Ferrari 365 GTB/4 #16367 1/24- Le Mans 1973
Jan 22, 2014 18:00:26 GMT 2
Post by gtziaf on Jan 22, 2014 18:00:26 GMT 2
Έχει περάσει περίπου ένας μήνας από την τελευταία φορά που σας έδειξα κάτι από τον μοντελιστικό μου πάγκο. Ο λόγος είναι ότι δεν ήθελα να ξεκινήσω την νέα χρονιά με ένα απλό update, αλλά με κάτι ολοκληρωμένο.
Έτσι σας παρουσιάζω το πρώτο τελειωμένο μου μοντέλο για το 2014, τη χρονιά που, προσωπικά, κλείνω 30 χρόνια ως μοντελιστής.
Γύρω από το συγκεκριμένο αυτοκίνητο υπάρχει ο ακόλουθος μύθος...
Το 1973 ο αντιπρόσωπος της Ferrari στη δυτική ακτή, αποφάσισε να συμμετάσχει στις 24 ώρες του Le Mans. Έτσι ξεκίνησε την προετοιμασία μιας Ferrari 365 GTB/4 Daytona την οποία εμπιστεύτηκε στους Αργεντινούς Luis Di Palma και Nestor Garcia-Veiga. Στα δοκιμαστικά ο Di Palma πέτυχε την pole στη κατηγορία GTS (8οι γενικής).
Θέλοντας να ευχαριστήσει το αφεντικό, ο Luis υποσχέθηκε να φέρει την Ferrarita τους στην κορυφή του αγώνα, όταν θα ολοκληρωνόταν ο πρώτος γύρος.
Με την έναρξη του αγώνα ο Di Palma έφτασε τέταρτος γενικής στη γέφυρα Dunlop, αλλά στην ευθεία Mulsanne τα 420 άλογα της Daytona δεν ήταν αρκετά για τον κρατήσουν μπροστά από τα πανίσχυρα πρωτότυπα. Τότε η Ferrari έμεινε δεξιά και μη φρενάροντας στο σικέιν που ακολουθούσε, προσπέρασε τα πρωτότυπα φτάνοντας στην 3η θέση. Στα "ες" που ακολουθούσαν πέρασε δεύτερος και στο Ford σικέιν επιτέθηκε στο εργοστασιακό πρωτότυπο της Matra που οδηγούσε ο Henri Pescarolo! Πριν τη γραμμή εκκίνησης τερματισμού η 365 GTB/4 ήταν πρώτη, σηκώνοντας όρθιους του 68 χιλιάδες θεατές που παρακολουθούσαν τον αγώνα.
Το αυτοκίνητο της North American Racing Team με το Νο.37, ανέβηκε ως την 12η θέση το πρωί της Κυριακής οπού μετά από 18 ώρες εγκατέλειψε από συμπλέκτη.
Για την κατασκευή χρησιμοποιήθηκε το πολύ κακό κιτ της italeri, που δυστυχώς βάζει όρια στην ποιότητα του τελικού αποτελέσματος, εκτός εάν σπαταληθούν δεκάδες ώρες, κάτι που δεν ήθελα. Τα σήματα είναι της Scale Designs, ενώ τα χαρακτηριστικά τεράστια ζαντολάστιχα, που δίνουν μορφή στο αυτοκίνητο, προήλθαν από τη ζάντα της italeri με λάστιχο ρητίνης της fisher & pattern (περίσσευμα από την 512Μ). Αφού το σύνολο γυαλίστηκε ως συνήθως, στη συνέχεια λερώθηκε (που φτάσαμε... ο Γιάννης να κάνει πεντακάθαρες φόρμουλες και ο Τζιαφάς τρεξίματα στα ρεζερβουάρ... Άλλοι καιροί άλλα ήθη...
;D)
![]()
Το αποτέλεσμα δεν είναι και σούπερ μιας και ένα σοβαρό λάθος στο ξεκίνημα με ξενέρωσε και δεν το ασχολήθηκα ως συνήθως. Βέβαια, παρά την πολύ κακή αρχική βάση (με αποκορύφωμα το στραβοχυμένο αμάξωμα) το αυτοκίνητο, νομίζω, είναι εξαιρετκά εντυπωσιακό. Περισσότερα για τα της κατασκευής, σε επόμενο ποστ...
