BRC 1978 - FORD ESCORT MKii & FORD TRANSIT Support Vehicle

OPEN BRITISH RALLY CHAMPIONSHIP 1978


Το Δημοφιλέστερο Πρωτάθλημα ράλι μετά το WRC, την δεκαετία του 70 και του 80, ήταν το Βρετανικό Πρωτάθλημα. Πολύ μεγάλες μάχες στις ειδικές, με πολύ γνωστά ονόματα, όπως ο Μίκολα, ο Βάτανεν, ο Άλεν, ο Μπλόγκβιστ, ο Περίκαλα, που μυήθηκαν στους ασφαλτοχωμάτινους αγώνες Ραλλυ του Βρετανικού.
Η Βρετανία, στην προσπάθειά της να συναγωνιστεί τους «ξένους» στους δικούς της διεθνείς αγώνες,παρέταξε μια ντουζίνα από τοπικά ταλέντα. Τα ταλέντα, όχι μόνο έκαναν δύσκολη την ζωή των «ξένων», αλλά τους συναγωνίζονταν στα ίσια, ενώ αρκετές φορές κέρδιζαν αγώνες. Ονόματα όπως ο "Μπαμπάς" Τζίμ Μακρέι, ο Μπέρτυ Φισερ, ο Ροτζερ Κλαρκ, ο Μαλκομ Γουίλσον (σημερινός μάνατζερ της Ford), ο Τόνυ Ποντ (με το πληθωρικό Triumph TR-7) και ο Ράσελ Μπρούκς, άφησαν αμέτρητες καρότσες, πολλούς προφυλακτήρες και αρκετά μοτέρ στις ειδικές διαδρομές των Θρυλικών αγώνων, όπως το Manx Rally, το Lombard RAC Rally, και το Circuit of Ireland.

Ο Αγαπημένος μου, με (ίσως) το ποιο γνωστό Πατρονάρισμα που έγινε ποτέ σε ιδιώτη και σίγουρα το μεγαλύτερο στην διάρκεια των χρόνων, ο Ράσελ Μπρούκς (Russell Brookes) με το Andrews Heat for Hire.


Βρετανός, γεννήθηκε τον Αύγουστο του 1945. Κέρδισε 2 φορές το Πρωτάθλημα Βρετανίας. Η καριέρα του είχε 2 στάδια. Ξεκίνησε το 1963 συμμετέχοντας με ότι έβρισκε, ώσπου… το 1970, είχε μια έξοδο που προκάλεσε πολλές ζημιές. Ο Πατέρας του (Πυροσβέστης) δεν είχε την οικονομική δυνατότητα να πληρώσει της ζημιές από την έξοδο (έτσι γίνονταν τότε), οπότε ο μικρός Ράσελ, αναγκάστηκε να διακόψει για λίγο την ενεργό δράση για να δουλέψει και να ξεπληρώσει.


Το 1973 αγοράζει ένα Ford Escort Mk I Mexico και συμμετέχει στο Ενιαίο της Ford. Τότε η Ford τον «πρόσεξε». Η Μαχητικότητά του, το στυλ οδήγησής του και το ότι ποτέ δεν τα παράταγε εφόσον το αυτοκίνητο μπορούσε να κινηθεί, έπεισαν την Ford να τον πάρει υπό την εποπτεία της.

Το 1974 ο Ράσελ Μπρούκς, υπογράφει με την Andrews Heat for Hire και παραμένει η συνεργασία τους μέχρι το 1991. Είναι χαρακτηριστικό, ότι με την συνεργασία αυτή, ο κύκλος εργασιών την εταιρείας Andrews αυξήθηκε από 1,5 εκ λίρες το 1974, σε πάνω από 60 εκ. λίρες μέχρι το 1991.

Το 1976 ο Βρετανός προσκλήθηκε από την Ford να μπει στην ομάδα της μαζί με τους παγκόσμιους Πρωταθλητές Βάλντεγκαρντ, Βάτανεν, Μίκολα.
Το 1977 κέρδισε το Πρωτάθλημα Βρετανίας για πρώτη φορά. 

Ο Βρετανός άφησε την Ford το 1980 όπου έκανε μεταγραφή στην Talbot.
Δυστυχώς στους 8 αγώνες του Πρωταθλήματος, είχε συνέχεια εγκαταλείψεις από μηχανικές βλάβες και μόνο μια φορά ήταν από δικό του οδηγικό λάθος.

Το 1984 πήγε στην Vauxhall/Opel με Teammate του τον Τζιμ Μακρέι. Στην αρχή με το Vauxhall Cevette HSR και στην συνέχεια με Opel Manta 400. Δύο Χρόνια ομηρικές μάχες. Το 1984 έχασε το Πρωτάθλημα Βρετανίας από τον Τζίμ, αλλά το κέρδισε από αυτόν το 1985.
 

