρονται για τα ιστορικά στοιχεία, για τον αγώνα και τον οδηγό σας τα παραθέτω, κάνοντας κοπτοραπτική από άρθρα που έχω γράψει στο παρελθον...
Porsche 917K – Daytona 1971
Στις 13 Μαρτίου 1969 η Porsche παρουσίασε στη Γενεύη, την θρυλική 917, ίσως, το καλύτερο αγωνιστικό όλων των εποχών. Η γερμανική εταιρεία ξεκίνησε το «Project 917» τον Ιούνιο του 1968, όταν η Διεθνής Ομοσπονδία Αυτοκινήτου ανακοίνωσε μια κατηγορία sport αυτοκινήτων, με κυβισμό έως πέντε λίτρα και ελάχιστο βάρος 800 κιλά.
Πίσω από το κάθισμα του οδηγού υπήρχε ένας αερόψυκτος, 12κύλινδρος, επίπεδος (boxer) κινητήρας με ισχύ 580 ίππων και αρχική χωρητικότητα 4.5 λίτρα. Το σωληνοειδές πλαίσιο ήταν κατασκευασμένο από αλουμίνιο, ενώ το αμάξωμα από συνθετικά υλικά ενισχυμένα με υαλονήματα. Οι μηχανικοί της Porsche εξέλισσαν διαφορετικές εκδόσεις του αμαξώματος, ώστε αυτό να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις που έθεταν οι διάφορες αγωνιστικές πίστες.
Υπό την επίβλεψη του Ferdinand Piech, η παραγωγή των προβλεπόμενων 25 μονάδων του νέου αγωνιστικού μοντέλου ολοκληρώθηκε τον Απρίλιο του 1969, έτσι ώστε η 917 να μπορέσει να ξεκινήσει την αγωνιστική της καριέρα τον ίδιο χρόνο. Αφού εγκατέλειψε τους πρώτους τρεις αγώνες λόγω προβλημάτων νεότητας, η 917 ξεκίνησε την επιτυχημένη πορεία στον αγώνα 1.000 χιλιομέτρων του Οsterreichring.
To 1970 οι 917 μοιράστηκαν σε 3 ιδιωτικές ομάδες (Martini Racing, JWA Gulf Racing και Porsche Salzburg), οι οποίες ανέλαβαν την εκπροσώπηση των Γερμανικών χρωμάτων στο παγκόσμιο πρωτάθλημα αντοχής, με την αμέριστη υποστήριξη του εργοστασίου. Από αυτές και παρά τις αποτυχίες στο Le Mans, οι γαλάζιες - πορτοκαλί Gulf, είναι οι πιο αξιομνημόνευτες 917, χάρη στις νίκες που έδωσαν τα ΠΠΡ αντοχής του ‘70 και ’71, την ταινία και φυσικά γιατί πίσω από το τιμόνι τους, έμελε να καθίσει, ένας υπέροχος πιλότος, ο ταχύτερος της εποχής, ο μεξικανός…
Pedro Rodríguez
O Pedro γεννήθηκε στις 18/1/1940, στο Mexico City, ως το 2ο μέλος μια 7μελούς οικογένειας, που θα χάριζε στη βίβλο των μότορσπορτ δύο απ΄ τα πιο εξαιρετικά μέλη της, αφού και ο μικρός αδελφός Ricardo ήταν εξίσου, αν όχι ταχύτερος, αλλά χάθηκε πρόωρα σε ηλικία μόλις 20 χρονών, το 1962....
Ήδη στα 13 του χρόνια ο Pedro είχε γίνει ήδη πρωταθλητής μοτοσυκλέτας στην χώρα του για 2 συνεχόμενες χρονιές. Στα 17 του έκανε το ντεμπούτο του στους αγώνες με την Ferrari στο Nassau, ενώ στα 18 του, με την βοήθεια του αντιπροσώπου της Ferrari στην Αμερική Luigi Chinetti συμμετείχε με μία Ferrari 500 TR για πρώτη φορά στις 24 ώρες του Le Mans.