Έτσι σας παρουσιάζω το πρώτο τελειωμένο μου μοντέλο για το 2014, τη χρονιά που, προσωπικά, κλείνω 30 χρόνια ως μοντελιστής.
Γύρω από το συγκεκριμένο αυτοκίνητο υπάρχει ο ακόλουθος μύθος...
Το 1973 ο αντιπρόσωπος της Ferrari στη δυτική ακτή, αποφάσισε να συμμετάσχει στις 24 ώρες του Le Mans. Έτσι ξεκίνησε την προετοιμασία μιας Ferrari 365 GTB/4 Daytona την οποία εμπιστεύτηκε στους Αργεντινούς Luis Di Palma και Nestor Garcia-Veiga. Στα δοκιμαστικά ο Di Palma πέτυχε την pole στη κατηγορία GTS (8οι γενικής).
Θέλοντας να ευχαριστήσει το αφεντικό, ο Luis υποσχέθηκε να φέρει την Ferrarita τους στην κορυφή του αγώνα, όταν θα ολοκληρωνόταν ο πρώτος γύρος.
Με την έναρξη του αγώνα ο Di Palma έφτασε τέταρτος γενικής στη γέφυρα Dunlop, αλλά στην ευθεία Mulsanne τα 420 άλογα της Daytona δεν ήταν αρκετά για τον κρατήσουν μπροστά από τα πανίσχυρα πρωτότυπα. Τότε η Ferrari έμεινε δεξιά και μη φρενάροντας στο σικέιν που ακολουθούσε, προσπέρασε τα πρωτότυπα φτάνοντας στην 3η θέση. Στα "ες" που ακολουθούσαν πέρασε δεύτερος και στο Ford σικέιν επιτέθηκε στο εργοστασιακό πρωτότυπο της Matra που οδηγούσε ο Henri Pescarolo! Πριν τη γραμμή εκκίνησης τερματισμού η 365 GTB/4 ήταν πρώτη, σηκώνοντας όρθιους του 68 χιλιάδες θεατές που παρακολουθούσαν τον αγώνα.
Το αυτοκίνητο της North American Racing Team με το Νο.37, ανέβηκε ως την 12η θέση το πρωί της Κυριακής οπού μετά από 18 ώρες εγκατέλειψε από συμπλέκτη.
Για την κατασκευή χρησιμοποιήθηκε το πολύ κακό κιτ της italeri, που δυστυχώς βάζει όρια στην ποιότητα του τελικού αποτελέσματος, εκτός εάν σπαταληθούν δεκάδες ώρες, κάτι που δεν ήθελα. Τα σήματα είναι της Scale Designs, ενώ τα χαρακτηριστικά τεράστια ζαντολάστιχα, που δίνουν μορφή στο αυτοκίνητο, προήλθαν από τη ζάντα της italeri με λάστιχο ρητίνης της fisher & pattern (περίσσευμα από την 512Μ). Αφού το σύνολο γυαλίστηκε ως συνήθως, στη συνέχεια λερώθηκε (που φτάσαμε... ο Γιάννης να κάνει πεντακάθαρες φόρμουλες και ο Τζιαφάς τρεξίματα στα ρεζερβουάρ... Άλλοι καιροί άλλα ήθη...
;D) 
Το αποτέλεσμα δεν είναι και σούπερ μιας και ένα σοβαρό λάθος στο ξεκίνημα με ξενέρωσε και δεν το ασχολήθηκα ως συνήθως. Βέβαια, παρά την πολύ κακή αρχική βάση (με αποκορύφωμα το στραβοχυμένο αμάξωμα) το αυτοκίνητο, νομίζω, είναι εξαιρετκά εντυπωσιακό. Περισσότερα για τα της κατασκευής, σε επόμενο ποστ...
: 
).
: :
Πάντα είναι ένας πονοκεφάλος για μένα. Τι να κάνεις... Δεν το 'χω.