Ο Μπρούκς επέστρεψε στην Ford το 1988, όπου και παρέμεινε μέχρι το τέλος της καριέρας του, το 1994.


Στα δικά μας τώρα… Αποφάσισα να φτιάξω το Ford Escort Mkii του Μπρούκς, μαζί και με το Service Car που ειχε η ομάδα, ένα Ford Transit. Είναι από τον Αγώνα Circuit of Ireland του 1978 (ο 2ος αγώνας του Πρωταθλήματος) τον οποίο και κέρδισε. Ο Ράσελ αγαπούσε αυτόν τον αγώνα, μιας και ήταν καθαρόαιμος Ασφάλτινος. Είχε το Νο1, διότι τον είχε κερδίσει και την προηγούμενη χρονιά(1977). Το 1978 όμως, πάλεψε πάρα πολύ… Αντίπαλοί του, ο Μάρκου Αλεν, ο Χάνου Μίκολα, ο Ρότζερ Κλαρκ ο Τόνι Ποντ, ο Πέντι Ερίκαλα και ο Τζιμ Μακρέι.
Στην αρχή του αγώνα, μια έξοδος στην πρώτη ειδική διαδρομή και μια κομμένη ντίζα γκαζιού στην συνέχεια, τον ανάγκασαν να πέσει πίσω σε χρόνο. Για μεγάλο διάστημα στην ειδική, οδηγούσε ο συνοδηγός. Ο Ράσελ, χωμένος κυριολεκτικά μέσα στο καπό του Escort, «γκάζωνε» ώστε να φτάσει στο Service που τον περίμεναν οι μηχανικοί, στην έξοδο της ειδικής διαδρομής. Ηταν αποφασισμένος να ξανακερδίσει… και έτσι και έγινε!


Ξανά στα δικά μας…
Το Ford Escort το είχα φτιάξει πριν από περίπου 25 χρόνια. Ηταν της ESCI. Φυσικά το πέρασμα του χρόνου, αλλά και η απειρία ως 15χρονος, το έκαναν να φαίνεται τραγικό!

Πριν απο 3 χρόνια, ειχα αγοράσει και τις χαλκομανίες ANDREWS HEAT FOR HIRE και ενα καινούργιο REVELL Ford Escort, το οποίο αποφάσισα τελικά να μην το χρησιμοποιήσω:


Το Ford Transit είχε αγοραστεί πριν από 10 χρόνια και περίμενε υπομονετικά την κατάλληλη ευκαιρία ώστε να βγει από το κουτί του… Είναι ένα κιτ της ESCI με περιέργως πολύ καλή εφαρμογή σε όλα.



Το Escort διαλύθηκε, περάστηκε με Fornet, ωστε να ξεβάψει ολόκληρο. Τι ευκολα που διαλύεται ενα μοντέλο... Κάνεις τόσο κόπο να το μοντάρεις και χρειαζεσαι λιγότερο απο 5 λεπτά να το διαλύσεις...

Στην συνέχεια ασταρώθηκε με Mr hobby.

Στο Transit ευτχώς ανοίγουν οι πόρτες τις καμπίνας και φυσικά η πίσω πόρτα. Παρόλα αυτά αποφασίστηκε να "ανοιχτεί" και η μία πλαϊνή πόστα της καρότσας. Ευτυχώς το άνοιγμα ηταν πολύ ευκολο...


και μετά απο μασκαρίσματα και πολύ μελέτη απο φωτό, τα δυο αυτοκίνητα ειναι:









Η μεγάλη μου απογοήτευση...
Αρχικά, αφού ασταρώθηκαν τα δυο μοντέλα, βάφτηκαν λευκά. Εδώ εφαγα πακέτο... Ανακάλυψα οτι με ενα μπoυκαλάκι Λευκό της Gunze δεν εφτανε ούτε το μισό ESCORT να βαψω... και αφού τελείωσε το χρώμα και το μοντέλο ηταν αβαφτο, επισκευτηκα το FASMA models που συνεργάζομαι και... μου είπε ο Χρήστος... "Καλά δεν το ήξερες? Το Λευκό της GUNZE δεν εχει καλυπτηκότητα...Βάψε πρώτα ενα ελαφρύ χέρι Ασπρο ματ και μετά πέρνα το άλλο."!
Που να το ξέρω εγώ αυτό ρε παιδιά? Για να βάψω θα πρέπει να διαβάζω απόψεις περι απόψεων?

Τελικά τα δύο μοντέλα βάφτηκαν με Σπρέυ Hunbrol λευκό, κίτρινο και μπλέ.

Αυτά για την ώρα! Συγνώμη αν σας κουρασα με το μεγάλο θέμα, αλλά ήθελα να μάθουμε και λίγη ιστορία.

Παρατηρήσεις ευπρόσδεκετες...!