Επί 14 συναπτά έτη επαναλάμβανε την προσπάθειά του στον παραπάνω αγώνα, καταφέρνοντας τελικά να πάρει την νίκη το 1968 με συνοδηγό τον Lucien Bianchi, οδηγώντας ένα Ford GT-40.
Πιο πριν και μετά το θάνατο του μικρού του αδελφού, αμφιταλαντεύτηκε μεταξύ της αποχώρησης και της συνέχισης της καριέρας του. Έτσι παράλληλα με τους αγώνες αντοχής έτρεξε σποραδικά σε κάποιους αγώνες F1, με το πρωτάθλημα του 1967, να είναι το πρώτο της πλήρους εμπλοκής του. Μάλιστα στο Kyalami, η σεζόν, ξεκίνησε ιδανικά με νίκη στο τιμόνι μιας Cooper Maserati T81. Την επόμενη χρονιά μετέβη στη BRM, έκανε ένα πέρασμα από τη Ferrari το ’69, και επέστρεψε στη BRM, όπου το ’70 πέτυχε τη 2η νίκη του, στο Spa.
Την ίδια χρονιά υπέγραψε με την ομάδα του John Wyer για να τρέξει τις Porsche 917 (μαζί με τον Leo Kinnunen) όπου πέτυχε μια εξαιρετική νίκη στα 1000 χιλιόμετρα του Brands Hatch υπό βροχή, όντας 5 γύρους εμπρός από τον 2ο ( όταν και ειπώθηκε ότι φαινόταν να οδηγεί σαν σε στεγνό αγώνα, ενώ οι υπόλοιποι σε βρόχινο, για να τονιστεί η εξαιρετική του εμφάνιση). Το ’70 κέρδισε άλλες 3 φορές (στις 24 ώρες της Daytona, τα 1000 χιλιόμετρα της Monza και τις 6 ώρες του Watkins Glen… κατακτώντας και το παγκόσμιο πρωτάθλημα sportcars. Το ’71 επανέλαβε την επιτυχία, πάντα με τα χρώματα της gulf με νίκες στην Daytona, το Spa και τη Monza.
Στις 11 Ιουλίου του 1971 συμμετείχε με την Ferrari 512M του Herbert Muller στον αγώνα του Norisring για την σειρά Interserie. Ενώ μαχόταν για να διατηρήσει την 1η θέση, την ώρα που προσπερνούσε τον αργότερο Kurt Hild, αυτός άθελά του τον οδήγησε εκτός πορείας με αποτέλεσμα να συντριβεί στις μπαριέρες και η Ferrari να λαμπαδιάσει. Πέθανε, λίγο μετά την απελευθέρωσή του από τα συντρίμμια, σε ηλικία 31 ετών, σχεδόν 9 χρόνια μετά τον χαμό του μικρού του αδελφού.
Συμπερασματικά θα μπορούσε να λεχθεί ότι ο μεν Ricardo ήταν ένα εξόφθαλμο ταλέντο προικισμένο με απίστευτη ταχύτητα, θάρρος και θράσος, που αν δεν χανόταν τόσο νωρίς προοριζόταν να γίνει παγκόσμιος πρωταθλητής στην F1, ο δε Pedro δεν διέθετε το ακραίο φυσικό ταλέντο του αδελφού του, αλλά ήταν ένας all-around πιλότος που τα κατάφερνε καλά σε όλα τα είδη των αγώνων ενώ η ικανότητα χειρισμού οχημάτων στο βρεγμένο αναγνωρίστηκε σαν η καλύτερη του καιρού του. Και σίγουρα, ήταν ο ταχύτερος πιλότος του σημαντικότερου αγωνιστικού της ιστορίας, της 917. Και αυτό νομίζω τα λέει όλα…
|
|
|
|
Post by gtziaf on Jul 6, 2022 22:42:17 GMT 2
