Εκτός από το βερνίκωμα και το περιποιημένο εσωτερικό, μού άρεσε πολύ και το βάψιμο των ζαντών! Ερώτηση: Το σημείο που πιάνουν οι ζώνες ασφαλείας στην πλάτη του καθίσματος (φωτό 56) θα μείνει έτσι, ή θα προστεθεί κάποιο επιπλέον εξάρτημα (π.χ. μεταλλικές αγκράφες ή κάτι αντίστοιχο); Καλή συνέχεια!
Για τις ζώνες, χρησιμοποίησα της φωτοχαραγμένες της studio27, οπότε δεν μπορώ να τις περάσω από άλλη αγκράφα αφού είναι μονοκόμματες και σχετικά άκαμπτες. Το να βάλω μια αγκράφα από πάνω δεν θα είναι ρεαλιστικό, άσε που δεν έχω βρει φώτο που να δείχνει την περιοχή. Οπότε, για τη φύση της κατασκευής, μια χαρά είναι
Many drivers became champions, only a few became LEGEND
Χωρίς πολλά - πολλά με στόχο να ολοκληρωθεί γρήγορα ώστε να αφιερωθούμε στην ολοκλήρωση της LM, τo LM GB και φυσικά το κατγούμαν πρότζεκτ, που ξεκινήσαμε με τα καρντάσια.
Το πάτωμα λερώθηκε ελαφρά και συναρμολογήθηκαν οι τροχοί.
Για να μην μας κατηγορήσετε για οκνηρία, έκοψα τα ανάγλυφα αμορτισέρ και έφτιαξα τη δομή τους από μήκη πλαστικού και σύρμα. Επίσης αντικαταστάθηκε το αστείο κομμάτι της εισαγωγής αέρα του κινητήρα με 8 μεταλλικές χοάνες ηλεκτρολογικού υλικού, από το σετ που μου είχε στείλει ο βόλιουμ, όταν έφτιαχνα τη Miura. Αυτές κόπηκαν στο κατάλληλο μήκος με μια καινούργια λεπίδα στον κόφτη. Κανονικά έχουν και κάλυμμα από πάνω αλλά θα τις αφήσω έτσι για να φαίνονται
Στα μηχανικά μέρη, ή ότι δίνει, από αυτά, τέλος πάντων η fujimi, έφτιαξα μια υποτυπώδη αντιστρεπτική γιατί ψιλό-φαίνεται από την τρύπα στο πίσω μέρος και έβαλα σωληνώσεις στα ψυγεία. Κολλήθηκαν οι τροχοί για να στηθεί το σασί
και προστέθηκαν τα τελευταία κομμάτια που ολοκληρώνουν τον έσω κόσμο του φόρντ μας. Οι τροχοί δεν πατούσαν καλά, αλλά τους έριξα μια σφαλιάρα (κυριολεκτικά, δεν είναι πλάκα) και ήρθαν. Πραγματικά σπουδή στο engineering της fujimi. Όποιος φτιάξει το κιτ, ιδίως για τις εκδόσεις 68-69, όταν φτάσει στο κομμάτι του διάχυτη, πρέπει να το κάνει δοκιμαστική εφαρμογή με το καπό του κινητήρα και μετά να το κολλήσει. Το κιτ φτιάχτηκε για το πίσω μέρος των αυτοκινήτων του '66 και '67, που είναι διαφορετικά και τα κόψε ράψε που προτείνουν οι γιαπωνέζοι είναι στο περίπου.
Τέλος πάντων, όλα αυτά ήταν δουλειά ενός απογεύματος για να ξεσκάσουμε λίγο από το τρέξιμο της καθημερινότητας. Ελπίζω να το ολοκληρώσω σύντομα, γιατί πήγε Μάιος και δεν τελειώσαμε, ακόμη, μοντέλο φέτος. Τα λέμε
Κομνηνέ, να είσαι καλά φίλε μου. Στο μοντέλο έχω κάνει ελάχιστα πράγματα δίνοντας του την μίνιμουμ απαιτούμενη προσοχή ίσα-ίσα για να τελειώσει. Κανονικά δεν ήταν ούτε για wip αλλά με σώνει που είναι όμορφο αμάξι και εντυπωσιακό λίβερι.
Δεν σου κρύβω ότι κι εγώ θέλω να το δω τελειωμένο. Άσε που άρεσε και στη σύζυγο, οπότε πρέπει να προσέξω τα τελικά στάδια, καθώς είναι αυστηρός κριτής.
Many drivers became champions, only a few became LEGEND
Χρειάστηκαν να περάσουν έξι μήνες για να ολοκληρώσω ένα μοντέλο, αρκετοί για να αναρωτιέμαι αν θυμάμαι πως γίνεται . Παρεμπίπτοντος είναι το πρώτο για το 2015. Για να το γιορτάσω, ορίστε ένα γκρουπμπίλντικο teaser...
Πανέμορφη σιλουέττα, λεπτομερέστατη κατασκευή και εξαίρετη φωτογράφηση! Άντε, τώρα που πήρες φόρα, βάλε στα σκαριά και το Martini που σκέφτεσαι, να έχω παρέα όοοοταν ξεκινήσω το δικό μου και οι άλλοι θα έχουν πλέον τελειώσει...
Εξαιρετικο φινιρισμα, μπραβο! Η μονη μου διαφωνια ειναι στον γυαλοκαθαριστηρα, μου φαινεται λιγο παρατερος, νομιζω οτι ηταν μαυρος και οχι ασημι, αλλα ενηγουεη, το αποτελεσμα ειναι σουπερ
Ευχαριστώ Μήτσε. Ναι ο υαλοκαθαριστήρας μαύρος έπρεπε να είναι. Μου είχε μείνει η εικόνα από το κουτί της fujimi που τον δίνει ασημί και δεν το κοίταξα. Ευχαριστώ για την επισήμανση ώστε να τον αλλάξω.
Many drivers became champions, only a few became LEGEND
πρότζεκτ, που ξεκινήσαμε με τα καρντάσια.
(κυριολεκτικά, δεν είναι πλάκα) και ήρθαν. Πραγματικά σπουδή στο engineering της fujimi. Όποιος φτιάξει το κιτ, ιδίως για τις εκδόσεις 68-69, όταν φτάσει στο κομμάτι του διάχυτη, πρέπει να το κάνει δοκιμαστική εφαρμογή με το καπό του κινητήρα και μετά να το κολλήσει. Το κιτ φτιάχτηκε για το πίσω μέρος των αυτοκινήτων του '66 και '67, που είναι διαφορετικά και τα κόψε ράψε που προτείνουν οι γιαπωνέζοι είναι στο περίπου.
Τα λέμε 
