Lancia Beta Montecarlo Turbo Gr.5 1980 – MFH 1/12

Υπήρχε δικαστική διαμάχη μεταξύ των δύο με τα αποτέλεσμα να τα έχουμε δει και είναι γεγονός (δυστυχώς η μία σταμάτησε να βγάζει κιτ και είναι κρίμα γιατί όπως λες για τη ήταν μια εναλλακτική επιλογή ποιο κοντά σε αυτό που μπορούμε να πληρώσουμε ). Το δικαστικό ρεπορτάζ στην Ιαπωνία προφανώς δεν μπορεί να το παρακολουθήσει κανένας, ούτε να το επιβεβαιώσει, αλλά την πηγή μου (ο αντιπρόσωπος - χορηγός στη σελίδα στο FB), τη θεωρώ αρκετά αξιόπιστη.

Επίσης, δεν μπορείς να αντιγράψεις ένα - προς ένα κιτ τύπου χίρο. Δεν έχει νόημα, προφανώς. Θεωρώ ότι τα χίρο χρησιμοποιούταν ως short cut, σε μετρήσεις κλπ. Το τι και πως το κάναν με τα CAD τους μετά, είναι άλλου παπά Ευαγγέλιο

Τέλος, τα έχεις μπερδέψει λίγο. Η χίρο σταμάτησε, κατά βάση, τα 1/20 - 1/24 και στράφηκε στην 1/12 , πολύ πριν συμβεί το γεγονός με την άδεια της Ferari. Ανεξάρτητα πράγματα μεταξύ τους.

Αν ΄δεν ήταν πληροφορίες 3ου και "γουισφουλ θινκινγκ" θα έγραφα και το όνομα (ή τα ονόματα ).

Επίσης, σωστά αυτά που λες αλλά δεν μιλάμε για το '20, αλλά για το '11 - '12. Χαώδης διαφορά, σχεδόν άλλη εποχή, στους τομείς που συζητάμε.

Καλή συνέχεια, επίσης

Τα του αμαξώματος μια χαρά, Γιώργο.Εμένα κυρίως μου χτυπάει στο μάτι η άνιση απόσταση ανάμεσα στις γρίλιες και τα κενά που αφήνουν στο πλάι πίσω από το πλαίσιο της μάσκας... Διορθώνεται αυτό; Καλή συνέχεια!

Καλημερα καλη εβδομαδα. Το γυαλισμα στη μασκα ειναι σπεσιαλ! Για τo σχημα και τις αποστασεις κατι δεν καθεται καλα στο ματι. Εκανα κατι φωτοσοπ σε μια φωτογραφια ΄και φαινεται οι γριλιες να μην αφηνουν κενο. 

Μετά το κεντρικό τμήμα, το εμπρός καπό ήρθε η σειρά του καλύμματος του κινητήρα. Εδώ η εφαρμογή ήταν πραγματική προβληματική και άρα οι εργασίες ήταν πιο χρονοβόρες. Ας τα πάρουμε από την αρχή.

Αρχικά τοποθετήθηκαν οι μεντεσέδες που δίνει το κιτ και το καπό συνδέθηκε με το κεντρικό τμήμα, του αμαξώματος. Η σύνδεση έγινε με καρφίτσες που μπαινοβγαίνουν εύκολα. Στο τέλος θα βάλω rivets. Το αποτέλεσμα ήταν μάλλον αποκαρδιωτικό, με διαφορετικού τύπου προβλήματα τόσο στην αριστερή όσο και πλευρά του καπό.





Προσπαθώντας να καταλάβω το τις πταίει, αντιλήφθηκα ότι το αμάξωμα "άνοιγε" λίγο όταν έμπαινε στο σασί. Για να προσομοιάσω αυτό το στρεσάρισμα πρόσθεσα μια μεταλλική ράβδο, ανάλογου μήκους. Έτσι το κεντρικό τμήμα "άνοιξε", όσο θα άνοιγε, αν εφάρμοζε στο σασί και πλέον μπορούσα να δουλέψω στις σωστές διαστάσεις και οι επεμβάσεις μου να έχουν νόημα. .


Οι επεμβάσεις στο αριστερό μέρος αφορούσαν την προσθήκη πλαστικού για να κλείσει το κενό συναρμογής και αρκετό τρίψιμο για να ακολουθεί το καπό τις καμπύλες του αμαξώματος και τούμπαλιν. Στα δεξιά, το κάτω μέρος του καπό είχε κλίση προς τα μέσα (πιθανό "σκέβρωσε" η ρητίνη ή ήταν εξαρχής κακοκαλουπαρισμένη), οπότε στο σημείο αυτό πρόσθεσα φύλλα πλαστικού και στόκο. Αντίστοιχα έτριψα εσωτερικά, για να μειωθεί το αυξημένο πάχος. Ακολούθησε αρκετό τρίψιμο και επαναστοκαρίσμα, ώστε η προσθετική να μην είναι εμφανής κατά το αστάρωμα.









Κάπου εκεί ασχολήθηκα με τις γρίλιες ψύξης του τούρμπο, που βρίσκονται στη βάση της αεροτομής. Αυτό το χαρακτηριστικό των Beta, είναι δύσκολο να αναπαρασταθεί ακριβώς υπό κλίμακα και η λύση της χίρο δεν είναι 100%. Πριν ξεκινήσω δοκιμές του συγκεκριμένου τμήματος, άνοιξα τρύπες για rivet και δοκίμασα διάφορές σίτες, αφού αυτή που δίνει το κιτ έχει πολύ αραιή πλέξη η οποί ξεφτίζει εύκολα. Το καλό είναι ότι το συγκεκριμένο έχει μόνο μια σίτα και όχι δύο, όπως οι περισσότερες Beta.