Daytona 24H 1971Όπως είχε συμβεί πολλές φορές στο παρελθόν και θα συνέβαινε και στο μέλλον, το 1971 ήταν άλλη μια χρονιά καμπής για το παγκόσμιο πρωτάθλημα αντοχής. Η παγκόσμια ομοσπονδία, θα άλλαζε για μια ακόμη φορά τους κανονισμούς, για να προσελκύσει κατασκευαστές στο πρωτάθλημα και τα θηρία των 5 λίτρων, θα περνούσαν στην ιστορία. Η Ferrari παράτησε τις 512 σε ιδιώτες για να αφοσιωθεί στις 312 της επόμενης χρονιάς. Το αντίθετο έπραξε η Porsche, που αποφάσισε να μην φτιάξει νέο τρίλιτρο πρωτότυπο και να αφοσιωθεί στη συνέχιση της κυριαρχίας των 917. Έτσι, ο στόχος όταν τα πρωτότυπα εμφανίστηκαν στη πίστα της Daytona, για τον πρώτο αγώνα του 1971, δεν ήταν άλλος από την επανάληψη της μεγαλειώδους επιτυχίας του 1970. Στην εκκίνηση του αγώνα η μπλε 512Μ του Penske, έφυγε μπροστά, όπου παρέμεινε για τις πρώτες δυόμιση ώρες μέχρι να επιστρέψει στα πιτ για επισκευές. Έτσι στην κορυφή πέρασε η gulf 917 των Rodriguez-Oliver που είχε ήδη δώσει γύρο σε όλο το υπόλοιπο grid. Τα πρώτα σύννεφά ανησυχίας στο στρατόπεδο της Porsche συνέπεσαν με τα σύννεφά καπνού από τη 2η gulf 917, του Derek Bell. Παρόλα αυτά η Porsche κρατούσε το 1-2 με τους Vic Elford – Gijs van Lennep και την ομάδα της Martini να ακολουθούν, με τη Ferrari να ακολουθεί στο 3-4. Αυτά, συνέβησαν τις πρώτες 6 ώρες του αγώνα. Λίγο πριν τα μεσάνυχτα, ο Vic Elford, έχασε τον έλεγχο της 917 και χτύπησε στις μπαριέρες. Σε δευτερόλεπτα, η 512Μ του Penske έπεσε πάνω στην 917, ενώ στο συμβάν είχε μπλεχτεί και μια 911 S. Το ατύχημα με τα αυτοκίνητα της 2ης και 3ης θέσης, μεγάλωσε το προβάδισμα του Rodriguez, παρά τις προσπάθειες των μηχανικών της Penske, που τύλιξαν τη μισή Ferrari με ταινία, για να την φέρουν όσο το δυνατό γρηγορότερα στη πίστα. Η αυγή έφερε τις πρώτες σταγόνες βροχής, αλλά με 3 ώρες να απομένουν και προβάδισμα περισσότερα από 300 χλμ, τίποτα δεν φαινόταν να απειλεί τους Rodriguez-Oliver, στο να πέτυχουν άλλη μια νίκη, στο Αμερικάνικο circuit. Αλλά, οι αγώνες αντοχής είναι γεμάτοι απρόοπτα κάτι που έμελλε να επιβεβαιωθεί άμεσα. Η 917 έμεινε με την πέμπτη κολλημένη στο κιβώτιο και ο Jackie Oliver έφερε το αυτοκίνητο στα πιτ. Με τους κανονισμούς να απαγορεύουν, τότε, την αλλαγή του κιβωτίου, η μοναδική λύση ήταν η επιδιόρθωσή του. Ταυτόχρονα, για να μεγιστοποιηθεί το δράμα ένα μικρό αεροπλάνο κατέπεσε στο περιβάλλοντα χώρο της πίστας! Την ίδια στιγμή, η Ferrari 512S των Bucknum – Adamowicz περνούσε στη κορυφή και η 917 επέστρεφε στη πίστα, μετά από 92 λεπτά στα πιτ. Με τον Rodriguez πλέον στο πηδάλιο, ξεκίνησε η αντεπίθεση για την κάλυψη της διαφοράς