Όταν το 3D printing σου ανοίγει τις πόρτες για το άπειρο...

Καλησπερα αδερφια μου.
Μόλις πριν λίγο γύρισα στο σπίτι μου έχοντας στα χέρια μου...
Την απόδειξη ότι τωρα πια ξεκλείδωνω ολες τις δυνατότητες στις κατασκευές μου.
Το προβλημα ξεκίνησε όταν η ζάντες που είχε το Honda RC213V της Tamiya δεν μου έκαναν για ένα ίδιο διτροχο.
Η Repsol φοράει Marchesini και η LCR που φτιάχνω φοράει ΟΖ.
Οι διάφορες είναι εμφανείς...





pepper and tony iron man 3

Πάμε λοιπον για παράδειγμα στον πίσω ζάντα της Tamiya.



Έψαξα και βρηκα το transkit της K’s του 2016 που εχω γιατί θυμόμουν ότι τα αυλάκια στο στεφάνι τα είχε στο σετ των ζαντών του.


Μέχρι εδώ καλά...
Αλλα η Tamiya έχει 7 ακτίνες (μπράτσα) στην ζάντα της.
Και η K’s έχει 8 μπράτσα.
Και εγω πρέπει να βρω με 6.
Το κέρατο μου.
Κατάλαβα ότι κάτι τέτοιο στο τορνο ή με το Dremel στο χέρι δεν γίνονται.
Πήγα στην έκθεση ComicCon πριν από καιρό και είδα δουλειά από 3D printer.
Το μονο που ήθελα ήταν επιφάνεια ΓΥΑΛΙ και λεπτομέρεια 0,001 micro.
Αυτα σε Ελληνικό έδαφος.
Χαχαχαχαχαχαχαχα να το ξεχάσω ε?
(Ειπα)
ΓΙΝΕΤΕ μου λεει.
Έπιασα στο χερι μου και είδα δουλειά τους.
Αυτό ήταν.-
Έζησα το αδύνατο.
Και πριν μια εβδομάδα πήγα από εκει με τις 2 ζάντες της K’s και ειπα:
1)Οι διαστασεις απόλυτα ίδιες με το πρωτότυπα (εμπρός-πίσω)
2)Επιφάνεια γυαλί
3)Οχι 8 μπράτσα αλλα ισσομοίρασε 6.

Οk μου λεει.
Και ιδού το αποτέλεσμα...











Ενθουσιάστηκα οσο δεν πήγαινε.
Πρέπει να σημειώσω ότι για να βγουν οι ζάντες επρεπε να κάνει πολυ πείραμα στην εκτύπωση και για να βγει έτσι επρεπε να χωριστεί στην μέση.






Και τέλος...
Τις προσδοκίες μου τις έφτασαν τα παιδιά στο 98,99%
Και είναι πρόθυμοι αμα κάτι θες να διορθώσεις απ την εκτύπωση τους.
Στο κάνουν χωρίς ενδοιασμό.
Ευχομαι να σας άρεσε και να χαρείτε και εσείς όπως εγω.
(Σαν μικρό παιδί κάνω)