των 3 γυρών που χώριζαν την 512S με την 917. Ο Μεξικανός, χρειάστηκε μόλις 33 λεπτά για να ανακαταλάβει την κορυφή του αγώνα, γυρνώντας 10 με 12 δευτερόλεπτα ταχύτερα στο γύρο, σε ένα μοναδικό ρεσιτάλ ακραίας οδήγησης. Αλλά, το δράμα δεν είχε τελειώσει αφού η βροχή ξεκίνησε πάλι και η 917 έπρεπε να επισκεφτεί ξανά τα πιτ, για απρογραμμάτιστη αλλαγή ελαστικών. Έτσι, τύχη του αγώνα ξαναήρθε στα χέρια του Rodriguez, ο οποίος στη βρεγμένη πίστα επανέλαβε την επίδοση του στο Brands Hatch του ‘70, σε ανάλογες συνθήκες. Η καρό σημαία σε έναν από τους συναρπαστικότερους αγώνες της εποχής, βρήκε την 917 της gulf με το Νο2, στη πρώτη θέση. Ευχαριστώ για τον Χρόνο σας. Καλό βράδυ 
|
|
|
|
Post by nikostheo on Jul 7, 2022 0:34:33 GMT 2
Λατρεύω και τα αφιερώματα, και την θεματολογία του συγκεκριμένου Γιώργο! Πάντα θαύμαζα την εποχή εκείνη του le mans γιατί οι κατασκευαστές εύρισκαν τρομερές και άλλες λύσεις σε προβλήματα που είχαν τότε. Θέλω πολύ κάποια στιγμή να φτιάξω μια 917 δεν ξέρω πιο Κιτ θα είναι αλλά ξέρω σίγουρα ποια χρώματα θα έχει... Πολύ όμορφη δουλειά και μπράβο για τα κείμενα. |
|
|
|
Post by alex78 on Jul 7, 2022 20:23:22 GMT 2
Είχες δεν είχες Γιώργο τίμησες με τον καλύτερο δυνατό τρόπο το θεσμό. Πανέμορφη κατασκευή συνοδευόμενη από ενδιαφέρουσα ιστορία!
Εύχομαι να εξαλειφθούν κατά το δυνατόν τα όποια προβλήματα για όλους μας και του χρόνου με το καλό να το οργανώσουμε καλύτερα όπως του (μας) αρμόζει άλλωστε.
|
|
|
|
Post by konstantinf on Jul 9, 2022 6:23:15 GMT 2
Μπράβο ρε φίλε! Και μέσα στη φουρτούνα...
|
|
pnspanas
GP3 Driver
Παναγιωτης
Posts: 823
|
Post by pnspanas on Jul 9, 2022 12:20:39 GMT 2
μπραβο Γιωργη εξαιρετικο!!
|
|
|
|
Post by nektarios on Jul 9, 2022 21:57:06 GMT 2
 Τόσο για το αξιοπρεπέστατο αποτέλεσμα, όσο - και κυρίως - για το ψυχικό σθένος που χρειάστηκε για την ολοκλήρωση κάτω από τόσο αντίξοες συνθήκες!
|
|
|
|
Post by gtziaf on Jul 13, 2022 16:12:50 GMT 2
Ευχαριστώ για τον σχολιασμό και τη στήριξη. Καλή συνέχεια σε όλους |
|
|
|
Post by czt on Aug 3, 2022 17:02:12 GMT 2
Το αποτελεσμα μοναδικοκαι ποιοτικο οπως παντα. Ανεφερες οτι δεν κλπ μακαρι να τα φτιαχνω ετσι και ας ειναι λαθος το σχημα κλπ !!! Κιπ ον γκοινγκ
|
|
|
|
Post by gtziaf on Aug 3, 2022 17:30:59 GMT 2
Κωστή, έπρεπε να είμαι πιο προσεκτικός. Αλλά αυτό δεν αλλάζει, όπως ότι επιτέλεσε τον σκοπό της, για μια ευχάριστη κατασκευή, σε μια πολύ δύσκολη φάση. Χαίρομαι που σου αρέσει. Περιμένω να δω πρόοδο σε κάποιο πρότζεκτ και από μέρος σου. Καλό απόγευμα |
|
